ദിവ്യാനുരാഗം 14 [Vadakkan Veettil Kochukunj]

Posted by

 

” അളിയാ…. ”

മുന്നോട്ട് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയ എന്നെ പുറകീന്ന് നന്ദു വിളിച്ചു…അതോടെ ഞാൻ തിരിഞ്ഞവനെ നോക്കി…

 

” ഈ അവസ്ഥയിൽ ചോദിക്കാൻ പാടുണ്ടോ എന്നറിയില്ല… പക്ഷേ ചോദിച്ചു പോകുവാ….നീ ഒഴിച്ചു വെച്ച ആ പെഗ്ഗ് ഞാൻ അടിച്ചോട്ടേ…അല്ല വല്ല ഈച്ചയും വീണ് അത് ചത്ത് പോകണ്ടാന്ന് കരുതിയാ…. ”

അവനെന്നെ നോക്കി ഒരു നിഷ്കളങ്ക ഭാവത്തിൽ ചോദിച്ചതും… ചോട്ടാ മുംബൈയിൽ കുപ്പി പൊട്ടിയപ്പൊ ഉള്ള ബിജുകുട്ടൻ്റെ അവസ്ഥ ആയിരുന്നു എനിക്ക്…അവനെ നോക്കി നാവ് നീട്ടി രണ്ട് തെറി വിളിച്ച ശേഷം ഞാൻ വേഗം ദിവ്യയുടേം ചേട്ടത്തിയുടേം അടുത്തേക്ക് നടന്നു…

 

” ഹാ നീയെന്താ ഇവിടെ… ”

അവരുടെ അടുത്തെത്തിയതും ഞാൻ ദിവ്യയെ നോക്കി ഇളിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു…പക്ഷെ അതിന് മറുപടി ഒന്നും കിട്ടിയില്ല…രണ്ടും എന്നെ ചൂഴ്ന്ന് നോക്കുന്നുണ്ട്…ചേട്ടത്തിയെ നോക്കാൻ തന്നെ പേടിയാകുന്നു…

 

” കണ്ടല്ലോ ഇതാ ഇവൻ്റെ പരിപാടി എത്ര പറഞ്ഞാലും കേൾക്കില്ല…അകത്തെന്താടാ പരിപാടി… ”

ഒരു നിമിഷത്തെ മൗനത്തിന് ശേഷം ചേട്ടത്തി ഫുൾ പവറിൽ ആയതോടെ ഏത് വഴി ഓടണം എന്ന ചിന്തയിൽ ആയി ഞാൻ…

 

” ഇനി നീ എന്താന്ന് വെച്ചാ ആകിക്കോ…എനിക്കൊന്നും ഇവനോട് സംസാരിക്കാൻ താൽപര്യം ഇല്ല… ”

പുള്ളിക്കാരി പറഞ്ഞത് ഒരു രീതിയിലും അനുസരിച്ചില്ല എന്ന് കണ്ടതും ചേട്ടത്തി എന്നെ കൽപ്പിച്ച് ഒന്നുകൂടി നോക്കിയ ശേഷം അവിടെ നിന്നും പോകാൻ ഒരുങ്ങി…അതോടെ ഞാൻ ഓടി ചെന്ന് പുള്ളിക്കാരിയുടെ വട്ടം നിന്നു…

 

” എൻ്റെ പൊന്ന് ചേട്ടത്തി കൊച്ചേ…ഈ ഒറ്റത്തവണ കൂടി എന്നോട് ക്ഷമിക്ക്…ഇനി ഒരിക്കലും ഉണ്ടാവില്ല…സത്യം….എൻ്റെ പൊന്നല്ലേ… ”

ഞാൻ പിള്ളാരെ കണക്കെ സോപ്പിടാൻ തുടങ്ങി…

 

” നീ പോടാ…നീയെന്നോട് ഒന്നും പറയണ്ട…ഞാൻ പറഞ്ഞാ കേൾക്കാത്ത നീ എന്നോട് സംസാരിക്കാൻ വരണ്ട… ”

ചേട്ടത്തി അമ്പിനും വില്ലിനും അടുക്കില്ല എന്ന് കണ്ടതും അവസാന അടവിടാൻ തീരുമാനിച്ചു…

 

” അങ്ങനെ പറയല്ലേ…എൻ്റെ ഈ ചെറിയ തെറ്റക്കൊ ക്ഷമിക്കാനൊക്കെ എനിക്ക് വേറെ ചേച്ചിയൊന്നും ഇല്ലാത്തോണ്ടല്ലെ ഞാൻ ചോദിക്കുന്നെ…പ്ലീസ് ഇനി ഉണ്ടാവില്ല… “

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *