🌷 വിധുമുഖി 🌹 [കൊമ്പൻ]

അവർക്ക് കാര്യം എങ്ങനെയോ പിടി കിട്ടിയെന്നു അമ്മയുടെയും അപ്പന്റെയും ആദ്യ നോട്ടത്തിൽ നിന്ന് തന്നെ മനസിലായി. ഞങ്ങൾ വീട്ടിൽ വന്നതും എന്താണ് ചെയ്തത് എന്നുമെല്ലാം, പക്ഷെ അവരൊന്നും ഞങ്ങളോട് നേരിട്ട് ചോദിച്ചില്ല.

പിറ്റേന്നു ശനിയാഴ്ച ധ്രുവികയും അമ്മയും കൂടെ രാവിലേ അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകാനായി ഒരുങ്ങി. അമ്മയുടെ കസവു സാരി ധ്രുവിക ചുറ്റിയപ്പോൾ അവൾക്കിത്ര ചേരുമെന്ന് ഞാനും കരുതിയിരുന്നില്ല. അവൾ വിളിച്ചെങ്കിലും ഞാൻ അമ്പലത്തിലേക്ക് ചെന്നില്ല. അമ്മയും ധ്രുവികയും കാറിൽ തന്നെ വേഗം പോയിവന്നു. ശിവക്ഷേത്രമാണ് തിരക്കൊന്നുമുണ്ടയൂര്ന്നില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു. ഞാനും അപ്പനും കൂടെ ബ്രെക്ക്ഫസ്റ് ഉണ്ടാകുന്ന തിരക്കായിരുന്നു. വല്യ ഐറ്റംസ് ഒന്നുമില്ല, ദോശയും ഉരുളക്കിഴങ്ങു സ്റ്റൂവും. ശേഷം ധ്രുവിക അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും കേൾക്കാൻ വേണ്ടി ശ്രീരാഗമോ ഒന്നുടെ പാടി.

ആ സമയം ഞാനും അച്ഛനും അമ്മയും സോഫയിലിരുന്നു. ധ്രുവിക പായ വിരിച്ചുകൊണ്ട് തറയിലിരുന്നു. അമ്മയുടെ വീണയും മീട്ടിയാണ് പതിയെ അവൾ പാടിത്തുടങ്ങിയത്.

“🎵 പ്ലാവിലപ്പൊൻ‌തളികയിൽ പാൽപ്പായസച്ചോറുണ്ണുവാൻ പിന്നെയും പൂമ്പൈതലായ് കൊതി തുള്ളി നിൽക്കുവതെന്തിനോ ചെങ്കദളിക്കൂമ്പിൽ ചെറുതുമ്പിയായ് തേനുണ്ണുവാൻ കാറ്റിനോടു കെഞ്ചി ഒരു നാട്ടുമാങ്കനി വീഴ്ത്തുവാൻ ഇനിയുമീ തൊടികളിൽ കളിയാടാൻ മോഹം…🎵”

“ഈ വരികൾ പാടുമ്പോ ശെരിക്കും നൊസ്റ്റാൾജിയ കൊണ്ട് നമ്മളെ അങ്ങ് മനസ് നിറക്കുന്ന അനുഭവനമെന്ന് പറയാതെ വയ്യ!” ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് വസുധാമ്മ ധ്രുവിക പാടുമ്പോ എന്റ തൊളിൽ കയ്യുമിട്ടുകൊണ്ട് കണ്ണുമടച്ചു അതിൽ ലയിച്ചങ്ങിരുന്നു…..ഞാൻ ധ്രുവികയുടെ ആലാപന ശൈലിയും ഇടക്കെന്നെ നോക്കുന്ന ഒളി നോട്ടവും കണ്ടങ്ങനെ ഇരുന്നു.

വസുധമ്മയെക്കാളും സ്വരശുദ്ധിയുണ്ടെന്നു അച്ഛനും ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സമ്മതിച്ചപ്പോൾ, അമ്മ അതു കേട്ടു കുശുമ്പോടെ അച്ഛന്റെ കവിളിൽ അപ്പൊ തന്നെ ഒരു കടി കൊടുത്തത് കണ്ടു ഞങ്ങൾ എല്ലാരും കൂടെ ചിരിച്ചു. ധ്രുവികയ്ക്ക് അച്ഛനെ ആദ്യം കണ്ടപ്പോൾ നല്ല പേടിയായിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നതായി വസുധാമ്മ അപ്പനെ മൂപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി അപ്പൊ തന്നെ പറഞ്ഞതും അപ്പന്റെ മുഖമതു കേട്ട് വാടി.

ധ്രുവിക അന്നേരം അയ്യോ ഇല്ലെന്നേ ചുമ്മാ പറയുവാ എന്നും പറഞ്ഞിട്ടു അപ്പന്റെ അടുത്തിരുന്നു. അപ്പൻ എന്റെ ധ്രുവികയുടെ നെറ്റിയിൽ മുത്തമിട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.