💔ഉയർത്തെഴുനേൽപ്പ്‌ 💔 ഈ യാത്രയിൽ 2 [ലാസ്റ്റ് റൈസർ 007]

ഫോടോ എടുത്തു . അവിടെ കുറച്ചു സമയം  ചിലവഴിച്ചു മൂന്നു മണി ആയപ്പോൾ തിരിച്ചു നടന്നു .

‘തിരിച്ചു നേരത്തെ എത്തിക്കാ ട്ടോ ,വന്നതില്‍ കൂടുതല്‍ നാല്പതു കിലോമീറ്റര്‍ ഓടാൻ  ഉണ്ട്,ഇത്രയും ദൂരം വന്നിട്ട് ആ ലേക്ക് കാണാതെ പോവാതിരിക്ക എങ്ങനെയാ   ‘ ഞാൻ അവളോടു പറഞ്ഞു

‘ആണോ , എനിക്ക് പോയിട്ട് ദൃതി ഒന്നുല്ല , നാളേം ക്ലാസ് ഇല്ലല്ലോ , മെല്ലെ എത്തിയാൽ മതി ‘ അവൾ പറഞ്ഞു

മൂന്നര ആവുമ്പോഴേക്കും അവിടെന്നു   തിരിച്ചു .

വന്ന വഴിക്കല്ല ഞങ്ങൾ തിരിച്ചു പോകുന്നത് . ഇവിടെ നിന്നും Lake Taupo യിലേക്ക് 70 കിലോമീറ്റർ ഉണ്ട് .ഇങ്ങോട്ട് വന്ന വഴിയില്‍ നിന്ന് തിരിഞു പോകണം .

കാര്‍ ഞാൻ ടൌപോ തടാക കരയിലേക്ക് ഉള്ള റോഡിലേക്ക് തിരിച്ചു .

യാത്ര ക്ഷീണം കൊണ്ടാണോ അതോ നടന്നതിന്റെ ക്ഷീണം കൊണ്ടാണോ  എന്നറിയില്ല , ഇടയ്ക്കു വെച്ചവൾ ഉറങ്ങി പോയി . ഞാൻ പാട്ടിന്റെ ശബ്ദം ഇത്തിരി കൂടി കൂട്ടി . ആകാശം മുട്ടെ വളർന്നു നിൽക്കുന്ന മരക്കൂട്ടങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ മാനം ഇരുണ്ടു നിൽക്കുന്നത് കാണാം .ചെറിയ തോതിൽ കാറ്റടിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് മരങ്ങൾ ഉലയുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ മനസ്സിലായി .

ഞാൻ കാറിന്റെ വേഗത കുറച്ചു കൂടി കൂട്ടി . അതികം താമസിക്കാതെ കാറിന്റെ മുന്നിലെ ഗ്ലാസിൽ മഴത്തുള്ളികൾ പതിച്ചു . മുന്നോട്ട് പോകും തോറും തുള്ളികൾ കൂടി കൂടി വന്നു . അവൾ ഉറങ്ങുകയാണ് . സമയം നാലര ആവുന്നതേ ഉള്ളു . പക്ഷെ മാനം ഇരുണ്ടു നിൽക്കുന്നതിനാൽ ഇരുട്ട് വീണു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു . മഴ ചാറുന്നതേ ഉള്ളു . രണ്ടു ഭാഗത്തെയും മരങ്ങൾ കാറ്റിൽ  ഉലയുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ മനസ്സിൽ അല്പം  പേടി തോന്നി .

ഹെഡ്‌ലൈറ്റും ഫോഗ് ലാമ്പും വൈഫറും ഓൺ ചെയ്ത് ഞാൻ വളരെ ശ്രദ്ധയോടെ സാവധാനം കാറോടിച്ചു .

‘നിമ്മി ….നിമ്മീ ..’ഞാൻ ഒരു കൈ കൊണ്ട് അവളെ തോണ്ടി  വിളിച്ചു .

ഒന്ന് മൂരി നിവർന്നു കൊണ്ട് അവൾ കണ്ണ് തുറന്നു .

‘ഹരിയേട്ടാ , മഴ ചാറുന്നുണ്ടല്ലോ  …’

‘ആടോ , കുറച്ചു നേരായി ..’ ഞാൻ മുന്നിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കികൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു .

‘നമ്മൾ എത്താനായോ ഹരിയേട്ടാ …’

‘ഇല്ല , ഇനിയും 30  കിലോമീറ്റർ ഉണ്ട്, ഇങ്ങനെ പോയാൽ ഇനി എപ്പളാ അങ്ങോട്ട് എത്തുക എന്നൊരു പിടുത്തവും ഇല്ല ‘

പുറത്തെ കാഴ്ചകൾ കണ്ടപ്പോൾ അവൾ ചെറുതായൊന്നു പേടിച്ചിട്ടുണ്ട് .ഇടക്ക് നല്ല വെളിച്ചത്തിൽ ഒരു മിന്നലെറിഞ്ഞു . മിന്നൽ വെളിച്ചം ഭൂമിയിലെത്തിയ നിമിഷം ശക്തമായ ഒരു മുഴക്കം പുറത്തു നിന്നും കേട്ടു . ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും ഞെട്ടി . അവൾ