”പണ്ണി പൊളിക്കെട്ടേടീ നിന്റെ നെയ്പ്പൂറ്” വിരലുകള് ആഞ്ഞു തള്ളിക്കൊണ്ട് മാധവന്പിള്ള ചോദിച്ചു. ”പൊളിക്കച്ഛാ പണ്ണിത്തകര്ക്ക്. ഹാ… ഹ്.. അങ്ങനെ.. അങ്ങനെ. ആഞ്ഞടിക്ക്. ഹാ… മ്്മമ്..ഹ്ഹാ.. നിര്മ്മലയ്ക്ക് മദമിളകി.. ”നിര്മ്മലേ. ചക്കരേ.. സുഖം വന്നോ.. ആ.. ‘ മാധവന്പിള്ള മരുമകളെ ഓമനിച്ചു. ”ആ… ഹ്… നിര്ത്തല്ലേ.. ഹ്ഹെനിക്കു. വര്. രു. ന്നൂ..ൂൂ. ആ.. ഹ്ഹാ.. ‘ നിര്മ്മല ബെഡ്ഷീറ്റില് പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ട് പിടഞ്ഞു നിശ്ചലമായി കിടന്ന് കിതച്ചു.
‘ആരാ…ആരാ.. അത്….’ രാവിലെ നടക്കുവാന് റോഡിലൂടെ പോയ ആരുടെയോ ശബ്ദം… ഒളിഞ്ഞുനോട്ടം ആരോ കണ്ടിരിക്കുന്നു. ഓടുക തന്നെ… മുന്നിലുണ്ടായിരുന്ന മതില് ചാടി അടുത്ത പുരയിടത്തിലേക്ക് ഓടുമ്പോള് ആരാ ആരാ എന്ന് ചോദിച്ച ആളും മതില് ചാടി വരുന്നത് അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എങ്കിലും തിരിഞ്ഞുനോക്കാതെ കായലിന് അടുത്തേക്ക് ഓടി. കായലിന്റെ കരയില് ഫ്ളോര് ടൈലിട്ട നടപ്പാതയിലൂടെ ഓടുമ്പോള് തൊട്ടടുത്തുതന്നെ ഒളിഞ്ഞുനോട്ടം കണ്ട ആളെത്തി. പെട്ടു… ഇനി രക്ഷയില്ല… ഓട്ടത്തില് നന്നായി കിതക്കുന്നുമുണ്ട്… കാലുകള് വേച്ചു പോകും പോലെ.. എന്നാലും ശക്തമായി ഒടുകതന്നെ…
‘നില്ലട അവിടെ… കള്ളന് കള്ളന്… ‘ പിന്നില് വരുന്ന ആള് ഉറക്കെ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഓട്ടത്തിനിടയില് അയാളും കിതക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ശബ്ദം പതറുന്നതില് നിന്ന് മനസ്സിലായി. കായലില് നിന്ന് അല്പ്പം മാറിയായിരുന്നു വില്ലകള് ഉണ്ടായിരുന്നത്. അതിനാല് തന്നെ അയാളുടെ ശബ്ദം ആരും കെട്ടില്ല… കായലോരത്തെ നടപ്പാതെ ചെന്നു കയറുന്നത് എന്എച്ച് ഫോര്ട്ടി സെവനിലേക്കാണ്. ലേക്ക് ഹൗസ് വില്ല കോളനിയുടെ അതിര്ത്തി കടന്നിരിക്കുന്നു… മുന്നിലെ കല്ലുകണ്ടില്ല… തട്ടി വീണു… സമീപത്തെ പൊന്തക്കാട്ടില്… നന്നായി വളര്ന്നു നിന്ന അരംപുല്ലുകള്ക്ക് മുകളിലേക്ക്…
- (പരമ്പരയുടെ ഒന്നാം തൊട്ടടുത്ത ദിവസം തന്നെ എത്തുന്നതായിരിക്കും… എല്ലാവരുടെയും പിന്തുണ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു)