❤️ഭദ്രദീപം [🎀 𝓜 𝓓 𝓥 🎀]

ദീപന്റെ മനസ്സിൽ കുറ്റബോധം കടലിരമ്പി. അവൻ ഒരിറ്റു കണ്ണീരോടെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും ഫോട്ടോയ്ക്ക് മുന്നിൽ നിന്നപ്പോൾ.

കറുത്ത സാരിയിൽ മുടി പിറകിലേക്ക് ഇട്ടുകൊണ്ട് ഭദ്രയും വന്നു തൊഴുതി. അമ്മയും അച്ഛനും അവരെ അനുഗ്രഹിച്ചു കാണണം.

അന്ന് പകൽ മറ്റെല്ലാ ദിവസത്തെയും പോലെ കടന്നു പോയെങ്കിലും രാത്രി അങ്ങനെ ആയിരുന്നില്ല.

ഭദ്രയുടെ മുറിയിൽ പിന്നെയൊരിക്കലും അവൾ തനിച്ചു കിടന്നില്ല. മേട മാസത്തെ ചൂടിൽ ഏട്ടന്റെ മാറിൽ അവളുടെ നിറഞ്ഞ യൗവനം അലിഞ്ഞു അലിഞ്ഞു ഇല്ലാതാകുമ്പോ നേരം പുലരുമായിരുന്നു.

വിയർത്തു കുളിച്ചുകൊണ്ട് ആ രണ്ടു ശരീരവും ഓരോ  രാത്രി പിന്നിടുമ്പോഴും അവരുടെ ഉള്ളിലെ തീയ്ക്ക് ചൂട് കൂടി കൂടി വന്നു.

ദീപൻ ഓരോ രാത്രിയും ഒന്നിലേറെ തവണ അവളുടെ സൗകുമാര്യം നുകർന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ വെണ്ണക്കലുകളിലെ സ്വർണപദസരം ഒപ്പം വായിലിട്ടു ഉറിഞ്ചുമ്പോ ആ കിടക്കയിൽ കിടന്നുകൊണ്ട് ഭദ്ര പിടഞ്ഞു.

ഭദ്രയുടെ മാറിടം ചെറിയ കുന്നിൽ മേഘങ്ങൾ പുൽകുന്നപോലെ ആയിരുന്നു ആദ്യമൊക്കെ ദീപന്റെ കരസ്പർശം പക്ഷെ അതെ കുന്നിൽ ഇടിമിന്നൽ ഏൽക്കുന്നപോലെയാണ് ഇപ്പൊ രാത്രിയുടെ യാമങ്ങളിൽ ഭദ്രയ്ക്ക് അനുഭവിക്കുന്നത്.

ആവേശം കെട്ടടങ്ങാതെ ചോര തിളക്കുന്ന പ്രായത്തിൽ പെണ്ണിന് വേണ്ടതെല്ലാം ദീപൻ അറിഞ്ഞു കൊടുത്തു. അവളുടെ ലജ്ജയോക്കെ ആ കമതീയിൽ എന്നോ എരിഞ്ഞു ചാരമായിരുന്നു.