“ഇനി നീ തന്നെ എല്ലാം പോയി കണ്ടോ, ഞങ്ങൾ ഇവിടെ നിന്നോളാം.” പക്ഷേ എനിക്ക് പോകാൻ തോന്നില്ല, പ്രത്യേകിച്ച് ആര്യചേച്ചിയെ വിട്ട്!!
അർച്ചന കളിയാക്കും.
“ഒന്ന് പോയി താടാ നാണം കെട്ടതേ”
ഏറ്റവും ഇളയതാണെങ്കിലും ഈ മൂന്ന് പേരിലും ശരീര വളർച്ചയും, ആരോഗ്യവും കൂടുതൽ അർച്ചനയ്ക്കായിരുന്നു. അതിനാൽ തന്നെ അർച്ചനയും ഞാനുമായി ആയിരുന്നു ബലപരീക്ഷണം. എന്നോട് വേണമെങ്കിൽ ഒന്ന് അടിച്ചു നിൽക്കാം എന്ന മട്ടായിരുന്നു അവൾക്ക്! ഞാൻ വിട്ടുകൊടുക്കുമോ? സ്ക്കൂളിലും മറ്റും കൂട്ടുകാർക്കിട്ട് എടുത്തിട്ട് പെരുമാറുന്നതു പോലെ തന്നെ അവൾക്കിട്ടും കൊടുക്കും. ഒരു ജൂനിയർ കുട്ടൻ തമ്പുരാൻ! അത്രയും വിവരം പോലും ഇല്ലതാനും.
“ചേച്ചി ദേ ഇവൾ എന്നെ എടാ എന്നൊക്കെ വിളിക്കുന്നു”
“എടീ വെറുതെ അവന്റെ കൈയ്യിൽ നിന്നും മേടിച്ചിട്ട് കീറ്റരുത് പറഞ്ഞേക്കാം”
ഞാൻ എല്ലാം കുറിച്ച് വയ്ക്കും, തിരിച്ചു പോരുന്നവഴി രാത്രി ഇരുട്ടത്ത് അർച്ചനയ്ക്കിട്ട് ഞുള്ളും, അടിയും എല്ലാം കൊടുക്കും.
ചേച്ചി ഉള്ളതിനാൽ അവൾ രക്ഷപെടും.
ചേച്ചി പറയും
“എന്നെ അവൻ ഒന്നും ചെയ്യാറില്ലല്ലോ? നിങ്ങൾ അവനെ കിള്ളാൻ പോയിട്ടല്ലേ?”
“ഓ നിങ്ങൾ വല്യ ലവ്വേഴ്സ് അല്ലേ?”
“ങാ ഞങ്ങൾ ലൗവേഴ്സാണ്” ആര്യചേച്ചി പറയും.
എനിക്ക് ആ രീതിയിലുള്ള വാക്കുകൾ കേൾക്കുമ്പോൾ പിന്നേയും ചൊറിഞ്ഞു വരും.
എങ്കിലും എല്ലാവർക്കും അറിയാമായിരുന്നു അത് പ്രേമബന്ധത്തിലും വലിയ ഒരു ബന്ധമാണ് എന്ന്.
ഒരിക്കൽ ആരോ ഇതേപ്പറ്റി പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ആ വീട്ടിൽ എല്ലാവരും ഉണ്ടായിരുന്ന അവസരത്തിൽ എടുത്തടിച്ചപോലെ പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് എന്റെ അമ്മയേ പോലാണ് ആര്യചേച്ചി, അല്ലാതെ ചുമ്മാ…”
വേണ്ടാത്തത് പറയരുത് എന്ന് സാരം.
അതും പറഞ്ഞ് കണ്ണു നിറഞ്ഞ് ഞാൻ ആ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി പോന്നു.
ആ പിണക്കം പിന്നീട് മാറിയെങ്കിലും ആ രീതിയിലുള്ള സംസാരം പിന്നീടൊരിക്കലും അവിടെ കേട്ടിട്ടില്ല.
ആശയും ഞാനും സമപ്രായക്കാർ ആയതിനാൽ ഒന്നിച്ചായിരുന്നു പഠനം. ആശ നന്നായി പഠിക്കും, ഞാനോ കഴിവുണ്ടായിട്ടും വാനരജൻമമായി നടക്കുന്നതിനാൽ കഷ്ടിച്ച് ജയിച്ചെങ്കിലായി. എങ്കിലും തികഞ്ഞ ജാഡയിൽ പഠിക്കുന്ന അവളുടെ കൂടെ ഞാനും ഇരുന്ന് പഠിക്കുമായിരുന്നു. പക്ഷേ ചേച്ചിയുടെ തലവെട്ടം കണ്ടാൽ അപ്പോൾ എന്തെങ്കിലും കോള് ഒപ്പിച്ച് പുസ്തകം അടയ്ക്കും, അതിനാൽ ചേച്ചി ഞങ്ങൾ പഠിക്കുന്നിടത്തേയ്ക്ക് വരികയേ ഇല്ലായിരുന്നു. ഇനി വന്നാൽ തന്നെ .. ഇങ്ങിനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ടായിരിക്കും രംഗപ്രവേശനം ചെയ്യുക.