ജ്വാല: “ഹും അങ്ങിനെയാ” കാലിന്റെ പുല്ലൂരിക്കിട്ട് തൊഴിയാണ് പണി.
തമാശ് മാറ്റിവച്ച് അവളുടെ മനസിലുള്ള ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ കൂടി ഊറ്റിയെടുക്കാൻ എനിക്ക് തിരക്കായി.
ഞാൻ : “ജ്വാലേ”
ജ്വാല: “ഹും”
ഞാൻ : “എന്താ നിന്റെ മനസിൽ? ഞാൻ സീരിയസായി ചോദിക്കുകയാ?”
ജ്വാല: “ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ മർക്കര കാണുക”
ഞാൻ : “തമാശ് കളയ്, കാര്യം പറ. നിന്റെ മനസിൽ എന്നോട്..”
ജ്വാല: “നിന്നോട് ഒന്നുമില്ല, ഹും കിളവന്റെ ഒരു പൂതി..”
ഞാൻ : “അപ്പോൾ കുറച്ച് മുമ്പ് കഴിഞ്ഞതോ?”
ജ്വാല: “എന്ത് കഴിഞ്ഞത്?”
എനിക്ക് അരിശം വരാൻ തുടങ്ങി..
ഞാൻ : “നിന്റെ പൂങ്കാവനം ഞാൻ നക്കിയത്?”
ജ്വാല: “പൂങ്കാവനം നല്ല പേര്”
ഞാൻ : “പറ പെണ്ണേ”
ജ്വാല: “ഞാൻ പറഞ്ഞോ നക്കാൻ, നീയല്ലേ ബലമായി നക്കിയത്?”
ഞാനെന്ത് ഇതിനോട് പറയും? അപ്പോഴത്തെ ഓർഗ്ഗാസവും, ഇവളുടെ ഭാവങ്ങളും കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ കരുതി ഇനി എന്നും ഇവൾ എന്റെ ചോൽപ്പടിക്ക് നിൽക്കും എന്ന്‌. പക്ഷേ അവൾ പഴയതിലും കൂടുതൽ വഷളാകുകയാണുണ്ടായത്.
പഴയ ബഹുമാനം പോലും ഇല്ല, വാക്കിനും പ്രവർത്തികൾക്കും ബെല്ലും, ബ്രെയ്ക്കും ഇല്ല. ഇവൾക്ക് എന്നോട് പ്രണയം തന്നെയല്ലേ? പക്ഷേ ഇടയ്ക്കെല്ലാം കിളവൻ, മുതുക്കൻ എന്നെല്ലാം വിളിച്ച് ഇടിച്ചിരുത്തുന്നുമുണ്ട്. ഈ കഥയുടെ ആദ്യം പറഞ്ഞതുപോലെ ഇവളെ വെറുതെ കളിച്ചിട്ട് ഈ ബന്ധം അവസാനിപ്പിക്കാൻ എനിക്ക് മനസുവരുന്നില്ല.
മുന്നിൽ ഒരു ഡൈവോഴ്സിയുടെ എല്ലാ ചളിപ്പുകളും ഉള്ളതിനാൽ അവളോട് പ്രണയാഭ്യർത്ഥന നടത്തുവാനും വയ്യ. ആകെയൊരു ആശ്വാസം “അങ്കിൾ എന്റേയാ” എന്നു പറഞ്ഞതും, യോനീ പാനം ചെയ്യാൻ സമ്മതിച്ചതുമാണ്.
ഛെ ഞാനെന്തൊരു മണ്ടനാണ്? അവൾക്ക് വേണ്ടെങ്കിൽ നിനക്കും വേണ്ട, ഈ അവസരം ഉപയോഗിക്കുക. കളിക്കാവുന്നത്ര കളിക്കുക.
അവൾ ഗുഡ്ബൈ പറയുമ്പോൾ നീയും പറയുക.
അതിനാകുമോ?
സുഹൃത്തിന്റെ മകൾ ജ്വാല 2 [Sojan]
Posted by