നമ്രതയുടെ കഴപ്പും, അവിഹിതങ്ങളും [PART 2] [കൊമ്പൻ] [സേതുരാമൻ]

Posted by

അവിടെയൊന്നും ഞാനല്ല മിക്കപ്പോഴും അവളെ സഹായിക്കുന്നത്. അങ്ങിനെയെങ്കില്‍ അതേ വിവേചനം വെച്ച്, അവളുടെ ശാരീരികക്ഷമതയും, യാത്രാസൌകര്യവും, ഭക്ഷണാവശ്യവും, ജീവിക്കാന്‍ ആവശ്യമുള്ള പണവും നേടുന്നത് മറ്റ് പുരുഷന്മാരുടെ സഹായത്തോടെ ആണെങ്കില്‍, ചില സമയങ്ങളിലെങ്കിലും അവളുടെ ലൈംഗിക ആവശ്യങ്ങളും മറ്റു പുരുഷന്മാരില്‍ നിന്ന് നേടുന്നതില്‍ എന്താണ് അസ്വാഭാവികത? ഒരാണില്‍ മാത്രം ഒതുങ്ങി കാമം അടക്കി നിര്‍ത്താന്‍ പാടുപെടുന്ന എത്രയോ ഭാര്യമാരെക്കുറിച്ച് കഥകള്‍ നാം കേട്ടിട്ടില്ലേ?

അത് പോലെ തന്നെ നമുക്കറിയാം, നമ്മള്‍ ആണുങ്ങള്‍ക്ക് പൊതുവെ ഒരു പെണ്ണില്‍ മാത്രം ഒതുങ്ങാന്‍ ആവില്ലെന്ന്. അപ്പോള്‍ ചില പെണ്ണുങ്ങള്‍ അതുപോലെ മറിച്ച് ചിന്തിച്ചാല്‍, നമുക്ക് എന്ത് ചെയ്യാനാവും?

നമൃത, അവളൊരു ഇൻഡിപെൻഡന്റ് വ്യക്ത്തിയാണ്. ഞാന്‍ അവളുടെയോ, അവള്‍ എന്റെയോ ഉടമസ്ഥതയില്‍ അല്ല ഈ ലോകത്തുള്ളത്. ശരിയാണ് ഞങ്ങള്‍ കമിതാക്കളാണ്, ദമ്പതികളാണ്, കൊച്ചുനാള്‍ മുതലേ ഏറ്റവും അടുത്ത സുഹൃത്തുക്കളുമാണ്.

അക്ഷരാര്‍ഥത്തില്‍ ഈ ലോകത്ത് ഞാന്‍ ഏറ്റവും ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്ന വ്യക്തിയും അവളാണ്, അതിപ്പോള്‍ അവളുടെ രഹസ്യങ്ങള്‍ എന്ത് തന്നെയായാലും. കാരണം എനിക്കുമുണ്ട് എന്റെത് മാത്രമായിട്ടുള്ള രഹസ്യങ്ങള്‍.

ഇതിനിടയില്‍ അവളെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നത് എന്താണോ അതവള്‍ ചെയ്യട്ടെ, അവളങ്ങിനെ ഉയരത്തില്‍ പറന്ന് ആഘോഷിക്കട്ടെ, അല്ലേ?.

ഇങ്ങനെയൊക്കെയുള്ള എന്റെ ജീവിത ചിന്തകളോടെ ജീവിതം മുന്നോട്ട് പോകുന്നതിനിടയിലാണ് പെട്ടന്ന് അത് സംഭവിച്ചത്…….. രഹസ്യങ്ങളെല്ലാം വെളിച്ചത്ത് കൊണ്ടുവന്ന തരത്തിലുള്ള ആ സംഭവം.

“ആഹ് ……………… ഗേൾസ് ഗേറ്റുഗെതെറോ !! ഓക്കേ, ………………….. എപ്പോഴാണത്,” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

“ശനിയാഴ്ച രാത്രി,” നമൃത മറുപടി പറഞ്ഞു.

“ഞാനും നമ്മുടെ നെയ്ബർ ഷെറിന്റെ വീട്ടില്‍ രാത്രി ഉറങ്ങാന്‍ പോവും കേട്ടോ അമ്മാ,” നിര്‍ത്താതെ ചിലച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന 8 വയസുകാരി നിയ ചാടിക്കേറി പറഞ്ഞു. റെസിഡൻഷ്യൽ ഏരിയ ആയതുകൊണ്ട് നിയാക്കിവിടെ പൂർണ സ്വാതന്ത്യ്‌രമാണ്. ഒപ്പം ഫുൾ ടൈം സി സി ടീവിയുമുണ്ട്.

“ബെസ്റ്റ്. നീ കൂട്ടുകാരിയുടെ വീട്ടില്‍ ഉറങ്ങാന്‍ പോകും, അമ്മ ഗേൽസ് ഗെറ്റുഗതറിനുംപോകും ….. അപ്പൊ ഇനി ഞാന്‍ എന്ത് ചെയ്യും ദൈവമേ ……. ങാ രണ്ടെണ്ണം അടിച്ച് നേരത്തെ കിടന്ന് ഉറങ്ങുക തന്നെ, അല്ലാതെന്ത് ചെയ്യാന്‍,” ഞാന്‍ തെല്ല് നിരാശയോടെ പിറുപിറുത്തു. സത്യമാണ്, നല്ലൊരു ശനിയാഴ്ച രാത്രി ഒറ്റക്ക് വീട്ടില്‍ കഴിച്ചുകൂട്ട്ന്നത് ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ എനിക്ക് സത്യത്തില്‍ വിഷമം തോന്നി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *