❤️ഭദ്രദീപം [🎀 𝓜 𝓓 𝓥 🎀]

ഭദ്രയുടെ ഉള്ളിൽ പരാഗണം നടത്തുന്ന കരിവണ്ട് ഉൾപൂവിലെ തേൻ നുകർന്നുകൊണ്ട് അതിന്റെ ലക്ഷ്യത്തേക്ക് പാറി നടന്നു. കരി വണ്ടിന് ഭദ്രയുടെ പൂന്തേൻ മുഴുവനും ഊറ്റികുടിക്കുക

എന്ന ഒരേ ഒരു ലക്‌ഷ്യം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. പാലാഴി കടയാൻ ഇരുവരും കുറച്ചു സമയം കൊണ്ട് ശ്രമിക്കവേ ഏട്ടന്റെ കടഞ്ഞെടുത്ത അമൃതം ഭദ്രയുടെ ഉൾപൂവിനെ കുളിരണിയിച്ചുകൊണ്ട് എങ്ങോട്ടോ യാത്രയായി. കാമപൂർണ്ണമായ ആനന്ദത്തിനു കീഴടങ്ങികൊണ്ട് ഭദ്രയുടെ ശ്വാസോച്ച്വസം പതിയെ പതിയെ സാധാരണമാം വിധം എത്തിച്ചേർന്നു.

കാലുകൾ തളർന്നത് കൊണ്ട് ഭദ്ര അവളുടെ കാമേശ്വരനെ ബന്ധനത്തിൽ നിന്നും മോചിപ്പിച്ചു. പക്ഷെ മോചിതനായത് അതുവരെയുള്ള എല്ലാവിധ കെട്ടുകളും ആയിരുന്നു .

ആ നാല് ചുവരുകൾക്കുള്ളിൽ അത് ആരോരും അറിയാതെ പൊട്ടിചിതറിച്ചുകൊണ്ട് ദീപൻ അവളുടെ നിറമാറിൽ മുഖം കിടന്നു.

ഏട്ടന്റെ ആ അരക്കെട്ടു പതിയെ നിശ്ചലമാവുകയായിരുന്നു.

അതുവരെ ഏട്ടന്റെ താഡനം ഏറ്റുവാങ്ങിയ ആ പൂമേനി വിയർത്തുകൊണ്ട് കിടക്കുമ്പോൾ , ഏട്ടന്റെ അടിയിൽ പുളഞ്ഞുകൊണ്ട്  നേടിയ ഈ സംതൃപ്‌തിയിൽ അവളുടെ ആകാശം പോലെ ഉള്ള മനസ് നിറഞ്ഞു, ഒപ്പം അവളുടെ ചെറുവീട്ടിലെ ഐശ്വര്യ പൂർവമുള്ള ഒരു പാലുകാച്ചൽ കർമ്മവും.

ഭദ്രയിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ പൊന്നെട്ടൻ കിതച്ചു. ഏട്ടന്റെ കാലിലെ വിരലുകളും മടങ്ങുന്നത്  ഒരു പുരുഷായുസിന്റെ മുഴുവൻ ഭാരവും ആ രാത്രി

പെങ്ങളൂട്ടിയിൽ ഒഴുകികളയാൻ വേണ്ടിയായിരുന്നു എന്ന് മാത്രം.!

മനസ് രണ്ടുപേർക്കും തിരിച്ചു കിട്ടിയപ്പോൾ രണ്ടാളും കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് പൊട്ടി പൊട്ടി കരഞ്ഞു.

എങ്കിലും ഭദ്ര ദീപനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു. ഇത്രനേരം ഒത്ത ഏട്ടന്റെ ശക്തി അരക്കെട്ടിലേറ്റു വാങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ മോഹിച്ച ഏട്ടന്റെ പാല്പായസം കുടം കമിഴ്ത്തിയപോലെ പിഴിഞ്ഞു ഗർഭപാത്രത്തിലേക്ക് വാങ്ങുമ്പോ

വരും വരായ്കളേ കുറിച്ചൊന്നും അവൾ ഓർത്തില്ല.

ഇപ്പൊ കൊച്ചു കുട്ടിയെപ്പോലെ ഏട്ടൻ ഭദ്രയുടെ മടിയിൽ കിടന്നുകൊണ്ട് കരയുമ്പോ പെങ്ങളുടെ തുടയിൽ വീണ ചോരപ്പാടുകൾ ഏട്ടന്റെ കണ്ണീരുകൊണ്ട് കുളിരണിഞ്ഞു.

“ഏട്ടാ…”