“ഇല്ല സാർ.” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“അതില്ലാതെ പോകാൻ പറ്റില്ല.. തിരിച്ചു പൊക്കോ..” പോലീസ് പറഞ്ഞു.
“അയ്യോ.. സാർ.. അങ്ങനെ പറഞ്ഞാ എങ്ങനാ..
“അതാണ് ഇവിടുത്തെ നിയമം … ” ആകെ വാക്ക് തർക്കമായി. പോലീസ് കൂടി.
—
“എന്താടോ ഒരു ശബ്ദം.. ” ശബ്ദം കേട്ട് ഉള്ളിൽ നിന്നും ഒരു ആജാനുബാഹു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു.
അയാളെ കണ്ടാടെ ബാക്കി 4 പോലീസുകാരും നിശബ്ദമായി. ഉറച്ച കാലടികളോടെ ഇയാൾ സാവധാനം ഇറങ്ങി ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. പ്രായം ഒരു പത്തമ്പതു വയസ്സ് തോന്നിക്കും.. കൊമ്പൻ മീശ. കണ്ണുകളൊക്കെ ചുമന്ന് പേടിയാകും.. അയാളുടെ മുമ്പിൽ ഞങ്ങൾ 6 പേരും ഒന്നുമല്ലാതായി. അത്രയ്ക്കും ഉയരവും അതിനൊത്ത വണ്ണവും ഒക്കെയുള്ള ആജാനുബാഹു. കൈയിലെ ഞെരുമ്പുകളൊക്കെ എണീറ്റ് നിൽക്കുന്നു. അയാൾ ഒരു പാന്റും ഒരു കൈയില്ലാ ബനിയനും ധരിച്ചിരുന്നു. ദേഹത്ത് നിന്നും മദ്യത്തിന്റെ ഗന്ധം വമിക്കുന്നു. ദേഹമാസകലം വിയർത്തു കുളിച്ചുനിൽക്കുന്നു. നെഞ്ചിലെ രോമമൊക്കെ എഴുന്നുനിൽക്കുന്നു. മൊത്തത്തിൽ ഒരു കരടിയെപ്പോലൊരാൾ.
ഇയാളെ കണ്ടതും കാറിന്റെ ഉള്ളിലിരുന്ന അനിയത്തി ഒന്ന് എണീറ്റിരുന്നു. ഇതേതാണ് ഈ അവതാരം എന്ന മട്ടിൽ..
“എന്താടാ നിന്റെയൊക്കെ പ്രശ്നം .. ” അയാൾ ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു ചോദിച്ചു.
“സാർ,, അതുപിന്നെ… “എന്റെ ശബ്ദം അറിയാതെ ഇടറി… “കൊറോണ നെഗറ്റിവ് സർട്ടിഫിക്കറ്റ് മറന്നുപോയി..”
“ആരാടാ വണ്ടിയിൽ.. ” അയാൾ അനിയത്തിയെ നോക്കി ചോദിച്ചു..
“എന്റെ അനിയത്തിയാണ് സാറേ..” ഞാൻ കുറച്ചു വിനയത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“നിന്നെ ഇനി പ്രത്യേകം വിളിക്കണോടി .. ഇങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങി വാടി .. ” അയാൾ അലറി.. ആ ശബ്ദത്തിന്റെ ഗാംഭീര്യം കേട്ട് ഞങ്ങളൊന്നു ഞെട്ടി. വല്ലാത്തൊരു ആജ്ഞാശക്തി ആ ശബ്ദത്തിനുണ്ടായിരുന്നു.
ഇതുകേട്ട അനിയത്തി കിലുകിലാ വിറച്ചുകൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി അയാളുടെ മുന്നിൽ വന്നുനിന്നു. അയാളുടെ മുമ്പിൽ അവൾ ഒരു എലിക്കുഞ്ഞിനെപ്പോലെ തോന്നിച്ചു.
“ഇവൻ നിന്റെ ചേട്ടനാണോടി.. ” അയാൾ ചോദിച്ചു.
“അതെ സാർ..” അവൾ വിറച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“നിന്റെ തന്തയും തള്ളയും?”
“വീട്ടിലുണ്ട്.”
“ഈ അഞ്ചുപേർ നിന്റെ ആരാ.. ” അയാൾ എന്റെ കൂട്ടുകാരെ ചൂണ്ടി ചോദിച്ചു.