❤️ഭദ്രദീപം [🎀 𝓜 𝓓 𝓥 🎀]

ആദ്യമായി ഒരു ആ പേരയ്ക്കയുടെ മൊട്ടിനെ പതിയെ നാവുകൊണ്ട് തലോടിയപ്പോൾ മിഴികൾ പൂട്ടിയടച്ചുകൊണ്ട് ശ്വാസം എടുത്ത അവളുടെ ഞെഞ്ചം, അടുത്ത നിമിഷത്തിൽ ഒന്ന് ഞെട്ടിയത് പേരയ്ക മൊട്ടിനെ ഒന്ന് പൊട്ടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ ആണ്, പക്ഷെ കുസൃതി നിറഞ്ഞ ആ കുറുമ്പനെ നോക്കിയപ്പോൾ ദീപൻ  മരണകിണറിലെ ബൈക്ക് ചുഴറ്റുന്നപോലെ നാവിനെ പേരക്കയുടെ പുറം തൊലിയിൽ ഓടിച്ചു കളിച്ചു.

“ആഹ്………………………………………………………….”

കിളിനാദം പോലെയുള്ള ഒരു മൃദുഭാഷ ഭദ്രയുടെ വായിൽ  നിന്നും തെറിച്ചു വീണു.

ദീപൻ ഇത്രയും നാളും അടക്കിവെച്ച മോഹമെല്ലാം ആളില്ല തോണിപോലെ ഒഴുകി നടന്നു. ആ നിമിഷങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ എപ്പോഴോ ഇരുവരും പൂർണമായും നഗ്നമായി.

ഭദ്രയുടെ ചുണ്ടുകൾ ദീപന്റെതു മാത്രമായ ആ നിമിഷങ്ങളിൽ ദീപന്റെ അരക്കെട്ട് വെള്ളമൂറുന്ന ഒരിടത്തേക്ക് കടന്നെത്തി.

ഭദ്ര വേദനയും സുഖവും മാറി മാറി അനുഭവിച്ചുകൊണ്ട് ഏട്ടനെ മാന്തിപ്പൊളിച്ചു.

ഏട്ടന്റെ കൂർത്ത നാമ്പുകൊണ്ട് പൊട്ടിയ നൂലിന്റെ അറ്റത്തു ഒരു വർണ്ണ പട്ടം പോലെ ഭദ്ര ആകാശത്തു ഒഴുകി ഒഴുകി നടന്നു. മഴവില്ലിന്റെ ഏഴു നിറങ്ങളും അവൾ ആ നിമിഷം അടുത്ത് നിന്ന് കണ്ടു. ഏട്ടന്റെ കൂർത്ത നാമ്പിനു മഴവില്ലിൻ പുറം തോടിന്റെ നിറമായിരുന്നു ഇഷ്ടം. അത് പരമാനന്ദസുഖം ആണെന്ന് അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് പതിയെ പതിയെ ഭദ്രയുടെ വിലപ്പെട്ട നിധി തേടി കൊണ്ട് ആ കൂർത്ത നാമ്പ് അവളെ രണ്ടായി മുറിച്ചു.

ഭദ്രയുടെ തീരപ്രദേശം ചെറു തിരമാലകൾ വന്നടിക്കുന്ന സുഖത്തിൽ അവളുടെ മണൽതിട്ടയെ പുൽകിയുണർത്തി.

മണൽതിട്ടയിലെ ഞണ്ടുകൾ ഓരോ തവണ കുഴിച്ചു മാന്തി ഒളിച്ചാലും അനന്തമാം തിരകളുടെ ആന്തോളനം കൊണ്ട്

പുറത്തേക്ക് വരുന്നത് പോലെ, മിഴികൾ പൂട്ടി വെക്കുമ്പോളും അവളുടെ നയനജലം കവിളിലൂടെ ഒഴുകി നടന്നു.

ഒപ്പം ഭദ്രയും ഒരു ഞണ്ടായി മാറി ഏട്ടനെ കാലുകൾ കൊണ്ട് മുറുക്കി.