Posted by
അത് കേട്ടപ്പോൾ മാലിനി കരയാൻ തുടങ്ങി അരുൺ അവളുടെ അരികിൽ വന്ന് സമാധാനിപ്പിച്ചു
മാലിനി -അറിയില്ല അരുൺ ഇനി അങ്ങോട്ട് നമ്മുടെ ജീവിതം എങ്ങനെ ഉണ്ടാവുമെന്ന് എന്ന്
അരുൺ -വെറുതെ ഒരു കല്യാണം കഴിച്ചാൽ പോരല്ലോ ഭാര്യഭർത്താക്കന്മാർ ആയി കഴിയുകയും വേണ്ടേ
മാലിനി -അതെ കല്യാണം പൂർണമാവണമെങ്കിൽ അതും വേണ്ടി വരും
അരുൺ -എനിക്ക് അമ്മയുമായ് അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ സാധിക്കോ അമ്മക്ക് അതിന് സാധിക്കോ
മാലിനി -എനിക്ക് അറിയില്ല അരുൺ
മാലിനി പിന്നെയും കരയാൻ തുടങ്ങി
അരുൺ -അമ്മയെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ പറഞ്ഞത് അല്ല
മാലിനി -അറിയാം അരുൺ തല്ക്കാലം ഈ കല്യാണം നടത്താം ബാക്കി വരുന്നിടത്ത് വെച്ച് കാണാം
അരുൺ -അമ്മ കാര്യം ആയിട്ടാണ്ണോ പറയുന്നത്
മാലിനി -അതെ
അരുൺ -അമ്മക്ക് അത് ശെരിയായ് തോന്നുകയാണെങ്കിൽ അങ്ങനെ തന്നെ നടക്കട്ടെ എനിക്ക് സമ്മതം ആണ്
അരുണിന്റെ വാക്കുകൾ മാലിനിക്ക് കുറച്ചു സന്തോഷം പകർന്നെങ്കിലും മകന്റെ ഭാര്യ ഇനിയുള്ള ജീവിതം കഴിയണം എന്ന് ഓർക്കുമ്പോൾ ഒരു വല്ലാത്ത മനപ്രയാസം അവൾക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു. എന്നാലും അതൊക്കെ ഉള്ളിൽ ഒതുക്കി അവൾ സ്വാമിയുടെ അടുത്ത് ചെന്നു
മാലിനി -സ്വാമി ഞങ്ങൾ കല്യാണത്തിന് തയ്യാർ ആണ്
മേപ്പാടൻ -നല്ലത്. നിങ്ങൾ ഒരു നല്ല സ്ത്രീയാണ് മകന്റെ ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ കാണിച്ചാ ഈ മനസ്സിന് നിങ്ങൾക്ക് നല്ലൊരു ദാമ്പത്യ ജീവിതം ദൈവം തരും
മാലിനി -മ്മ്
മേപ്പാടൻ -മുറിയിലേക്ക് പോയിക്കോ എന്നിട്ട് എല്ലാം മംഗളം ആയി നടക്കാൻ പ്രാർത്ഥിക്ക്
മാലിനി -ശരി സ്വാമി
അങ്ങനെ മാലിനി റൂമിൽ പോയി അവളുടെ വിഷമം അവൾ കരഞ്ഞ് തീർത്തു. അങ്ങനെ സമയം കുറച്ചു കൂടി കടന്ന് പോയി മേപ്പാടൻ അയാളുടെ ഹോമം തുടങ്ങി. ഒരു 10 :30 ആയപ്പോൾ മാലിനിയുടെ മുറിയിൽ മുൻപ് വന്നാ കുട്ടി വന്നു ഇത്തവണ അവളുടെ കൈയിൽ ഒരു പട്ട് സാരീ ഉണ്ടായിരുന്നു അവൾ അത് കട്ടിലിൽ വെച്ച് പറഞ്ഞു