Posted by ടീവിയും ഓഫ് ചെയ്ത് കെവിൻ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. കിടന്നെങ്കിലും അവന് ഉറക്കം വന്നില്ല. ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത കാര്യങ്ങളാണ് കുറച്ച് മുന്പ് നടന്നത്. ചെയ്തുപോയതിലുള്ള കുറ്റബോധം കെവിനെ വല്ലാതെ അലട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
എന്താണ് തനിക്ക് പറ്റിയത്?. ഒരിക്കലും ഇങ്ങനെ ഒന്ന് നടക്കാൻ പാടില്ലായിരുന്നു. ഇനി എങ്ങനെ മമ്മിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കും. മമ്മിക്ക് എത്രമാത്രം വിഷമമായിക്കാണും. പപ്പയേക്കുറിച്ച് എന്തുകൊണ്ടാണ് താൻ ചിന്തിക്കാതിരുന്നത്.
ഇല്ല ഇപ്പോൾത്തന്നെ മമ്മിയോട് സോറി പറയണം. തനിക്ക് ആകെ ഉള്ളത് മമ്മിയാണ്. മമ്മി പിണങ്ങിയാൽ തനിക്ക് അത് സഹിക്കാൻ പറ്റില്ല. കെവിൻ തന്റെ മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി മമ്മിയുടെ റൂം ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു.
ലിസി ഉറങ്ങിയിരുന്നില്ല. അവൾ കട്ടിലിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. ജോസഫിനെ ഓർത്ത് കെവിനെ വിലക്കിയെങ്കിലും അവളുടെ മനസ്സിൽ ഒരു വടംവലി നടക്കുകയായിരുന്നു. കുറച്ച് ദിവസങ്ങളായി ഉള്ളിൽ വീണ വികാരത്തിന്റെ തീ ആളിപ്പടരുന്നത് ലിസി അറിഞ്ഞു. അവളുടെ മുന്നിൽ കുറച്ച് സമയം മുന്പ് നടന്ന സംഭവങ്ങൾ ഓരോന്നായി തെളിഞ്ഞ് വന്നു.
എങ്ങനെ തനിക്ക് കെവിനെ എതിർക്കാൻ കഴിയും? അവന്റെ ആ പ്രവൃത്തി സത്യത്തിൽ താനും ആഗ്രഹിച്ചതല്ലേ?. ഒരു നിമിഷം അവൻൻ പിടിച്ചിരുത്തിയിരുന്നു എങ്കിൽ താൻ പിന്നെ എതിർക്കില്ലായിരുന്നു. എന്തിനെയാണ് താൻ ഭയക്കുന്നത് നമ്മുടെ സന്തോഷം ആവശ്യമില്ലാത്ത , സഹതപിക്കാൻ മാത്രം കഴിവുള്ള സമൂഹത്തെയോ?. ലിസിയുടെ ചിന്തകൾ കാട് കയറി. കെവിന്റെ ഓർമ്മ വീണ്ടും തന്നിലേക്ക് വന്നതും അവൾ കിടക്കയിലേക്ക് കിടന്നു.
താഴെ എത്തിയ കെവിൻ ലിസിയുടെ റൂമിന് മുന്നിൽ കുറച്ച് നേരം ശങ്കിച്ച് നിന്നു. നേരിയ എന്തോ ശബ്ദം കേൾക്കാം. മമ്മി കരയുകയാണ്. എങ്ങനെ മമ്മിയെ ഫെയിസ് ചെയ്യും? തെറ്റ് ചെയ്തത് താനാണ്. മമ്മി എന്ത് ശിക്ഷ വേണമെങ്കിലും തന്നോട്ടെ. ചാരി ഇട്ടിരുന്ന മുറിയുടെ വാതിൽ പതിയെ തുറന്ന് കെവിൻ അകത്ത് കയറി.
അകത്ത് വെളിച്ചം വളരെ കുറവാണ്. “ആഹ് ഉംസ്സ്”, “ഹാ,” അത് മമ്മിയുടെ ശബ്ദമാണെന്ന് കെവിൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അവൻ വന്നത് ലിസി അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. കെവിൻ മെല്ലെ കട്ടിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.
തൊട്ടുമുമ്പിൽ കാണുന്ന കാഴ്ചയിൽ അവൻ സ്തബ്ധനായി നിന്നു. നൈറ്റിക്ക് മുകളിലൂടെ ഇടതുകൈ കൊണ്ട് തന്റെ രണ്ട് മുലകളും പിടിച്ച് ഉടക്കുകയാണ് ലിസി. ഇടക്കിടെ അവളുടെ വായിൽ നിന്ന് ഞരക്കവും , മൂളലുകളും വരുന്നുണ്ട്. കെവിൻ അന്തംവിട്ട് നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്. മമ്മിയുടെ ഞരക്കങ്ങൾ അവന്റെ ഉള്ളിലും മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.