Posted by ബോഡിഗാർഡ്സ് നിൽക്കുംപോലെയാണ് ആശുപത്രിയിൽ എന്റെ ചുറ്റിലും ആളുണ്ടാവുക…
മിനിമം ഒരു മൂന്ന് പേരെങ്കിലും ചുറ്റിലും ഉണ്ടാബും
അവരെ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല…. പേടി കാണുമായിരിക്കും…. ജഗത്തിന് മരിക്കാൻ തോന്നിയാലോ…..ഞാൻ മരിച്ചിട്ടു ദിവസം എട്ടു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു എന്ന് അവർക്ക് അറിയില്ല……
എനിക്ക് ആരോടും ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…
ഇതെങ്ങനെ കടന്നു പോകും എന്നെനിക്ക് ഒരു പിടിയുമില്ല……അല്ലങ്കിൽ തന്നെ ഞാനിപ്പോ ഒരു മനുഷ്യൻ ആണോ എന്നു വരെ ചിന്തിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു……….
ഭക്ഷണം ഒന്നും സേവിക്കാത്തതിനാലാണോ എന്തോ എനിക്ക് നിരന്തരം ഡ്രിപ് ഇട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു…….
അങ്ങനെ ഡിസ്ചാർജിന്റെ അന്നായപ്പോഴേക്കും ചലിക്കുന്നൊരു മനുഷ്യൻ മാത്രമായി ഞാൻ മാറിയിരുന്നു…….
എല്ലാം പാക്ക് ആക്കി റൂം വെക്കേറ്റ് ചെയ്ത് ലിഫ്റ്റ് വഴി താഴെ എത്തി…. കാർ ഫ്രണ്ടിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരിന്നു……
എന്റെ ഒപ്പം എന്റെ മുഴുവൻ കുടുംബവും ഒപ്പം അവന്മാരും ഇടം വലം അവന്മാരും ഉണ്ടായിരുന്നു…….
ഫ്രണ്ടിൽ രണ്ട് കാർ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഞാൻ ആദ്യം കണ്ട കാറിലാണ് കയറിയത്…… അതെന്റെ തന്നെ കാറായിരുന്നു……. എന്റെ ഒപ്പം അവന്മാർ ആണ് വന്നത് …… അച്ഛനും അമ്മയും ചേട്ടനും പുറകിൽ നിന്ന കാറിൽ കയറി…… Q
പെട്ടന്ന് എന്റെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു…….. എന്റെ ഫോൺ അരവിന്ദിന്റെ കയ്യിലായിരുന്നു……. അവൻ തന്നെയാണ് കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തതും…..
” ഹലോ ജഗത്തിന്റെ നമ്പർ അല്ലേ….”
അങ്ങേതലക്കൽ ഗംഭീര്യമുള്ള ഒരു പുരുഷ ശബ്ദം