ഞങ്ങളുടെ ലോകം 2 [കുഞ്ചക്കൻ]

 

ഒരു തെറ്റ് എന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് സംഭവിച്ചു. അത് അമ്മ ക്ഷമിച്ചു. ഇനിയും അങ്ങനെ സംഭവിച്ചുകൂട. അതിന് ഈ അകൽച്ച ആവശ്യമാണ്..

 

കോളേജ് വിട്ട് വന്ന് ഞാൻ ഫുട്‌ബോൾ കളിക്കാൻ പോയി. പിന്നെ രാത്രി ഒരു എട്ട് മണിയൊക്കെ ആയപ്പോൾ ആണ് ഞാൻ വീട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തിയത്.

കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് വന്ന് ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കേറി കിടക്കുകയും ചെയ്തു.

 

അൽപ്പം സമയം കഴിഞ്ഞതും അമ്മയും വന്ന് എന്റെ അടുത്ത് കിടന്നു.

അമ്മ എന്നെ ഒട്ടിയാണ് ഇപ്പൊ കിടക്കാറ്. ഇന്നും അങ്ങനെ തന്നെ.

എന്നെ തള്ളി താഴെ ഇടാൻ മാത്രം ഒട്ടിയാണ് കിടക്കുന്നത്‌

 

കുറച്ച് അങ്ങോട്ട് നീങ്ങി കിടന്നൂടെ.. ഞാൻ ഇപ്പൊ താഴോട്ട് വീഴും… ഞാൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു.

 

എന്നാ നീ എന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി കിടക്കുമോ… അമ്മ ചോദിച്ചു.

 

ഹ്മ്മ്.. ആദ്യം അമ്മ ഒന്ന് അങ്ങോട്ട് നീങ്ങി കിടക്ക്‌. വേറെ വഴിയില്ലാതെ ഞാൻ പറഞ്ഞു.

 

അമ്മ നീങ്ങി കട്ടിലിന്റെ നടുവിൽ എത്തി എന്നിട്ട് ഞാൻ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങുന്നുന്നതും കാത്ത് നിന്നു.

 

പക്ഷെ ഞാൻ ഒന്ന് ശെരിക്ക് കിടക്കുക മാത്രമേ ചെയ്തോളു.

 

ഇങ്ങോട്ട് കിടക്ക്‌ എനിക്ക് നിന്നെ കെട്ടിപിടിക്കണം. അമ്മ പറഞ്ഞു.

 

ഞാൻ അനങ്ങുന്നില്ല എന്ന് കണ്ട് അമ്മ വീണ്ടും എന്റെ അടുത്ത് വന്ന് എന്നെ കെട്ടി പിടിച്ചു കിടകുന്നു.

 

നിനക്ക് എന്താ പറ്റിയത്. നീ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ പേടിച്ച് കിടക്കും പോലെ കിടക്കുന്നത്. എന്നെ ഒന്ന് കെട്ടിപിടി.. അമ്മ പറഞ്ഞു.

 

നമ്മൾ ഇങ്ങനെ കെട്ടിപിടിച്ചും തൊട്ടും തലോടിയും ഒക്കെ നിന്നിട്ടാണ് അന്ന് അങ്ങനെയൊക്കെ ഉണ്ടായത്. അമ്മ അതൊക്കെ മറന്നോ…

 

ആ ഞാൻ അതൊക്കെ മറന്നു. അന്ന് എനിക്ക് ഒരു കുറ്റബോധം തോന്നി എന്ന് ശെരി തന്നെ. പക്ഷെ ഇപ്പൊ എനിക്ക് അങ്ങനെ ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ല എന്ന് മാത്രമല്ല. നീ ഇപ്പൊ നീ കാണിക്കുന്നതാണ് എന്നെ അന്നത്തെലേറെ സങ്കട പെടുത്തുന്നത്.