‘എടി പെണ്ണെ ഇവനു പാലു കൊടുക്കാനൊന്നുമല്ല വിളിച്ചെ’
‘പിന്നെ’
‘എടി അതല്ല ഇപ്പൊ എങ്ങനുണ്ടു പാലൊണ്ടൊ നിന്റേതിലു.രാവിലെ അത്രേം പിഴിഞ്ഞതല്ലെ നെറഞ്ഞു കാണുമോന്നൊരു സംശയം’
അവളൊരു നിമിഷം മനക്കണക്കു കൂട്ടിയിട്ടു പറഞ്ഞു
‘കുഞ്ചൂസിനു വൈകിട്ടു കൊടുത്തേനു ശേഷം ചെറിയൊരു ആശ്വാസമുണ്ടായിരുന്നു.പിന്നെ പിന്നെ അതും നെകന്നെന്നാ തോന്നുന്നെ. എന്താമ്മെ’
‘ഒന്നുമില്ലെടി നിന്റച്ചനു പിന്നേം കിട്ടിയാല് കൊള്ളാമെന്നു തോന്നുണ്ടു.’
ഇതു കേട്ടു ചിഞ്ചു അച്ചന്റെ മുത്തേക്കു നോക്കി അച്ചന് തന്റെ മറുപടിക്കു കാതോര്ത്തു തന്നെത്തന്നെ ഉറ്റുനോക്കിയിരിക്കുന്നതു കണ്ട അവള്ക്കു ചമ്മലു കൊണ്ടു തല കുനിച്ചു.
‘എടി എന്തുവാടി ഒന്നും പറയാത്തെ അച്ചന് നോക്കിയിരിക്കുന്നതു കണ്ടില്ലെ പാലൊണ്ടൊ കൊടുക്കാന്.’
അമ്മയുടെ തോളില് കിടക്കുന്നുറങ്ങുന്ന കുഞ്ചൂസിനെ പതിയെ തലോടിക്കൊണ്ടവള് ഊം എന്നു മൂളി
‘ശരിക്കു പറയെടി എന്തുവാ ഇത്ര നാണിക്കാനുള്ളതു രാവിലെ അച്ചന്റെ മുന്നിലു മൊലേം കാണിച്ചെത്ര നേരമാ ഇരുന്നെ അപ്പൊ നാണക്കേടൊന്നുമില്ലരുന്നല്ലൊ’
‘ഒന്നു പോ അമ്മെ കളിയാക്കാതെ.അച്ചനെപ്പോളാ വേണ്ടതെന്നു വെച്ചാ പറഞ്ഞാ മതി കൊടുക്കാം.’
‘അച്ചനൊ അച്ചനിപ്പം കിട്ടിയാലതു മൊത്തമായും ഊറ്റാനിരിക്കുവാ.ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം അത്താഴം കഴിഞ്ഞിട്ടു നോക്കാം. കുഞ്ചൂസിന്റെ വയറു നെറഞ്ഞു അവനുറങ്ങി കഴിഞ്ഞാപ്പിന്നെ ഇഷ്ടം പോലെ സമയമുണ്ടല്ലൊ.അപ്പോഴേക്കും ചിക്കുവും ഒറങ്ങിക്കോളും.’
‘യ്യോടീ അതു പറഞ്ഞപ്പോഴാ ഒരു കാര്യം ഓര്ത്തതു അവനു രാത്രീലു കൊടുക്കാമെന്നു പറഞ്ഞു വെച്ചിരിക്കുവാ എന്തു ചെയ്യും’
ഇതു കേട്ടു രമേശന്
‘അതിനെന്താ ഇതിച്ചിരി നേരം കൊണ്ടു തീരുമല്ലൊ അതു കഴിഞ്ഞിട്ടു നീ ചിക്കൂന്റെ അടുത്തു പോകുകയൊ കൊടുക്കുകയൊ എന്താന്നു വെച്ചാ ചെയ്യ്.’
അച്ചന്റെ മറുപടി കേട്ടു ചിഞ്ചുവിനു അല്ഭുതമായി ഇത്രത്തോളം ഓപ്പണ് ആവാന് അമ്മയെന്തു കൂടോത്രമാണു ചെയ്തതു എന്നൊരെത്തും പിടിയും കിട്ടിയില്ല.ഇനി എന്തു തന്നെ ആയാലും പണ്ടത്തെ മുന് കോപിയായ അച്ചനേക്കാള് നല്ലതു ഈ അച്ചനെയാണു.
‘എടി നീയെന്താ ഒന്നും പറയാത്തെ’
പെട്ടെന്നു ചിന്തകളില് നിന്നുണര്ന്ന ചിഞ്ചു
‘ആ അതു മതിയമ്മെ തെരക്കൊക്കെ കഴിഞ്ഞാകുമ്പൊ ഒന്നിനും ഒരു ധൃതിയും വേണ്ടല്ലൊ അതല്ലെ നല്ലതു.’
ധൃതി വേണ്ടെന്നു ചിഞ്ചു പറഞ്ഞപ്പോള് തന്നെ സുമതിക്കു കാര്യം പിടികിട്ടി