പെട്ടെന്നാണ് പ്രീതിയുടെ ഫോൺ..
” ചോപ്പ് ലേശം കുറഞ്ഞു… പക്ഷേ, കഴപ്പുണ്ട്.. ”
ഗോകുലിന്റെ സംസാരം കേട്ട് പ്രീതി പൊട്ടി ചിരിച്ചു…
” ങ്ങാ… അത് മാറണേൽ… സമയം എടുക്കും… ”
ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പ്രീതി മൊഴിഞ്ഞു…
” സൂക്ഷിച്ചു ആരും കാണാതെ… പോര്… ”
മുന്നറിയിപ്പ് പോലെ പ്രീതി പറഞ്ഞു…
” ആകെ കാട് പിടിച്ചു കിടക്കുന്നത് ഒരു കണക്കിന്… നന്നായി… ”
ഗോകുൽ പറഞ്ഞു..
” അതേ… ആകെ… കാട്… ”
കിലുക്കാം പെട്ടി പോലെ പ്രീതിയുടെ ചിരി…..
പ്രീതിയുടെ ദ്വയാർത്ഥം ഗോകുലിന് നന്നേ ബോധിച്ചു…
കറുത്ത ടി ഷർട്ടും കൈലിയും ധരിച്ചു ഗോകുൽ പ്രീതി പ്രവേശത്തിന് ഇറങ്ങി…
പാതി ചാരിയ കതകിന്റെ മറ പറ്റി വഴികണ്ണുമായി കാത്തിരുന്ന പ്രീതി ചീനി വിളയിൽ ഒരു അനക്കം കണ്ടു…
” കള്ളൻ… സാർ…!”
പ്രീതിയുടെ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു…
കോനായിൽ കയറിയ ഗോകുലിന്റെ കണ്ണുകൾ ആകാംക്ഷയോടെ ആരെയോ അന്വേഷിക്കുന്നത് കുസൃതി കണ്ണുകളോടെ പ്രീതി കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
” ആരേലും… കണ്ടോ…? ”
കതകിന്റെ മറവിൽ നിന്നും ഒരു അശരീരി…
” ആരും കണ്ടില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു..”
” ഭാഗ്യം… അകത്തു പോന്നോളൂ.. ”
കൊഞ്ചി കുഴഞ്ഞു പ്രീതി പറഞ്ഞു…
അകത്തു കേറിയ ഉടൻ പ്രീതി കതക് അടച്ചു..
കതക് ചാരുമ്പോൾ ആണ് ഗോകുൽ പ്രീതിയുടെ വേഷം ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്…
പൊക്കിളിന് കുറഞ്ഞത് രണ്ടു ഇഞ്ച്ചെങ്കിലും താഴെ കള്ളി മുണ്ട് ഉടുത്തിരിക്കുന്നു…
( പരന്ന അണിവയർ… ഒത്ത നടുവിൽ അതി മനോഹരമായ പൊക്കിൾ ചുഴി….ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ ദൃശ്യമാകുന്ന പിരിഞ്ഞു പിരിഞ്ഞു കീഴോട്ട് ഒഴുകുന്ന രോമരാജി… പൊക്കിൾ മറച്ചു മുണ്ട് ഉടുത്തെങ്കിൽ അത് നാട്ടിലെ ചെറുപ്പക്കാരോട് ചെയ്യുന്ന കൊടിയ അപരാധമായേനെ…)