ഇതു കണ്ടു കല്യാണി അവളുടെ അരികിൽ ഇരുന്നു. അവളുടെ നെറ്റിൽ തഴുകി.
എന്റെ മോളാ നീ എന്റെ പൊന്നു മോള്. ആർക്കും കൊടുക്കില്ല എന്റെ കുട്ടിയെ, എന്റെ ലെച്ചുനു പകരം ദേവി തന്നതാ നിന്നെ… അതും പറഞ്ഞു കെട്ടിപിടിച്ചു കല്യാണി അവളെ.
അപ്പോളേക്കും മാധവൻ വന്നിരുന്നു. കൃഷ്ണയെയും കുട്ടി ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ തീരുമാനിച്ചു.
ആതിര വന്നപ്പോൾ കൂടുതൽ കാര്യങ്ങൾ തിരക്കി.
ചേച്ചി തുളസിക്കു ബന്ധുക്കൾ ആയി ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ. ആരേലും അറിക്കണോ..
കൃഷ്ണ അങ്ങനെ ആരും ഉള്ളതായി അറിയില്ല. അവടെ അച്ഛൻ പോയതിൽ പിന്നെ ബന്ധുക്കൾ ആരും തിരിഞ്ഞു നോക്കിട്ടില്ല. അമ്മയും മോളും മാത്രം ആയി ഒതുങ്ങി. +2 മുതൽ അവളെയും, അമ്മയെയും അറിയാം. ആ അമ്മ ഒത്തിരി കഷ്ടപെട്ടു ആണ് അവളെ വളത്തിയത്. പഠിച്ചു നല്ല രീതിയിൽ. അവടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞുള്ള പ്രേശ്നങ്ങൾ ആണ് ആ അമ്മയെ തകർത്തതു. തന്റെ ഗതി മോൾക്കും വന്നല്ലോ എന്ന് ഇപ്പോഴും പറയുമായിരുന്നു. പാവം ആയിരുന്നു. കണ്ണിരോടെ ആണ് അവൾ അതു പറഞ്ഞു മുഴുവിച്ചതു.
എന്താ അച്ഛാ ഇപ്പോൾ ചെയ്യുക. കൃഷ്ണയുടെ സൗണ്ട് ഇടറിയിരുന്നു.
കരയോഗക്കാരെ അറിചു. ബാക്കി നാളെ നോക്കാം. ഇപ്പോൾ ഇത്രെയും ആയില്ലേ മൊബൈൽ മോർച്ചറിയിൽ വെക്കണം..
അന്ന് രാത്രിയിൽ അവർ ആ അമ്മക്ക് അവസാനം ആയി കാവൽ ഇരുന്നു.
മുറിയിൽ കല്യാണി അമ്മയുടെ മടിയിൽ തലവെച്ചു ഉറങ്ങി അവൾ. കരഞ്ഞു തളർന്നു.
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തന്നെ തൊടിയിലെ ഒരു മാവ് മുറിച്ചു വിറക് ആക്കി. തെക്കേ പറമ്പിൽ ചിത ഒരുക്കി, ചടങ്ങിന് വേണ്ടി ഉള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ നടന്നു. ആർക്കും വേണ്ടി കാത്തിരിക്കാൻ ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ടു 11 മണിക്ക് ചിതയിലേക്ക് എടുക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു.
സമയം ആയപ്പോൾ ആരാണ് കർമ്മം ചെയ്യുന്നത് എന്ന് തിരക്കി. എല്ലാരുടെയും നോട്ടം ചെന്ന് പതിഞ്ഞതു കൃഷ്ണയിൽ ആണ്.
അവൻ തുളസിയുടെ അടുത്ത് വന്നു.