: ഒരു ചായപോലും ഇടാൻ അറിയാത്ത നിന്നെ കെട്ടിയാൽ ഞാൻ കുഴഞ്ഞുപോകില്ലേടി…
പെണ്ണിന്റെ ദേഷ്യം കാണാൻ നല്ല രസമാണ്. പല്ലുകടിച്ചുകൊണ്ട് എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കുന്ന അവളുടെ കൈകൾ എന്റെ വയറിയൽ പതിക്കുമെന്ന് ഞാൻ ഒട്ടും വിചാരിച്ചില്ല.. ഉഫ്… എന്ന കുത്താ
: ഇനി ചായ വേണോ…
: അയ്യോ വേണ്ട…
അവളുടെ കൂടെ നടക്കുമ്പോൾ സമയം പോകുന്നതറിയില്ല. അത്രയും വലിയ ഗ്രൗണ്ടിന് ചുറ്റും നടന്നിട്ടും രണ്ടാളും ഒട്ടും ക്ഷീണിച്ചില്ല. എങ്ങനെ ക്ഷീണിക്കും, ഉത്തേജക മരുന്നല്ലേ കൂടെയുള്ളത്.
വൈകുന്നേരം തുഷാരയെ ബസ് കയറ്റിവിട്ടശേഷം ലച്ചുവിനെയും കൂട്ടി വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു. ഞായറാഴ്ച തുഷാരയെ പെണ്ണുകാണാൻ പോകണമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മയുടെ മുഖം വിടർന്നു. മോന്റെ കല്യാണം നടന്നുകാണാനുള്ള അമ്മയുടെ ആഗ്രഹം പൂർത്തിയാവാൻ പോകുന്നതിന്റെ സന്തോഷമാണ് ലക്ഷ്മികുട്ടിക്ക്. അമ്മാവനെ വിളിച്ച് പറയുമ്പോൾ അമ്മയുടെ കണ്ണിലെ തിളക്കം ഒന്ന് കാണണം. തുഷാരയെ വാനോളം പുകഴ്ത്തിയുള്ള അമ്മയുടെ സംസാരം കേൾക്കുമ്പോൾ എന്റെയുള്ളിൽ ചെറിയൊരു പേടിയുണ്ട്.
രാജീവൻ…. അതൊരു സമസ്യയായി തുടരുന്ന കാര്യം ഇവർക്കറിയില്ലല്ലോ. എന്തായാലും തുഷാരയെ മറ്റൊരാൾക്ക് കെട്ടിച്ചുകൊടുക്കാമെന്നുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാശി നടക്കാൻ പോകുന്നില്ല. പക്ഷെ അവരുടെ സമ്മതത്തോടെയല്ലാതെ അവളും ഞാനും ഒരു തീരുമാനവും എടുക്കുകയുമില്ല. ഇനി ഇതുപോലെ രണ്ടുവീട്ടിൽ കഴിയേണ്ടിവന്നാലും അത് ഞങ്ങൾ സഹിച്ചു. എന്നെങ്കിലും മനസ് മാറുമല്ലോ. എന്തായാലും പോയി നോക്കാം, പുള്ളി എന്താ പറയുന്നതെന്ന് നോക്കാം.
***********
: അച്ഛാ… രാവിലെ ചോദിച്ചതിന്റെ ഉത്തരം പറയാനുണ്ട്.. കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ട് വാ.
കയ്യിലൊരു കത്തിയുമായി നിൽക്കുന്ന തുഷാരയുടെ സംസാരം കേട്ട് രാജീവന്റെ കണ്ണ് തള്ളി, കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന വെള്ളം തൊണ്ടവഴി അയാൾ വിഴുങ്ങി. ഇന്ദിരയെ അന്താളിച്ചു നോക്കികൊണ്ട് അയാൾ എന്തായിരിക്കും എന്ന ഭാവത്തിൽ മുഖം ചുളിച്ചു. എന്നാലും ഈ പെണ്ണ് ഇതെന്ത് ഭാവിച്ചാ. എന്തോ തീരുമാനിച്ച് ഉറപ്പിച്ചുള്ള വരവാണ് പെണ്ണിന്റേത്. ദൈവമേ ഇനി ഒളിച്ചോടാനെങ്ങാനും ആണോ.. എന്തായാലും കുറച്ച് മാറിനിന്ന് സംസാരിക്കാം. പെണ്ണൊന്തോ കടുത്ത തീരുമാനവുമായിട്ടായിരിക്കും വന്നിരിക്കുന്നത്. കയ്യിലാണെങ്കിൽ ഒരു കത്തിയും ഉണ്ടല്ലോ.. ദൈവമേ ഇനി കഴുത്തിന് കത്തിവച്ച് ഭീഷണിപ്പെടുത്തി സമ്മതിപ്പിക്കാൻ ആയിരിക്കുമോ, അതോ ആത്മഹത്യാ ഭീഷണി ആയിരിക്കുമോ… രാജീവന്റെ മനസ് ചോദ്യങ്ങൾകൊണ്ട് നിറഞ്ഞു. കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഇന്ദിരയെയും കൂട്ടി ഹാളിലേക്ക് നടന്ന രാജീവൻ കാണുന്നത് കയ്യിൽ പിടിച്ചിരിക്കുന്ന ആപ്പിൾ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഒറ്റവെട്ടിന് അത് രണ്ട് തുണ്ടമാക്കുന്ന തുഷാരയെയാണ്..
: എടിയേ.. പെണ്ണൊന്തോ ഉറപ്പിച്ച് ഇറങ്ങിയതാ.. നീ പോയി ആ കത്തി എങ്ങനെങ്കിലും എടുത്തു മാറ്റിയേ
: ഇതുപോലൊരു പേടിത്തൂറി… ഒന്ന് നടക്ക് മനുഷ്യാ
തുഷാരയ്ക്ക് അടുത്തെത്തിയ രാജീവന്റെ മുഖത്ത് ഗൗരവം വന്നു. വന്നതല്ല വരുത്തിച്ചു.. അവളുടെ അടുത്ത് ഇരിക്കാതെ അയാൾ അവൾക്ക് അഭിമുഖമായി ഇട്ടിരിക്കുന്ന സോഫയിൽ ഇടംപിടിച്ചു.
: പറ മോളേ.. എന്താ നിന്റെ തീരുമാനം
: അച്ഛന് ആപ്പിൾ വേണോ..
: എനിക്ക് വേണ്ട.. നീ കാര്യത്തിലേക്ക് വാ