റീജ :അയ്യോ, നീ എന്റെ മുത്ത് അല്ലെ. നിന്നെ ആർക്കാ ഇഷ്ടപെടാത്തെ, എനിക്ക് വലിയ ഇഷ്ട എന്റെ “കണ്ണനെ”. (ആൺ കുട്ടി ഉണ്ടാവുമ്പോൾ ഇടാൻ പ്ലാൻ ഉണ്ടായിരുന്ന പേര് )
മിഥുൻ :ആണോ?
റീജ :എന്റെ കുട്ടൻ ഞാൻ എത്ര എടുത്തോണ്ട് നടന്നിട്ടുണ്ട് എന്നോ? നിന്നെ പ്രസവിച്ചപ്പോൾ നിന്നെ ആദ്യം എന്റെ കയ്യിലെക്കാ തന്നെ, എന്റെ ഒക്കത്തു വച്ചാ നടന്നെ, ശ്രീജയെ പാലുട്ടുന്ന സമയം ആയിരുന്നു, അവളോടപ്പം കിടന്നു നീയും എന്റെ പാല് ഒരുപാടു കുടിച്ചിട്ടുണ്ട്, നിന്നെ കുളിപ്പിച്ചും നിന്റെ കൂടെ കളിച്ചും നിന്റെ എല്ലാ കാര്യത്തിനും ഞാനെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു , ഓ ഓർക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഇനി അതൊന്നും ഇനി കഴിയില്ലല്ലോ എന്നുള്ള വിഷമമാ.
മിഥുൻ :അതെന്താ ഇപ്പോൾ പറ്റില്ലേ (അടക്കിപിടിച്ച ചിരിയോടെ )
റീജ :അതിന് നീ വളന്നില്ലേ മോനെ?
മിഥുൻ :ഞാൻ റീജമ്മയുടെ മോൻ ആയി അഭിനയിക്കാം.
റീജ :നേരാണോ മോനെ (കണ്ണിൽ ചെറിയ കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ തെളിഞ്ഞു )
മിഥുൻ :അതെ “അമ്മേ”.
റീജ :മോനെ നീ എന്റെ മോനാ ഇനി, എന്നെ അമ്മേ എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി
മിഥുൻ :ഓക്കേ അമ്മേ.
റീജ അവനെ അവളുടെ നെഞ്ചോടു ചേർത്തു
റീജ :എന്റെ കൊച്ചിനെ പോലെ നിനക്ക് എന്ത് വേണേലും ഞാൻ സാധിച്ചു തരും, നിന്റെ എല്ലാ കാര്യത്തിനും ഞാൻ ഉണ്ടാവും, പണ്ട് ചെയ്ത പോലെ ഒന്നൂടി എനിക്ക് മാത്രം നിന്നെ വാത്സല്ലിക്കണം.
മിഥുൻ :പണ്ട് ചെയ്തതെല്ലാം ചെയ്യാൻ പറ്റില്ലല്ലോ (ചെറു ചിരിയോടെ )
റീജ :അതെന്താടാ?
മിഥുൻ :അല്ല പാലിണ്ടാവില്ലല്ലോ കുടിക്കാൻ (ചിരിയാൽ )
റീജ :അമ്പട, ഇപ്പഴും നീ പണ്ടത്തെ വികൃതി തന്നെ ആണല്ലോടാ.നിനക്കറിയോ എന്റെ കൊച്ചിന് കൊടുക്കുന്നതിനേക്കാൾ പാലാ നീ എന്നിൽ നിന്ന് കുടിച്ചേ, എന്നെ കണ്ടാൽ നിനക്ക് അപ്പോൾ പാല് വേണം ആയിരുന്നു. നീ ഇപ്പൊ ഇത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് അതാ ഓർമ വന്നേ.