കിടക്കുക ആയിരുന്നു കൃഷ്ണ. എന്റെ സകല നിയന്ത്രണവും പോയി ഞാൻ അലറി കരഞ്ഞു. കൃഷ്ണ ചാടി എണിറ്റു എന്റെ കുട്ടിയെ ഇമ വെട്ടാതെ അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു കുറച്ചു നേരം….
കരയുക ഒന്നും അല്ല അവന്റെ മുഖത്തു എന്താണ് എന്ന് പോലും അറിയില്ല. പെട്ടന്ന് ചാടി എണിറ്റു അകത്തോട്ടു ഓടി പോയി.. തിരിച്ചു വന്നത് ലച്ചുനെ ഒരുക്കുന്ന പെട്ടിയും ആയി ആണ്. അവളുടെ അരികിൽ ഇരുന്നു മുഖം ഒക്കെ തുടച്ചു പൌഡർ ഇട്ടു, കണ്മഷി എടുത്തു കണ്ണും, പിരികവും എഴുതി കവിളിൽ കണ്മഷി കൊണ്ട് പൊട്ടു ഇട്ടു… എന്നിട്ടു നെറ്റിയിൽ ഒരു ഉമ്മയും കൊടുത്തിട്ടു അവളെ ഉറക്കുന്ന പാട്ടു പാടാൻ തുടങ്ങി……..
അപ്പോളെക്കും തുളസിയുടെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു പൊട്ടി കരയാൻ തുടങ്ങി കല്യാണി ടീച്ചർ.. തുളസിയുടെ അവസ്ഥയും മറിച്ചു അല്ലായിരുന്നു അവളും കരഞ്ഞിരുന്നു….
അതുകൂടെ ആയപ്പോൾ ഞാൻ ആകെ തളർന്നു മോളെ… കൃഷ്ണയെ അവന്റെ അമ്മാവന്മാരും, ചിറ്റപ്പന്മാരും പൊക്കി എടുത്തു അകത്തെ മുറിയിൽ കൊണ്ടു പോയി അവിടെ നിന്നവർ എല്ലാം ചത്ത അവസ്ഥ ആയിരുന്നു.. അതിനു ശേഷം എന്റെ കുട്ടി ആരോടും അങ്ങനെ മിണ്ടാതെ ആയി.. അവനു എന്നോടും മാധവെട്ടനോടും എന്തെങ്കിലും മിണ്ടും അല്ലാതെ ലച്ചുവും അവനും കിടന്ന മുറി വിട്ടു ഇറങ്ങില്ല. പടുത്തം നിന്നു ആകെ വല്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥാ.. 3 വർഷം അവൻ അങ്ങനെ ഇരുന്നു.. മാധവേട്ടൻ പുസ്തകങ്ങൾ മേടിച്ചു കൊടുക്കും പിന്നെ അതായി എന്റെ കുട്ടീടെ ലോകം. പക്ഷെ അപ്പോളേക്കും എന്റെ കുട്ടിക്കു ഭ്രാന്തൻ എന്ന പട്ടം നൽകിയിരുന്നു നാട്ടുകാരും, ബെന്തുക്കളും. അവനു ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല മോളെ പാവം ആണ് എന്റെ കുട്ടി ആരും അവനോട് മിണ്ടില്ല ഞാനും, മാധവേട്ടനും ആണ് അവന്റെ ലോകം…………
ടീച്ചർ വിഷമിക്കാതെ എല്ലാം ശെരിയാകും… ഇത്രയും നേരം കൃഷ്ണ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു… എനിക്കു അങ്ങനെ ഒരു ഫീൽ ഉണ്ടായില്ല. എന്റെ മുഖത്തു അല്ലാതെ വേറെ എങ്ങും നോക്കിട്ടില്ല… എനിക്കു കോഫി ഉണ്ടാക്കി തന്നു, മുറിവിൽ മരുന്ന് വെച്ച് തന്നു… ഇതൊക്കെ നോർമൽ ആയ ഒരാൾക്കെ പറ്റു… എല്ലാം ശെരി ആകും ടീച്ചർ നോക്കിക്കൊ…
അതൊക്കെ പോട്ടെ ok അല്ലെ മോള്.. അമ്മ എന്തിയെ…
ആ അമ്മ ഇതൊന്നും അറിഞ്ഞട്ടില്ല മയക്കം ആണ് മരുന്ന് കഴിച്ചാൽ അങ്ങനെ ആണ്..