സുഹറ അകെ പേടിച്ചു ഷാനുവിന്റെ പുറകിൽ ഒളിച്ചു നിന്നു..
ഉപ്പയും മോനും കണ്ണുരുട്ടി പേടിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…
റസാഖ്: വൈകിട്ട് ഞാൻ വരുമ്പോളേക്കും ഇറങ്ങിക്കോണം…എന്നിട്ടെന്താണെന്നു വെച്ചാ ചെയ്തോ.. എനിക്കൊന്നും ഇല്ല നീ തന്നെ തിന്നോ ആ പുണ്ടച്ചിടെ പൂർ…
അതും പറഞ്ഞു റസാഖ് ഇറങ്ങിപ്പോയി…
സുഹറ: ഷാനു…. ഇക്കാക്ക എടങ്ങാറാക്കുവോ, പള്ളിക്കാരും ആളുകളും അറിഞ്ഞാൽ കഴിഞ്ഞു..
ഷാനു: ഉമ്മ പേടിക്കാതെ… അതിനുള്ള ധൈര്യം ഉപ്പാക്കില്ല… നമ്മളെ ഇറക്കി വിട്ടു അങ്ങേർക്ക് ഇതൂടെ പള്ളി ആക്കണം അതെന്നെ… ഇനി വൈകിക്കണ്ട നമുക്ക് ഇറങ്ങാം… എന്തായാലും പോകണം…
ആവശ്യമുള്ള സാധനങ്ങൾ എല്ലാം പാക്ക് ചെയ്തു, തന്നാൽ കഴിയുന്ന മറ്റു സാധനങ്ങളും എടുത്തു ഉച്ചക്ക് ശേഷം അവർ ലോറിയും വിളിച്ചു അവിടെ നിന്നും പുറപ്പെട്ടു…ഗൾഫ് മാമന്റെ അറിവിൽ ഒരു ഹോട്ടലിൽ ആണ് നിന്നതു.. പഴയ വീട്ടിൽ നിന്നും അടിച്ചു മാറ്റിയ അല്ലറ ചില്ലറ സാധനങ്ങൾ ഗൾഫ് മാമന്റെ വീട്ടിൽ കൊടുത്തു… ഗൾഫിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാൻ പറ്റുന്ന സാധനങ്ങൾ അതും വെയിറ്റ് റെഡി ആക്കി പാക്ക് ചെയ്തു അവർ സെറ്റ് ആക്കി..
ഒന്ന് രണ്ടു ദിവസം നീങ്ങി….മെഡിക്കൽ ഫോര്മാലിറ്റീസ് കഴിയാനുള്ള ചെറിയ സമയം… ഈ ആഴ്ച തന്നെ പോകേണ്ടി വരും… ഗൾഫ് മാമൻ ഷാനുവിനെ വിളിച്ചു കാര്യങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ചു…
സുഹറ ഇപ്പോഴും അന്നത്തെ പേടിയിൽ നിന്നും പുറത്തു വന്നിട്ടില്ല… റസാഖ് എന്ത് ചെയ്തു കാണും… ഷാനു പോകാനുള്ള തിരക്കിലാണ് .. എന്തായാലും തന്നെ ഇതുവരെ ആരും വിളിച്ചു ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല…
സുഹറയുടെ മനസിലെ ദുഃഖം മനസിലാക്കി എന്ന വണ്ണം ഷാനു അങ്ങോട്ട് വന്നു…
ഷാനു: ഉമ്മ പേടിക്കേണ്ട…. ഉപ്പ പുറത്തു പറഞ്ഞിട്ടില്ല.. പുള്ളിടെ നാണക്കേട് കൊണ്ടാവും.. ഷഫീക്കിനോട് അവിടത്തെ സ്ഥിതി ഞാൻ വിളിച്ചന്വേഷിച്ചു…