തോനുന്നു. അവളും പ്രവിയും ഓടിയെത്തി. ബസ്സ്റ്റോപ്പിൽ പ്രിൻസി ഉണ്ടെങ്കിലും ബസ്സിന് സമയമായതുകൊണ്ട് അവൾ വന്നില്ല. എല്ലാവരും ഓരോ ഫലൂദയും കഴിച്ച് പിരിയുമ്പോഴും തുഷാര ഏതോ സ്വപ്നലോകത്തിൽ തന്നെയാണ്. ടേബിളിന് അടിയിൽക്കൂടി കൈയ്യിട്ട് അവളുടെ തുടയിൽ ഒന്ന് പിച്ചിയതും പെണ്ണ് ഞെട്ടി..
: അല്ലെടി കാന്താരി, നിന്നെ ഞാൻ വീട്ടിൽ കൊണ്ടുവിടേണ്ടി വരുമോ.. സ്റ്റോപ്പ് എത്തുമ്പോ ഇറങ്ങുമോ എന്റെ മോള്, അല്ല സ്വപ്നവും കണ്ടിരിക്കോ…
: കൊണ്ടാക്കുമോ… ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ ഇരിക്കാം, ഏട്ടൻ വേഗം ചേച്ചിയെ വീട്ടിൽ ആക്കിയിട്ട് വാ
: ദൈവമേ.. ചോദിച്ച ഞാൻ കെണിഞ്ഞല്ലോ…
: ഒന്ന് കൊണ്ടുവിടെടാ ശ്രീകുട്ടാ… ഞാൻ ഓട്ടോ പിടിച്ച് പൊക്കോളാം
: അത് വേണ്ട… ലെച്ചു വന്നേ, ഞാൻ വീട്ടിൽ ആക്കാം. തുഷാരെ നീ ആ സ്റ്റോപ്പിൽ പോയി ഇരുന്നോ, സ്നേഹേ.. നീ പോയേക്കല്ലേ മോളെ, ഏട്ടൻ വരുന്നവരെ എന്റെ കൊച്ചിനെ നോക്കിക്കോണേ…
: അയ്യോ കൊച്ചോ… നിങ്ങൾ രണ്ടാളും വിചാരിച്ചാൽ ഒരു കൊച്ചുണ്ടാവേണ്ട പ്രായമൊക്കെ പണ്ടേ കഴിഞ്ഞു….
: ഡീ ഡീ…
തുഷാര ഇരുന്ന അതേപോലെ ബൈക്കിന്റെ പുറകിൽ എന്നോട് ഒട്ടിച്ചേർന്നിരിക്കുന്ന ലെച്ചുവിന്റെ കൈകൾ വയറിലമർന്നു. എന്റെ മുതുകിൽ ചെറുതായൊന്ന് കടിച്ച അവൾ കണ്ണാടിയിലൂടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുന്നത് എനിക്കും കാണാം.
: ഡാ കള്ളാ… എന്ത് പണിയൊപ്പിക്കാനാ രണ്ടുംകൂടെ പോയത്…
: ഒന്ന് പോ ലെച്ചു… ഞങ്ങൾ ചുമ്മാ ബൈക്കിൽ കറങ്ങിയതേ ഉള്ളു.
: ഉം… നടക്കട്ടെ….. ശ്രീകുട്ടാ, നിനക്ക് ഇപ്പോഴും എന്നോട് പ്രേമമാണോടാ
: അതെന്താ ലച്ചൂ അങ്ങനെ ചോദിച്ചേ …
: അല്ല നിന്റെ പെണ്ണിനെ അവിടെ ഇരുത്തിയിട്ട് എന്നെയുംകൊണ്ട് വന്നതോണ്ട് ചോദിച്ചതാ
: വന്നവഴി മറക്കാൻ പാടില്ലാലോ മോളെ ….പിന്നെ, ഇത് പ്രണയമല്ല കരുതലാണ്. നിന്നെ അങ്ങനെ മറക്കുമോടി പോത്തേ
: ഐവ…. മറക്കണ്ട പക്ഷെ മനസിലും വയ്ക്കണ്ട… അത് പിന്നെ രണ്ടാൾക്കും ബുദ്ദിമുട്ടാവും. നീ എന്റെ ജീവനല്ലെടാ.. അങ്ങനെ പോയാൽ മതി, കളങ്കമില്ലാത്ത നമ്മുടെ കുട്ടികാലം പോലെ.
: അപ്പൊ ഇന്നുമുതൽ നടയടക്കുമോ മോളെ…
: പോടാ… അത് ശരീരത്തിന്റെ ആവശ്യം അല്ലെ, അതിപ്പോ ആർക്കെങ്കിലും വേണ്ടെന്നുവയ്ക്കാൻ പറ്റോ… കിട്ടുന്ന സമയം അടിച്ചുപൊളിക്കുക. ലോകത്ത് അവസാനമില്ലാത്തതായി ഒന്നും ഇല്ല, അതുപോലെ ഇത് അവസാനിപ്പിക്കേണ്ട സമയം വരുമ്പോ നമ്മൾ പോലും അറിയാതെ ഇതൊക്കെ നിന്നോളും… എന്റെ