: നൈസ് കാർ…
: ഇപ്പൊ വാങ്ങിയതാണ്.. ചേട്ടന് ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് വണ്ടി മാറ്റണം. ലാലു ഇപ്പോഴും ആ പഴയ വണ്ടി ഒഴിവാക്കിയില്ല അല്ലെ…
: ഹേയ്… ഇല്ല. പുതിയ ചില്ലകൾ എത്തിപ്പിടിക്കാൻ നോക്കുമ്പോഴും ഒഴിവാക്കാൻ പറ്റാത്ത ചില ബന്ധങ്ങൾ ഉണ്ടാവില്ലേ. അതുപോലൊരു ബന്ധമാണ് എന്റെ വണ്ടിയോട് എനിക്ക്..
ഹോട്ടലിന്റെ പാർക്കിങ്ങിൽ വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്തുവന്ന അവളുടെ കൂടെ ഞാൻ അകത്തേക്ക് നടന്നു. ഈ ഹോട്ടലിൽ നിന്നും ഞാനും അവളും ഒത്തിരി തവണ കഴിച്ചിട്ടുള്ളതാണ്. അവൾക്ക് വേണ്ടി ഓർഡർ ചെയ്തതും ഞാനാണ്. രണ്ട് ചിക്കൻ ധം ബിരിയാണിയും ഒരു ഫ്രഷ് ലൈം ജ്യൂസും പറയുമ്പോൾ മീരയുടെ കണ്ണുകൾ അത്ഭുതത്തോടെ എന്നെനോക്കി…
: ലാലു, ഒന്നും മറന്നിട്ടില്ല അല്ലെ… എന്റെ ഇഷ്ടങ്ങൾ ഞാൻ തന്നെ മറന്നുപോയി.. ഭർത്താവിന്റെ ഇഷ്ടങ്ങളാണ് ഇപ്പൊ എന്റെ ഇഷ്ടങ്ങൾ…
: ശരിയാണ് നിന്റെ ഇഷ്ടങ്ങളെല്ലാം നീ മറന്നു… ഭർത്താവിന് വേണ്ടി മറക്കാൻ തുടങ്ങുന്നതിന് മുന്നേ മറന്നതല്ലേ എന്നെ..
എന്റെ മറുപടി കേട്ട് മീരയൊന്ന് മൗനമായെങ്കിലും ഉടനെ അവൾ എന്നെനോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. കുറച്ചുനേരത്തെ ആലോചനയ്ക്ക് ശേഷം അവളെന്നോട് ചോദിച്ചു…
: കുറച്ചു കാലമായി ചോദിക്കണമെന്ന് കരുതിയതാണ്… നീ എന്നോട് സത്യം പറയുമോ
: നിന്നോട് ഞാൻ ഇതുവരെ ഒന്നും ഒളിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ…
: ഉം… ലാലുവിന്റെയുള്ളിൽ എന്നോടുള്ള പഴയ ഇഷ്ടം ഇപ്പോഴും ഉണ്ടോ…
എനിക്ക് അതിന് വ്യക്തമായ ഉത്തരമുണ്ട്. പക്ഷെ ഞാൻ അത് അവളോട് പറഞ്ഞില്ല. സമയമുണ്ടല്ലോ ഇന്ന് പിരിയുന്നതിനു മുൻപ് ഉത്തരം തരാമെന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ ഭക്ഷണം കഴിച്ചെഴുന്നേറ്റു.
പണ്ട് അവധി ദിവസങ്ങളിൽ ഞങ്ങൾ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സമയം ചിലവഴിച്ചത് ബീച്ചിലെ കാറ്റാടി മരച്ചോട്ടിൽ ആണ്. മീരയെ കൂട്ടി വീണ്ടും ആ ഓർമകളിലേക്ക് ഒരിക്കൽക്കൂടി എത്തിനോക്കി. അവൾക്ക് ഇഷ്ടപെട്ട കോൺ ഐസ് ക്രീം നുണഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്നോട് ചേർന്ന് നടക്കുമ്പോൾ ഉള്ളിൽ എവിടെയോ ഞാനെന്റെ തുഷാരയെ മിസ് ചെയുന്നു. കരയെ പുൽകി ദൂരേയ്ക്ക് പാഞ്ഞകലുന്ന തിരകളെ നോക്കി മീരയുമൊത്ത് പൈന്മര ചോട്ടിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ അവൾക്ക് പറയാനുണ്ടായിരുന്നത് മുഴുവൻ അവളുടെ ഭാവിയെകുറിച്ചാണ്. ഒരു വിദ്യാർത്ഥിയിൽ നിന്നും ഇന്നത്തെ മീരയിലേക്കുള്ള മാറ്റം എന്നെ അതിശയിപ്പിച്ചു.