ഒരു ക്വാറന്റീൻ സൌഭാഗ്യം [പ്രസാദ്]

Posted by

ഉച്ച കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍, ഹെല്‍ത്ത് സെന്ററില്‍ നിന്നും വിളി വന്നു. അമ്മയുടെ ടെസ്റ്റ് റിസള്‍ട്ട് പോസിറ്റീവ് ആയ വിവരം അറിയിച്ചു. ഒരു മണിക്കൂറിനുള്ളില്‍ ആംബുലന്‍സ് വരുമെന്നും, ആശുപത്രിയില്‍ പോകാന്‍ തയ്യാറായി നില്‍ക്കണമെന്നും അറിയിച്ചു. കൊണ്ടു പോകാനുള്ള സാധനങ്ങളുടെ ഒരു ലിസ്റ്റും അവര്‍ പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ അതെല്ലാം റെഡിയാക്കി, തയ്യാറായി നിന്നു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍, ഹെല്‍ത്ത് സെന്ററില്‍ നിന്നുള്ള രണ്ട് ആരോഗ്യ പ്രവര്‍ത്തകര്‍ വന്നു. അവര്‍, ഞങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ട നിര്‍ദ്ദേശങ്ങളൊക്കെ തന്നു.

വീട്ടില്‍ ബാക്കിയുള്ള ഞങ്ങള്‍ മൂന്നു പേരും ക്വാറന്റൈനില്‍ പോകണമെന്നും, അമ്മ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന മുറി അണുവിമുക്തമാക്കിയ ശേഷമേ ഉപയോഗിക്കാവൂ എന്നും ഒക്കെയായി കുറേ നിര്‍ദ്ദേശങ്ങള്‍. അവര്‍ ഞങ്ങളുടെ മൂന്നുപേരുടേയും സാമ്പിളുകള്‍ എടുത്തു.. അമ്മയുടെ മുഖത്ത് വല്ലാത്ത ഒരു സങ്കടം. ഏതാണ്ട് കൊല്ലാന്‍ കൊണ്ടുപോകുന്ന പോലെ ഒരു മുഖഭാവം. പിന്നെയും അരമണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേയ്ക്കും സൈറണ്‍ മുഴക്കിക്കൊണ്ട് ആംബുലന്‍സ് വന്നു. അവര്‍, അമ്മയെ ഒരു സ്‌ട്രെച്ചറില്‍ കിടത്തി കൊണ്ടു പോയി. ഞങ്ങളുടെ വീട് ആകെ ശോകമൂകമായി.

ഇതിനിടെ അയല്‍വാസികളൊക്കെ വിവരം അറിഞ്ഞെങ്കിലും ആരും വന്നില്ല. എല്ലാവരും ഞങ്ങളെ ഒറ്റപ്പെടുത്തിയത് പോലെ ആയി. അന്ന് ഞങ്ങളുടെ വീട് ഒരു മരണവീട് പോലെ നിശ്ശബ്ദം ആയിരുന്നു. ഞങ്ങള്‍ ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് കിടന്നെങ്കിലും, അന്ന് ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ ഒരു മൂടുമില്ലായിരുന്നു. ഒടുവില്‍, ഒരു കെട്ടിപ്പിടിയോ, ചുംബനമോ പോലുമില്ലാതെ അന്ന് ഞങ്ങള്‍ നിശ്ശബ്ദമായി ഉറങ്ങി.

അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ ഉണര്‍ന്നെങ്കിലും എഴുന്നേല്‍ക്കാതെ ഞങ്ങള്‍ മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കി കിടന്നു. ഒടുവില്‍, അച്ഛന്‍ താഴെ നിന്നും വിളിച്ചപ്പോള്‍, ഞങ്ങള്‍ എഴുന്നേറ്റു. പ്രഭാത കര്‍മ്മങ്ങളൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് അവള്‍ ആദ്യം താഴേയ്ക്ക് പോയി. അഞ്ച് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞു ഞാനും താഴേയ്ക്ക് ചെന്നു. അച്ഛനും വല്ലാത്ത ശോകഭാവത്തില്‍ ആയിരുന്നു. പിന്നെ ഞങ്ങള്‍ ഭക്ഷണമൊക്കെ തയ്യാറാക്കി കഴിച്ചു. അങ്ങനെ സമയം കടന്നു പോയി. ഏതാണ്ട് വൈകുന്നേരം ആയപ്പോഴേയ്ക്കും ഞങ്ങള്‍ ഒരുവിധം സാധാരണ നിലയിലായി. പുതിയ സാഹചര്യവുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്ന അവസ്ഥ ആയി. പക്ഷേ, അച്ഛന്‍ അപ്പോഴും മൗനം തന്നെ.

രാത്രി, ഞങ്ങള്‍ ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ് ഉറങ്ങാന്‍ പോയി. അന്നും ഞങ്ങള്‍ വലിയ കലാപരിപാടികളൊന്നുമില്ലാതെ, കെട്ടിപ്പടിച്ച് കിടന്നുറങ്ങി. മറ്റൊന്നും ചെയ്യാനുള്ള മാനസികാവസ്ഥ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അടുത്ത ദിവസം, അമ്മ അച്ഛനെ വിളിച്ച് സംസാരിച്ചു. അത് കഴിഞ്ഞപ്പോഴേയ്ക്കും, അച്ഛന്‍റെ മാനസികാവസ്ഥയില്‍ ചെറിയ മാറ്റം കണ്ടു തുടങ്ങി. അവിടെ മറ്റ് പ്രശ്‌നങ്ങളൊന്നുമില്ല. സുഖമായിരിക്കുന്നു എന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞതായി അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞു.

പതിവ് പോലെ പകല്‍ കൊഴിഞ്ഞു വീണു. പിന്നെയും മൂന്ന് ദിവസം കൂടി കടന്നുപോയി. രാത്രി ഞങ്ങളുടെ പുറം പണി മാത്രം തുടര്‍ന്നു. അമ്മ പോയതിന്‍റെ അഞ്ചാം ദിവസം, അച്ഛന്‍റെ സാമ്പിളും പോസിറ്റീവ് ആയി. അന്ന് വൈകുന്നേരം, അച്ഛനേയും ആശുപത്രിയിലാക്കി. പിന്നെ വീട്ടില്‍ ഞങ്ങള്‍ രണ്ടും മാത്രമായി. അടുത്ത ദിവസം രാത്രി, ഞങ്ങള്‍ നല്ല മാനസികാവസ്ഥയില്‍ ആയിരുന്നില്ലെങ്കിലും, ഞങ്ങളുടെ പുറം കളി മൂത്തു വന്നപ്പോള്‍, ഞങ്ങളുടെ നിയന്ത്രണം കൈവിട്ട് പോയി. അങ്ങനെ, ഞാന്‍, എന്‍റെ സ്വന്തം പെങ്ങളുടെ സീല്‍ പൊട്ടിച്ച് അവളുടെ കന്യകാത്വം കവര്‍ന്നെടുത്തു.

അച്ഛന്‍ പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍, ഞങ്ങള്‍ക്ക് വല്ലാത്ത ഒരു ശൂന്യത അനുഭവപ്പെട്ടു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *