അവർ കയറി വന്നു കൂടെ അപ്പുവും ഉണ്ട്.
അവർ : എന്നാ രണ്ട് പേരും എപ്പോ നോക്കിയാലും സൊകാര്യം പറച്ചിൽ ആണല്ലോ..
അവൻ : ആഹ്.. അവര് അങ്ങനാ അമ്മൂമ്മേ, കിടക്കുമ്പോ മാത്രമേ ചേട്ടനും മമ്മിയും പിരിഞ്ഞിരിക്കത്തൊള്ളൂ.. ബാക്കി സമയം എല്ലാം ഇങ്ങനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് നിൽക്കും..
അവൻ ഞങ്ങളെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചു…
മമ്മി : അതെ അമ്മേ.. ഇവന് ഉള്ളതിനേക്കാൾ സ്നേഹമുണ്ട് മനുന് എന്നോട്,,അവൻ എപ്പോഴും എന്റെ കൂടെ കാണും..ഇവന് കിടക്കാൻ നേരം മതി എന്നെ,, ഇവന് ഒറ്റയ്ക്കിടക്കാൻ പേടിയായത് കൊണ്ടാ ഇല്ലേ ഞാനെന്റെ മനുവിന്റെ കൂടെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടന്നേനെ..
മമ്മി അവന്നിട്ട് തിരിച് കൊടുത്തു..
(അത് കേട്ടപ്പോ എനിക്ക് കമ്പി ആയ്, ഞാൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തു അങ്ങനെ എങ്ങാനും ആയിരുന്നെ ഞാൻ മമ്മിടെ പൂറ് എന്നെ പൊളിച്ചേനെ…)
അവൻ പുച്ഛത്തോടെ നിന്നു..
അമ്മൂമ്മ : ഇവൻ ഇത് വരെ പേടി മാറില്ലേ..
മമ്മി : ചിരിച്ചോണ്ട്.. എവിടുന്നു.
ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും കളിയാക്കി ചിരിച്ചു..
അവൻ : അപ്പൂപ്പനും അമ്മൂമ്മയും പോയി കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ തൊട്ട് ഞാൻ തന്നെ കിടക്കും കണ്ടോ, മമ്മി ചേട്ടന്റെ കൂടെ കിടന്നോ..
“ഞാൻ മനസ്സിൽ – അങ്ങനാണേ നിന്റെ അമ്മക്ക് ഒന്നൂടെ പെറേണ്ടി വരും…
ഇവൻ ഇങ്ങനൊക്കെ പറയും എങ്കിലും നടക്കില്ലെന്നു എനിക്ക് അറിയാം.. ഇവന് അത്രക് പേടിയാണ് ”
മമ്മി : പോടാ അവിടുന്നു അവന്റെ ഒരു വാചകമടി..
മമ്മി അവനെ കളിയാക്കി അടുക്കളയിലേക്ക് പൊയ്.
അപ്പു വാടാ പുറത്ത് പോകാം എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ അവനേം കൂട്ടി പുറത്തേക് ഇറങ്ങി..
ഞങ്ങള് രണ്ടും പുറത്തോടെ ഒക്കെ കറങ്ങി ആറിന്റെ കടവിൽ എത്തി..
അവിടെ രണ്ട് പേര് നിൽപ്പുണ്ട്..
ഞങ്ങൾ അടുത്ത് ചെന്നപ്പോ അവൻ അവരെ വിളിച്ചു,,
ആഹ് ശരത് അണ്ണൻ ആരുന്നോ..