അതുകൊണ്ട് എന്ത് ബുദ്ധിമുട്ട് വന്നാലും ഞാൻ അവളെ കാണാൻ വരാറുണ്ട്.
അവളെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ അവൾക്കിഷ്ടപ്പെട്ട, ഡ്രെസ്സുകൾ, വാങ്ങിച്ചു കൊടുക്കുക…
അമ്മച്ചിയുടെ പിറുപിറുക്കൽ കേൾക്കേണ്ടി വന്നാലും, വേണ്ടില്ല മിക്ക ദിവസങ്ങളിലും ഞങ്ങൾ ഔറ്റിംഗിന് പോകും. ചെറിയ പറച്ചേസുകൾ നടത്തും പുറമെ നിന്നും അവൾക്കിഷ്ടപ്പെട്ട ഭക്ഷണം വാങ്ങിച്ചു കൊടുക്കും.
അങ്ങിനെ അവൾക്കുള്ള സ്നേഹം ഞാൻ സമൃതമായി പകർന്നു കൊടുത്തു. ഇല്ലങ്കിൽ പിന്നെ ഞാൻ ഒരു ജേഷ്ട്ടന്റെ സ്ഥാനത്തു ഉണ്ടെന്ന് പറയാൻ എനിക്കെന്ത് അർഹതയാണുള്ളത്..
കുഞ്ഞു നാളിലെ ഞാനും ദീപുവും വലിയ കൂട്ടായിരുന്നു… എന്തിനും ഏതിനും ചേട്ടായി, ചേട്ടായി എന്ന് വിളിച്ച് പുറകെ നടക്കും..
അമ്മയോട് പറയേണ്ട കാര്യങ്ങൾ പോലും, അമ്മയോട് പറയുന്നതിന് മുൻപ് അവൾ എന്നോടാണ് ഷേർ ചെയ്തിരുന്നത്… ഇന്നർ വെയറും, മാസമുറ കാലങ്ങളിൽ സാനിറ്ററി നാപ്ക്കിൻസ് പോലും വാങ്ങിച്ച് കൊടുത്തിരുന്നത് ഞാനായിരുന്നു.
അങ്ങിനെയൊക്ക കഴിഞ്ഞിരുന്ന ഞങ്ങളുടെ ഇടയിൽ അമ്മയാണ് വലിയ വില്ലത്തി.
ഒരു അനുജത്തിയോട് ഉള്ള സ്നേഹത്തേക്കാൾ എന്തോ ഒരു പടി മുന്നോട്ടായിരുന്നു ഞങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ബന്ധം.
മുൻകാലങ്ങളിലും ചിലപ്പോഴൊക്കെ അവളെ കാണുമ്പോൾ ഒരു വല്ലാത്ത ആകർഷണീയത തോന്നീട്ടുണ്ട് മനസ്സിൽ… ചിലപ്പോൾ തെറ്റായിരിക്കാം… പക്ഷെ പറയാതിരിക്കാൻ വയ്യ അവളുടെ സൗന്ദര്യം തന്നെയാണ് എന്നെ ചില ആകെ അസ്വസ്ഥനാക്കിയത്. ചിന്തകളും എനിക്കവളോട് തോന്നീയിട്ടുണ്ട്…!!
അതൊക്കെ ചിലപ്പോൾ എന്റെ പ്രായത്തിന്റെ ചാപല്യങ്ങളാവം ഓരോ നാളും കടന്നു പോയി, ദിനങ്ങൾ ആഴ്ചകൾക്ക് വഴി മാറി.. ആഴ്ചകൾ മാസങ്ങൾക്കു വഴിമാറി. വിധിയുടെ ക്രൂരതയിൽ നിന്നും എന്റെ ദീപു പതിയെ പതിയെ രക്ഷ പ്രാപിച്ചു.
ഓരോ തവണയും ഞാൻ നാട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോൾ അവളിലെ മാറ്റങ്ങൾ എനിക്ക് ആശ്വാസകരമായിരുന്നു.
എല്ലാം കൊണ്ടും അവൾ പഴയ പടി ആയി…. ആ സന്തോഷകരമായ നാളുകളിൽ ഞാൻ വീട്ടിൽ വന്ന ഒരു സന്ദർഭം……
ചില അത്യാവശ്യ കാര്യങ്ങൾക്കായി സിറ്റിയിൽ പോയ ഞാൻ തിരികെ വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ… ഉച്ച രണ്ടര മണിയായി…
ആകെ വിശന്നു വലഞ്ഞിട്ടാണ് ഞാൻ വീട്ടിൽ കയറി വന്നത്… മുൻവാതിൽ ലോക്ക് ചെയ്യാതെ ചേർത്തടച്ചിട്ടുണ്ട്. വീട്ടിനുള്ളിൽ ആരെയും കാണാനില്ല