“ ഇന്നലെ…. രാത്രീല്… ഞാന്…” ഞാന് നിര്ത്തി.
‘ സാരമില്ല… അതു നിന്റെ കുററമല്ലെന്നീ അമ്മയ്ക്കറിയാടാ….
മോന്റെ പ്രായത്തിന്റെയാ…
പോട്ടെ
അതൊക്കെ മറന്നു കള…
മോന്റെ എന്തു വെഷമോം ഈ അമ്മയോടല്ലേ പറയാന് പററൂ…
എനിയ്കകെന്റെ മോനെ അറിയാം…
നീ വെഷമിയ്ക്കാതെ വാ…
വന്ന് ചോറുണ്ണ്…’
അമ്മ എന്നേ കയ് പിടിച്ചെഴുന്നേല്പ്പിച്ച് കയ്യും മുഖവും കഴുകിച്ച് ചോറിനു മുമ്പിൽ കൊണ്ടിരുത്തി കറിയൊഴിച്ചു തന്നു. ഞാന് മടിച്ചപ്പോള് പറഞ്ഞു.
‘ കഴിക്കെടാ… മണ്ടച്ചാരേ… ” അമ്മ എന്റെ കവിളിൽ തട്ടി.
ഞാന് ഉണു തുടങ്ങി. അമ്മ അതു നോക്കിയിരുന്നു. ഇടയ്ക്ക് എന്റെ കണ്ണില് നിന്നും കണ്ണീര് നിശബ്ദമായി ഒഴുകി.
‘ അന്നത്തില് കണ്ണീരു വീഴിയ്ക്കാതെ കഴിയ്ക്ക്… ‘ അമ്മ പറഞ്ഞു.
ഊണ് തീരാറായപ്പോഴേയ്ക്കും എനിയ്കൊരു വിധം സമചിത്തത വന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
പിന്നെ പഴയതു പോലെ ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും കിടന്നു
‘ ആരാ മോനേ ഈ ശാന്ത …?…. അമ്മ ചോദിച്ചു.
“ ഒ…” ഞാനൊന്നു ഞെട്ടി.
‘ അവിടെ വറീത് മാപ്പിളയുടെ വീട്ടിൽ നിൽക്കുനതെ … ”
“ ങൂം…”
‘ അവളു മോനോടെന്തൊക്കെ പറഞ്ഞു…?…
ശൃംഗരിച്ചു കാണും…
ചോരേം നീരും ഒള്ള ആമ്പിളേളരെക്കാണുമ്പം അവക്കിത്തിരി എളക്കം ഒളളതാ…”
‘ എന്നേ ഒന്നും ചെയ്തില്ല…
‘ അമ്മയോടു നൊണ പറയല്ലേ ഉണ്ണികുട്ട …
ആ.. സാരമില്ല…
നീ അഛനേക്കാളും വലുതായി വളര്ന്ന കാര്യം ഞാനോര്ത്തില്ല….’
“ കൊറച്ച്… വര്ത്താനം …പറഞ്ഞതേയൊ്ളു…… ഞാന് പറഞ്ഞു.
‘ അവടെ വേഷോം൦ ആ എടുത്തുപിടിച്ചൊള്ള നിപ്പും ഒക്കെ ആണുങ്ങളേ എളക്കും….
എന്റെ മോനിങ്ങനെയൊള്ളതൊന്നും കാര്യമാക്കല്ല്…”
അവൾ അവിടെ മുണ്ടു കയറ്റി കുത്തി പാത്രങ്ങൾ കഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
ആ അവളുടെ സാരി മുട്ടിനു മുകളിൽ വരെ… ഒരു നാണവും ഇല്ല അമ്മെ…അശ്രീകരത്തിനു….
എന്താ മോനെ… എന്റെ മുന്നിൽ എല്ലാം ഇരിക്കുമ്പോൾ സാരി ശേരിക്ക് ഇടണ്ടേ….
ആ അത് ശേരി ആണ് ……… പിന്നെ അമ്മെ…. എന്താ മോനെ…