അവൾ ഇത്രയും ഉള്ള് എന്ന് എനിക്ക് പണ്ടേ അറിയാം ആയിരുന്നു.
ഗായത്രിയും ദീപുവും അത് കണ്ട് ചിരിച്ചു.
അവളുടെ പിറന്നാൾ സദ്യ എന്നെയും കത്ത് മേശപ്പുറത് ഉണ്ടായിരുന്നു.
അത് കഴിച്ചതോടെ ആണ് അവള്ക്ക് സന്തോഷം ആയേ.
പിന്നെ അവൾ പടുത്തം തുടങ്ങി.
ഞാൻ ദീപു ന്റെ അടുത്ത് ചെന്ന് അവൾ ആണേൽ പശു ന് ഒക്കെ പുല്ല് ഇട്ട് കൊടുക്കുവായിരുന്നു.
ഞാനും കുറച്ച് പുല്ല് എടുത്തു കൊടുക്കുന്ന കണ്ടപ്പോ അവൾ എന്നെ അശ്ചാരത്തോടെ നോക്കി.
“ഇത് എന്ത് പറ്റി… ഇല്ലേ എന്നെയും ഇവറ്റകളെയും കുറ്റം പറയുന്ന നീ ഇന്ന് പുല്ല് ഒക്കെ എടുത്തു കൊടുക്കുന്നെ… ഇത് എന്റെ അജു തന്നെ ആണോ.”
എന്ന് പറഞ്ഞു ദീപു ചിരിച്ചു.
“അല്ലേലും ഇവറ്റകളെ പിഴിഞ്ഞല്ലേ നമ്മൾ ജീവിക്കുന്നെ..”
“അപ്പൊ എന്നാ അജു നീ കൊണ്ട് തരുന്നത് ഒക്കെയോ.”
“യേ.. ഒന്നുല്ല…
ഇതിലും നമുക്ക് ജീവിക്കാല്ലോ..”
“എന്താ അജുട്ട നിന്റെ സംസാരം ഒക്കെ മാറുന്നെ..”
“ഞാൻ ചുമ്മേ..”
ദീപു അവിടെ നിന്ന് പുല്ല് മുറിക്കാൻ പറമ്പിലേക്ക് ഇറങ്ങി മാറിയതും ഇതൊക്കെ കേട്ട് ഗായത്രി അവിടെ നികുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഗായത്രി എന്നെ അവിടെ നിന്ന് മാറ്റി നിർത്തി ചോദിച്ചു.
“നീ അപ്പൊ… എതിർക്കാൻ പോകുകയാണോ..
എടാ നിനക്ക് എന്നെങ്കിലും പറ്റിയാൽ എന്റയും ഇവരുടെ അവസ്ഥയോ..
വേണ്ടടാ ഇനി നമുക്ക് പ്രതികാരം ഒന്നും ചെയ്യണ്ട..
നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ… ഞങ്ങളുടെ അവസ്ഥ എന്താകും…”
ഞാൻ ചിരിച്ചിട്ട് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
“ഗായത്രി നീ ഇപ്പൊ ആ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞില്ലേലും ഞാൻ കണ്ട് പിടിച്ചേനെ…
എന്റെ ഉറക്കം എന്നതെകും എടുത്തവന്മാർ ആണ് അവർ.
അവർ ആരൊക്കെ ആണോ എന്ന് ഒന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല.
പക്ഷേ അവർ തന്നെ എന്നെ തേടി വരണം.
അതിന് നീ തന്നാ ആ ലക്ഷ്യം മാത്രം ഈ അര്ജുനൻ ബേതിച്ചാൽ മതി..
ഇല്ലേ…”
അപ്പൊ തന്നെ ഗായത്രി എന്റെ വാ മുടി.
“നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ പിന്നെ..”
“എന്റെ കുടുബം മൊത്തം എടുത്തവരാ അവർ. അവർ ആരാണെന്നോ എനിക്ക് അറിയില്ല. പക്ഷേ എനിക്ക് മരിക്കാൻ പേടി ഇല്ലാ. ഇപ്പൊ ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ ജീവിതം മുഴുവൻ ഞാൻ ഒരു ഭീരു പോലെ ആകും.