“മക്കളേ നിങ്ങൾ പോയി ഇല മുറിച്ചുകൊണ്ടു വന്നേ…”
ഡ്രെസ്സ് മാറിവന്ന രാഹുലിനോടും ജിത്തുവിനോടുമായി ശാലു പറഞ്ഞു.
കിച്ചണിൽ നിന്ന് ഒരു കത്തിയുമെടുത്ത് രാഹുലിനെയും കൂട്ടി അവൻ പുറത്തേക്ക് പോയി. വീടിനു പിന്നിൽ വിശാലമായ തൊടിയാണ്. നിറയെ വാഴയും ചേമ്പും കപ്പയും വിളഞ്ഞു കിടക്കുന്നു. ആവശ്യത്തിനുള്ള ഇല മുറിച്ചെടുത്ത് അവർ ചെല്ലുമ്പോഴേക്കും വലിയ ഡൈനിംഗ് ടേബിളിൽ വിഭവങ്ങൾ നിരന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. എല്ലാവർക്കുമുള്ള ഇലകളിട്ട് കറികളും ചോറും വിളമ്പി അവർ ഒരുമിച്ച് ഉണ്ണാനിരുന്നു.
“മോളെവിടെ…?”
മേനോൻ ചോദിച്ചു.
“മോള് നല്ല ഉറക്കമാണ്.. ഉണരുമ്പോൾ ചോറ് കൊടുക്കാം. ഇടക്ക് ഉണർത്തിയാൽ പിന്നെ കരച്ചിലായിരിക്കും..”
രേവതിയാണ് മറുപടി പറഞ്ഞത്.
ഡൈനിംഗ് ടേബിളിന്റെ നീളം വശത്ത് രേവതിയും ശാലുവും ഇരുന്നു. എതിർ വശത്ത് മേനോനും ശാരദയും. കുറിയ വശങ്ങളിലൊന്നിൽ രാഹുലും എതിർവശത്ത് ജിത്തുവുമാണ് ഇരുന്നത്. എല്ലാവരും കഴിച്ചു തുടങ്ങി.
“ആഹാ…കറികളൊക്കെ സൂപ്പറായിട്ടുണ്ടല്ലൊ… ”
രേവതി ശാലുവിനെ അഭിനന്ദിച്ചു.
“ശരിയാണ്. അടിപൊളി..”
രാഹുൽ അവളെ പിന്തുണച്ചു.
ഇതിനിടയിൽ മേനോന്റെ ഇടതു വശത്തിരിക്കുന്ന ശാരദയ്ക്ക് തന്റെ പിന്നിൽ എന്തോ ഇഴയുന്നപോലെ തോന്നി. അവൾ മുഖം തിരിച്ച് മേനോനെ നോക്കി. അയാൾ ഒന്നുമറിയാത്ത മട്ടിൽ ഇരുന്ന് ഊണ് കഴിക്കുകയാണ്.
“ശാലുവിന്റെ സ്പെഷ്യൽ ഐറ്റം അവിയലാണ്. എങ്ങനെയുണ്ട് രേവതീ അവിയൽ..?”
മേനോൻ ചോദിച്ചു. ഒപ്പം ശാരദയുടെ ചന്തിയിൽ ഒന്നു പിടിച്ചമർത്തി.
“അതുപിന്നെ ചോദിക്കാനുണ്ടോ ഏട്ടാ. നളപാചകമല്ലേ….”
രേവതി ചിരിച്ചു.