കയ്യും കാണിച്ചു വണ്ടീൽ കേറാൻ പോവാണ്… ബാക്കി രണ്ടാളും വണ്ടീൽ കേറി ഇരുന്നിട്ടിണ്ട്….. വണ്ടി സ്റ്റാൻഡ് ഇൽ ഇടാനുള്ള സാവകാശം ഒന്നും നിക്ക് ണ്ടായിരുന്നില്ല….വണ്ടിയും മറിച്ചിട്ട് ഓടി പോയി ചെറിയമ്മേടെ കാലിലേക്ക് ഞാൻ വീണു….
“ചെറിയമ്മ പോകരുത്….പ്ലീസ് ചെറിയമ്മേ… ഞാൻ അറിയാതെ ആ നേരത്ത്….എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം….ഇനിയൊരിക്കലും ഞാൻ ഇത് ആവർത്തിക്കൂല….വെള്ളടിക്കേം ല്ല….ന്റെമ്മയാണെ സത്യം……”
ആരെയും ബോധ്യപ്പെടുത്താനുള്ള വാക്കുകൾ ആയിരുന്നില്ല… എല്ലാം എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്ന് തന്നെ വന്നത് ആയിരുന്നു….ചെറിയമ്മ എന്നെ പിടിച്ചു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു..
“നീ അടിച്ചിട്ടുണ്ടോ…?
“ന്റമ്മയാണേ സത്യം…. ല്ലാ….”
ചെറിയമ്മ എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞു….പിന്നെനിക്കും പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ ആയില്ല….കൊറേ കാലത്തെ സങ്കടോം വെഷമോം എല്ലാം ഞാൻ കരഞ്ഞു തീർത്തു……ശരിക്കും ഞാൻ തളർന്ന് പോയിരിന്നു….. എന്റെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ഉമ്മേം തന്നു കൊണ്ട് അമ്മയോട് ആയി പറഞ്ഞു…
“ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ ചേച്ചീനോട്….. ചെറിയമ്മ പറഞ്ഞാ ന്റെ കുട്ടിക്ക് കേക്കാണ്ട് ഇരിക്കാൻ പറ്റൂല… ഇവനെ ഇവനെ ഞാൻ തട്ടി നടന്നതാ….” ചെറിയമ്മ വീണ്ടും പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു….എനിക്ക് എന്റെ അമ്മയെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നില്ല….അമ്മ തലയിൽ കയ്യും കൊടുത്ത് കരയാണ്….ഓടി ചെന്ന് അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു….
“സോറി പപ്പു… എല്ലാത്തിനും…..”
അമ്മ എന്നെ വീണ്ടും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞു….അമ്മ എന്റെ മുഖത്തു മുഴുവൻ ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് മൂടി….. ആ ചുംബങ്ങൾക്ക് മദ്യത്തിന്റെ ലഹരിയേക്കാൾ സുഖം ണ്ടായിരുന്ന്…..
“പപ്പു… പപ്പൂന് എന്നോട് ദേഷ്യണ്ടോ….”
“എനിക്കോ….ഞാൻ നിന്റെ അമ്മയല്ലേടാ….. മക്കള് കുരുത്തക്കേട് കാണിച്ചാ ആരാ പിന്നെ ക്ഷമിക്കാ….”
അമ്മ കരയുന്നതിന് ഇടയിലും ചിരിച്ചു കൊണ്ടാണ് അത് പറഞ്ഞ്