ഇത്തവണ ഞാന് അതിന്റെ അരികില് നന്നായിത്തന്നെ ഒന്ന് നക്കി. വിയര്പ്പിന്റെ ഉപ്പുരസം ധാരാളമായി ഉണ്ടായിരുന്നു അവിടെ. അത് നുണഞ്ഞിറക്കിക്കൊണ്ട് ഞാനവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി; ഇല്ല, ഇതും അവള് അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. ശരിക്കും പോത്തുപോലെ തന്നെയാണ് ഈ അറുവാണിച്ചിയുടെ ഉറക്കം. എന്റെ ധൈര്യം അതോടെ വീണ്ടും കൂടി. ഇനി, ഇനിയാ രോമത്തില് നക്കണം; എന്റെ ഭ്രാന്തന് മനസ്സ് മുക്രയിട്ടു. നിലത്തിരുന്നുകൊണ്ട് മുഖം അവിടെ വരെ എത്തില്ലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് ഞാന് മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു. ഷഡ്ഡി ഉണ്ടായിട്ടും എന്റെ ബര്മുഡയുടെ മുന്ഭാഗം മുഴച്ചിരുന്നു.
നിന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ കിടപ്പ് കണ്ടപ്പോള് എന്റെ നിയന്ത്രണം മൊത്തത്തില് പോയി. പക്ഷെ ഞാന് മനസ്സിനെ പണിപ്പെട്ട് വരുതിയിലാക്കി. എന്റെ സ്ഥാനത്ത് ഏട്ടന് ആയിരുന്നെങ്കില് അവളെ എന്തും ചെയ്യാന് പറ്റുമായിരുന്നു. അതിനുള്ള ലൈസന്സ് അതിയാനുണ്ട്; പക്ഷെ എനിക്കില്ല. ഞാന് മോഷ്ടാവാണ്. കട്ടുതിന്നാന് കയറിയവന്.
പതിയെ ഞാന് മുഖം കുനിച്ചു. ഇത്തവണ നല്ലപോലെ, അമര്ത്തിത്തന്നെ നക്കണം.
പക്ഷെ എന്റെ മുഖം അവളുടെ കക്ഷത്തോട് അടുത്തപ്പോള്, രമ്യ കണ്ണ് തുറന്നു!
നിന്നനില്പ്പില് ഇല്ലാതായിപ്പോയി ഞാന്. എന്റെ വിളറി വെളുത്ത മുഖത്ത് ചിരിയോ കരച്ചിലോ അങ്ങനെ ഒരുപാട് വികാരങ്ങള് മിന്നി മറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകണം. നില്ക്കണോ അതോ ഓടണോ എന്നുപോലും അറിയാതെ ഞാന് അണ്ടികളഞ്ഞ അണ്ണാനെപ്പോലെ നിന്നപ്പോള് അവളിങ്ങനെ ചോദിച്ചു:
“എന്താടാ, ഏട്ടന് വന്നോ?”
എന്റെ ഭഗവാനേ! എനിക്ക് ശ്വാസം വീണത് അപ്പോഴായിരുന്നു.
“ഇല്ല ചേച്ചീ. കുഞ്ഞമ്മാവന് വന്നു. കൊടുക്കാന് എന്റേല് കാശില്ല..അങ്ങേരവിടെ നില്പ്പുണ്ട്..” ഞാന് പറഞ്ഞു.
“അയാളോട് പോകാന് പറ. കുണ്ണമ്മാവന്..” എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് രമ്യേച്ചി അങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞു കിടന്നു കണ്ണടച്ചു.
ഒറ്റ മുങ്ങലായിരുന്നു ഞാന് അവിടെ നിന്നും. ഹോ, ഇതുപോലെയൊരു രക്ഷപെടല് അസാധ്യമാണ്. കുഞ്ഞമ്മാവന് ഞാന് ഒരായിരം നന്ദി അര്പ്പിച്ചു. എന്റെ മനസ്സില് അങ്ങനെ അപ്പോള് പറയാന് തോന്നിയത് ആ പാവം മനുഷ്യന് വന്നത് മൂലം മാത്രമായിരുന്നു. ഇല്ലെങ്കില് എന്ത് പറയുമായിരുന്നു ഞാന്?
സ്വീകരണ മുറിയിലെത്തി സോഫയിലേക്ക് വീണു ഞാന് കിതച്ചു.