എന്റെ മാത്രം 2 [ ne-na ]

നവീൻ – ഇന്നത്തേക്ക് ഒന്ന് ക്ഷമിക്ക് നീ. ഞാൻ വിളിക്കാൻ വിട്ടു പോയി. നാളെ മുതൽ മുടങ്ങാതെ വിളിച്ചോളം.. പോരെ?”
പല്ലവി ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു.
നവീൻ – അതിനിടയിൽ എന്തിനാ നീ അർച്ചയെ ഒക്കെ വലിച്ചിട്ടെ?”
കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് പല്ലവി നിശ്ശബ്ദതയായി ഇരുന്നു. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.
പല്ലവി – അത് പെട്ടെന്ന് എന്തോ അങ്ങ് ഞാൻ പറഞ്ഞ് പോയതാ. നീ അത് വിട്ടേക്ക്.
നവീൻ – ഹമ്. ഓക്കേ..
കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് രണ്ടുപേരും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
നവീൻ – എന്താ നീ ഒന്നും മിണ്ടാതെ?
പല്ലവി – ഒന്നൂല്ല.
നവീൻ – എന്റെ മോള് ഒന്ന് കൂൾ ആയിക്കെ. ഞാൻ സോറി പറഞ്ഞില്ലേ.
പല്ലവി – എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ല. നീ പറ.
നവീൻ – എന്ത് ചെയ്യുവാ നീ?
പല്ലവി – ഇവിടെ ഇങ്ങനെ കിടക്കുന്നു. നീയോ?
നവീൻ – ഞാനും ജനലിൽ കൂടി പുറത്തേക്ക് നോക്കി കിടക്കുന്നു. നല്ല നിലാവുണ്ട്.
പല്ലവി – ഞാൻ ഇവിടെ ജനൽ അടച്ചിട്ടെക്കുവാ.
നവീൻ – എനിക്ക് കാണാം. റൂമിൽ ലൈറ്റ് കിടപ്പുണ്ടല്ലോ.
പല്ലവി – അത് ഞാൻ ഉറക്കം വരുമ്പോഴേ അണയ്ക്കു.
നവീൻ – ഡ്രസ്സ് മാറ്റിയോ നീ?
പല്ലവി – ഓഹ്.. അത് കിടക്കുന്നേന് മുൻപ് മാറ്റുമല്ലോ.
നവീൻ – ഇപ്പോൾ എന്താ ഇട്ടേക്കുന്നെ?
പല്ലവി ചിരിക്കുന്ന ശബ്ദം അവന് മൊബൈലിൽ കൂടി കേൾക്കാൻ പാട്ടി.
നവീൻ – എന്താടി ചിരിക്കുന്നെ?
പല്ലവി – ഒരുമാതിരി കാമുകന്മാരെ പോലെ ആണല്ലോ നിന്റെ ചോദ്യം.
നവീൻ – നിനക്ക് ഇപ്പോൾ കാമുകൻ ഇല്ലല്ലോ. അതുകൊണ്ട് ഞാൻ തന്നാ നിന്റെ കാമുകനും.
പല്ലവി – ഓഹ്, ശരി സർ.
നവീൻ – പറ, എന്താ ഇട്ടേക്കുന്നെ.
പല്ലവി – ഒരു ഷർട്ടും മിനി സ്കർട്ടും.
നവീൻ – ഇന്നേഴ്സ് ഇട്ടിട്ടുണ്ടോ?
വീണ്ടും അവളുടെ ചിരി മുഴങ്ങി.
പല്ലവി – ഇട്ടിട്ടില്ല.
നവീൻ – എന്താ വീണ്ടും ഒരു ചിരി.
പല്ലവി – മറ്റേ കഥകളിൽ ഉള്ളപോലെ ആണല്ലോ നിന്റെ സംസാരത്തിന്റെ പോക്ക്. എന്റെ ഇന്നേഴ്സിന്റെ കാര്യത്തിൽ നിനക്ക് ഭയങ്കര താല്പര്യം ആണല്ലോ. ഇനി അടുത്തത് കഥകളിലെ പോലെ ഫോട്ടോ ചോദിക്കുമോ?
ഒരു ചിരിയോടെ നവീൻ പറഞ്ഞു.
നവീൻ – ഫോട്ടോ അല്ലേലും നീ എന്നും എനിക്ക് അയക്കുമല്ലോ.
പല്ലവി – അങ്ങനല്ല. ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടൻസ് ഒക്കെ ഊരിയിട്ടുള്ള ഫോട്ടോ.