സിദ്ധു പുറത്ത് പോയി അമ്മുമ്മയെ വിളിച്ചു അവൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അകത്തു കയറി. രണ്ട് പേരും പരസ്പരം നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു
ചിത്ര -എന്നോട് ക്ഷേമിക്ക് മോളെ
അശ്വതി -അമ്മ എന്നോടാണ് ക്ഷേമിക്കണ്ടേ
ചിത്ര -ഞാൻ എന്റെ കുട്ടിനെ ഒരുപാട് വേദനിപ്പിച്ചു
അശ്വതി -അതൊന്നും സാരം ഇല്ല അമ്മേ
ചിത്ര -എവിടെ നിന്റെ കുഞ്ഞ്
അശ്വതി -ദേ അമ്മേ
അശ്വതി കുഞ്ഞിനെ ചൂണ്ടി കാട്ടി ചിത്ര കൊതിയോടെ ആ കുഞ്ഞിനെ എടുത്ത് ലാളിക്കാൻ തുടങ്ങി
ചിത്ര -സിദ്ധുന്റെ അതേ മുറിച്ച മുറി
അശ്വതി -അതെ
സിദ്ധു -നിങ്ങൾ അമ്മയും മോളും സംസാരിക്ക് ഞാൻ പുറത്ത് ഉണ്ടാവും
സിദ്ധു അതും പറഞ്ഞ് പോയി ചിത്ര കുഞ്ഞിനെ അവിടെ വെച്ച് അശ്വതിയുടെ അടുത്ത് ഇരുന്നു
അശ്വതി -അമ്മ ഇനി ഞങ്ങളെ വിട്ട് പോകരുത്
ചിത്ര -ഇല്ല മോളെ ഇനി ഞാൻ എങ്ങോട്ടും പോകില്ല
അശ്വതി -മകന്റെ കൂടെ കിടക്കുന്ന ഒരു വൃത്തികെട്ട സ്ത്രീ ആയും എന്നെ കാണരുത്
ചിത്ര -മോളെ നിന്നെ മനസ്സിലാക്കാൻ അമ്മക്ക് കുറെ സമയം വേണ്ടി വന്നു
അശ്വതി -ഞാൻ അവനെയും അവൻ എന്നെയും ജീവന് തുല്യം ആണ് സ്നേഹിക്കുന്നത്
ചിത്ര -അത് അമ്മക്ക് ഇപ്പോൾ മനസ്സിലാവും
അശ്വതി -അമ്മയോട് നടന്നത് എല്ലാം ഞാൻ തുറന്ന് പറയാം
ചിത്ര -വേണ്ടാ മോളെ നിങ്ങളെ ഇപ്പോൾ പൂർണമായും ഞാൻ മനസിലാക്കുന്നു. നിങ്ങളുടെ സ്നേഹത്തിന്റെ ആഴം എത്ര ആണെന്ന് എനിക്ക് ഇപ്പോൾ അറിയാം
അശ്വതി -ഞങ്ങൾ ഒരുപാട് കാര്യം അമ്മയോട് മറച്ചു വെച്ചു അത് എല്ലാം തുറന്ന് പറഞ്ഞ് അമ്മയുടെ മക്കൾ ആവണം ഞങ്ങൾക്ക്
ചിത്ര -മ്മ്
അശ്വതി അമ്മയുടെ കൈയിൽ ചുംബിച്ച് അവളുടെ സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിച്ചു
ചിത്ര -മോള് റസ്റ്റ് എടുക്ക് ഒരുപാട് ക്ഷീണം കാണും