“ഒന്നു കെടന്നാ മതി.ടാ മോനെ ആതൊന്ന് എറക്കി വയ്ക്കോ… എവളു സഹായിക്കും”,വിജയമ്മ രാഹുലിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു
ശ്രീകലക്കു പെരുത്തുകേറി.എത്ര വയ്യെങ്കിലും തള്ള കൃത്യമായി പണിഞ്ഞിരിക്കും.പയ്യൻ നിക്കുന്ന കൊണ്ട് ഒന്നു പറയാനും വയ്യ
“ഞാൻ പിടിക്കണോ ചേച്ചി”
“വേണ്ടടാ..” അവൾ പതുക്കെ വിജയമ്മയെ പിടിച്ച് അടുത്ത മുറിയിലെ കട്ടിലിൽ കൊണ്ട് കിടത്തി
“നിങ്ങക്ക് ഇതിൻറ്റെ വല്ല അവിശ്യോമെണ്ടാ ” വില്ലുകണക്കെ വളഞ്ഞു കിടക്കുന്ന അമ്മയെ നോക്കിയവൾ ചോദിച്ചു.
“ഒരു വീടാകുമ്പോ വൃത്തിയും വെടുപ്പുമെക്കെ വേണം.നീ ചെന്നാ ചെക്കനെ സഹായിക്ക്.ഇല്ലെങ്കിയവൻ പോയ്ക്കളയും”
ശ്രീകല ഒന്നു മടിച്ചു സ്വപനത്തിൻറ്റെ ഹാങ്ങോവർ ഇതുവരെ മാറിട്ടില്ല.ഓർക്കുമ്പോ ശരീരമെക്കെ കിരുകിരാ പിടിക്കുന്നു. അവൾ മുറിയിലെക്കു ചെന്നു. രാഹുൽ നിക്കണോ പോണൊ എന്ന മട്ടിൽ സംശയിച്ചു നിൽക്കുകയാണ്.ശ്രീകലയെ കണ്ട അവൻ ഒന്നു പതുങ്ങി.
“എന്നാ ഞാൻ പോട്ടെ ചേച്ചി”
“അതോന്നു എറക്കി വച്ചിട്ട് പോകാം ടാ…. ഇല്ലെങ്കിയമ്മ സ്വൈര്യം തരൂല്ല….. നിനക്ക് ഒറ്റക്കു പറ്റോ?”
രാഹുൽ തല ചൊറിഞ്ഞ് തട്ടിൻപുറത്തെക്കു നോക്കി “നോക്കട്ടെ””
അവൻ മേശമേൽ കയറിനിന്ന് ശക്തിയിൽ റേഡിയോ വലിച്ചടിപ്പിച്ചു.രണ്ടു കയ്യിലെയും മസിലുകൾ ഉരുണ്ടുരുണ്ട് കേറി. ശ്രീകലക്ക് കുളിര് കേറി. എന്തോരു ശരീരം, ജിമ്മിൽ പോകുന്നുണ്ടാവണം .ഉള്ളിത്തൊലി കണക്കെയുള്ള ഒരു ട്രാക്ക് സ്യൂട്ടും ബനിയനുമാണ് വേഷം.എല്ലാ മുഴുപ്പും നല്ല വ്യക്തം.രാഹുൽ ആ വലിയ റേഡിയോ തൂക്കിടെയുത്തു, താഴെ മേശയിലെക്കു വച്ചു ശ്രീകലയും സഹായിച്ചു. നല്ല അധ്വാനമുള്ള പണിയാണ്. അവൻ വിയത്തു കുളിച്ചു.
“ഇതു മാത്രമല്ലെയുള്ളു ചേച്ചി.”
ശ്രീകല മയങ്ങി നിക്കുകയാണ്.രാഹുലിൻറ്റെ വിയർപ്പിൻറ്റെ പരിമളം നാസാദ്വാരങ്ങളിൽ ഇക്കിളി കൂട്ടുന്നു.
“ചേച്ചി കഴിഞ്ഞില്ലെ”
“ഇല്ലടാ അതിൻറ്റെ അപ്പുറത്തുള്ള സാധനം കൂടിയെടുക്കണം” എതാ സാധനമെന്ന് ശ്രീകലക്ക് ഒരു ധാരണയുമില്ല.
“എത് ആ ചെവന്ന കവറാണോ”