Posted by ഞങ്ങളുടെ തൊട്ടയലത്ത് താമസിക്കുന്നത് ഒരു തള്ളയും മകനും അവന്റെ ഭാര്യയുമാണ്. പെണ്ണ് ഒരു ഊക്കന്‍ ഉരുപ്പടിയാണ്; എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ നാട്ടിലെ തന്നെ ഏറ്റവും നല്ല ചരക്ക്. പേര് രേഷ്മ. അവളുടെ ഭര്‍ത്താവിന് അല്ലറ ചില്ലറ ബ്രോക്കര്‍ പണിയാണ് ജോലി. അവന്റെ ചത്തുപോയ തന്തപ്പടി കുറെ സമ്പാദിച്ചു കൂട്ടിയിരുന്നത് കൊണ്ടാണ് രേഷ്മയെപ്പോലെ ഒരു ചരക്കിനെ അവന് ലഭിച്ചത്. ജോലിക്കള്ളനായ അവന് വല്ലപ്പോഴുമാണ് എന്തെങ്കിലും ചെയ്ത് നാല് കാശ് ഉണ്ടാക്കാറുള്ളത്. അതും തള്ളയെ പേടിച്ച് മാത്രം. ബാക്കി സമയമൊക്കെ മദ്യപിച്ച് ലക്കുകെട്ട് നടക്കുക എന്ന ഏക ലക്ഷ്യമേ അവനുള്ളായിരുന്നു. തന്തപ്പടി സമ്പാദിച്ചിട്ടിരുന്ന ലക്ഷക്കണക്കിന് രൂപയ്ക്ക് ഏക അവകാശി ആയിരുന്ന അവന് അത് സാധ്യവുമായിരുന്നു. അവന്റെ വിവാഹത്തിന് മുമ്പുതന്നെ അച്ഛന്‍ മരിച്ചതാണ്. സ്വത്ത് കണ്ടാണ് രേഷ്മയുടെ വക്രബുദ്ധിയായ തന്ത അവളെ രമേശനെക്കൊണ്ട് കെട്ടിച്ചത്. അല്ലാതെ മുപ്പത് വയസ് പ്രായം ഉണ്ടായിരുന്ന അവനു വെളുത്ത് സുന്ദരിയായ പത്തൊമ്പതുകാരിയെ കിട്ടിയത് അവന്റെ ഗുണം കൊണ്ടായിരുന്നില്ല. പ്ലസ് ടു പാസായ പെണ്ണിനെ കൈയോടെ അവളുടെ തന്തപ്പടി കെട്ടിച്ച് വിട്ടത് അവളുടെ അമിത വളര്‍ച്ച മൂലമാണെന്നും, അതല്ല അവള്‍ ആരുടെയോ ഒപ്പം വേലി ചാടിയതുകൊണ്ടാണ് എന്നും ചില ശ്രുതികള്‍ നാട്ടില്‍ നിലനിന്നിരുന്നു. കാണാന്‍ കൊള്ളാവുന്ന ചരക്കുകളെ ചുറ്റിപ്പറ്റി അത്തരം കഥകള്‍ മെനയുന്ന കഥാകൃത്തുക്കള്‍ മലയാളക്കരയുടെ സൌഭാഗ്യമായിരുന്നതിനാല്‍, ഞാന്‍ രണ്ടും ഒരേപോലെ വിശ്വസിച്ചു. പെണ്ണിനെ കണ്ടാല്‍ ഒരു ഇരുപത്തിയഞ്ചുകാരിയുടെ പുഷ്ടിയും ഒപ്പം ഒരു കള്ളലക്ഷണവും ഉണ്ട്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ രണ്ടും ശരിയാകാം എന്ന് ഞാനും കരുതി. എന്തായാലും വയസ്സനായ എനിക്ക്, അവളെ ഓര്‍ത്ത് വാണം വിടാനല്ലാതെ മറ്റൊന്നിനും യോഗമുണ്ടാകാന്‍ പോകുന്നില്ല എന്നൊരു അശുഭചിന്ത എന്നെ കൂടെക്കൂടെ കുത്തി നോവിച്ചിരുന്നു.
വിവാഹം കഴിഞ്ഞുള്ള ആദ്യ നാളുകളില്‍ പഞ്ചപാവം ആയിരുന്ന രേഷ്മ രമേശന്റെ തള്ളയുടെ ഒപ്പം താമസമായതിനു ശേഷം മാറാന്‍ തുടങ്ങിയത് ഞാനറിഞ്ഞു. അവന്റെ അമ്മ കമല ആരെയും കൂസാത്ത ഒരു സ്ത്രീ ആയിരുന്നു. രേഷ്മയുടെ യൌവ്വനവും കൊഴുത്ത സൗന്ദര്യവും സൃഷ്ടിച്ച അസൂയയും ഒപ്പം നാലുമുലകള്‍ ഒരിക്കലും ചേരില്ല എന്ന പ്രപഞ്ചസത്യവും ഒരുമിച്ചപ്പോള്‍, അവരും അവളും തമ്മിലുള്ള കലഹം ഒരു നിത്യസംഭവമായി മാറി. തുടക്കത്തില്‍ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തില്‍ മാന്യമായി പ്രതികരിച്ചിരുന്ന രേഷ്മ, മെല്ലെമെല്ലെ തള്ളയുടെ നിലവാരത്തിലേക്ക് കൂപ്പുകുത്തുന്നത് ഞാന്‍ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരിക്കല്‍ പറമ്പിന്റെ അരികില്‍ ജോലി ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കെ രണ്ടിന്റെയും ബഹളം ഞാന്‍ വ്യക്തമായിത്തന്നെ കേട്ടു.
“അവനെക്കൊണ്ട്‌ കൊള്ളിക്കാഞ്ഞിട്ടാടീ നിന്റെ നെഗളിപ്പ്” പല്ലുഞെരിച്ചുകൊണ്ട് കമല അമറി.