ഒരിക്കൽ കിതപ്പടങ്ങിയ ഒരു രാത്രിയിൽ എന്റെ കുണ്ണയിൽ കോർത്തുകൊണ്ട് രതിയെന്റെ നെഞ്ചിലെ രോമക്കാടിൽ വിരലുകൊണ്ട് വരയുമ്പോ ഞാൻ ആ ചോദ്യം വീണ്ടും ചോദിച്ചു. “എന്നെ എന്തിനാണ് ആ രാത്രി നീ വിശ്വസിച്ചു നിന്റെ കൂടെ കൂട്ടിയതെന്ന്? ഞാനില്ലെങ്കിൽ നീയെന്തു ചെയ്യുമായിരുന്നു എന്ന്?” അത്ഭുതമെന്നോണം അന്ന് അതിനു ഒരുത്തരമെനിക്ക് അവൾ തന്നു “എനിക്ക് പ്രതികാരം ചെയ്യാൻ ആരുടെയും സഹായമാവശ്യമില്ലായിരുന്നു! പക്ഷെ സുരേഷിന് ഞാൻ കൊടുക്കാൻ വച്ചിരുന്ന ഏറ്റവും വലിയ ശിക്ഷ! അത് അവന്റെ മനസ്സിൽ പ്രേമത്തിന്റെ പ്രതിരൂപമായി നിൽക്കുന്ന എന്റെ അധഃപതനം ആണ്, അതിനു വേണ്ടി മാത്രമാണ് ഞാൻ അന്ന് വന്നത്! പക്ഷെ അതിലും വലിയ ശിക്ഷ ഇപ്പൊ അവനു കിട്ടിക്കഴിഞ്ഞു……” എന്റെ കൈവിരലുകളെ പിടിച്ചുകൊണ്ട് രതി അവളുടെ വയറിൽ വെച്ചുകൊണ്ട് കണ്ണുകൾ ഇറുകെയടച്ചു. “ഒരിക്കലെങ്കിലും സുരേഷിനെ ഓർത്തു നിനക്ക് ദുഃഖം തോന്നുന്നില്ലേ” എന്ന് ഞാൻ വിക്കി കൊണ്ടന്നെകിലും ചോദിച്ചപ്പോൾ…. എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെയവൾ തലയാട്ടി. പക്ഷെ എനിക്കറിയാമായിരുന്നു. അവന്റെ മനസിനെ എത്ര തവണയാണ് രതി കീറി മുറിച്ചത്. അവൻ തനിച്ചിരുന്നു കരയുന്ന രാത്രിയിൽ ആർത്തുല്ലസിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ അരക്കെട്ടിൽ ഉയർന്നു പൊങ്ങിയ രതിയുടെ മുഖത്തെ ആഹ്ലാദ ചിരിയുടെ പിറകിൽ, ക്രൂരമായ അസുരഗുണത്തിന്റെ ഏറ്റവും തീക്ഷണമായ ഒരു തരം പകയുടെ നീറ്റൽ ഞാൻ മാത്രമേ കണ്ടിട്ടുള്ളു……
“രതീ, ഇനി നിനക്ക് ഞാൻ വേണോ? നമുക്കിത് നിർത്താം !!” അത് കേൾക്കേണ്ട താമസം അവളെന്നെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എനിക്കിനിയും നശിക്കണം…….” അന്ന് രാത്രി ഞാൻ ഉറങ്ങാതെ രതിയുടെ മുലകളുടെ ചൂടും എന്റെ നെഞ്ചിൽ വാങ്ങി കിടക്കുമ്പോ ആദ്യമായി എനിക്കും പെണ്ണിന്റെയും പ്രതികാരത്തിന്റെയും വെറിക്കൂത്തിൽ നിന്നും മോചനം ലഭിച്ചപോലെ തോന്നി. അവളെ തനിച്ചു കിടത്തി ബെഡ്റൂമിൽ നിന്നും ഞാൻ പുറത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോ സുരേഷ് അപ്പോഴും ഉറങ്ങിയിരുന്നില്ല. അവനെന്നെ നോക്കി ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോ സത്യത്തിൽ തോറ്റത് ഞാൻ ആയിരുന്നില്ല! രതി തന്നെ ആയിരുന്നു. പക്ഷെ പിന്നീടൊരിക്കലും ഞാൻ രതിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയില്ല! പോവാനായി തോന്നുമ്പോ ഞാൻ സുരേഷിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് അവന്റെ കൂടെ രണ്ടെണ്ണം അടിച്ചിരിക്കും. നിറവയറുമായി രതി എന്റെ മുന്നിലേക്ക് വരുമ്പോ അവൾക്കൊരു കൂസലുമില്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ സുരേഷ് അവന്റെ നെഞ്ച് പിടയുന്നുണ്ടാകണം, അവന്റെ മനസ്സിൽ ഞാനും രതിയും കൂടെ അലറി പിടയുന്ന ശബ്ദവും തളർന്നുകൊണ്ട് കിതക്കുന്ന കിതപ്പും മാത്രമായിരിക്കും!!!