ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ അച്ഛന്റെ കല്ലറ എന്റെ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞും എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.
നാട്ടിലേക്ക് പോയ എന്റെ അച്ഛന് നാല് വർഷത്തെ ആയുസ് പോലും ഇല്ലായിരുന്നു. അച്ഛൻ മരിച്ചിട്ട് ഇപ്പോൾ ഒന്നര വര്ഷമായി. സൈലന്റ് അറ്റാക്ക് ആയിരുന്നു.
ഒരുപക്ഷേ ഇതിനുമുമ്പും അറ്റാക്ക് വന്നതുകൊണ്ടാവാം ഒട്ടും വൈകിക്കാതെ ഇവിടത്തെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം എന്നെ ഏല്പ്പിച്ചിട്ട് കുറച്ച് കാലം കുടുംബവുമായി ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കാൻ അച്ഛൻ തീരുമാനിച്ചത്.
പ്രഷോബ് ചേട്ടൻ എപ്പോഴും പറയുമായിരുന്നു, “മനോജ് ചേട്ടൻ നല്ലൊരു വ്യക്തിയായിരുന്നു, വിക്രം. ഇവിടെ കഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരുപാട് ആളുകളെ മനോജ് ചേട്ടൻ മനസ്സറിഞ്ഞു സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ നമുക്കെന്തു ചെയ്യാൻ കഴിയും, നല്ലവരെ ദൈവം പെട്ടന്ന് തന്റെ അടുത്തേക്ക് വിളിക്കും.”
ആറ്റിങ്ങല് നിവാസിയായ പ്രഷോബ് ചേട്ടന്നും എനിക്കും തമ്മില് പത്ത് വയസ്സിന്റെ വ്യത്യാസം ഉണ്ടെങ്കിലും, ആദ്യമായി അച്ഛൻ അയാളെ പരിചയപ്പെടുത്തി കഴിഞ്ഞ് ഒറ്റ മാസത്തില് തന്നെ ഞങ്ങൾ നല്ല ഫ്രണ്ട്സായി മാറി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
വെറും 11 മാസം മാത്രം എനിക്ക് സീനിയറായ അഞ്ചനയെ ഞാൻ ചേച്ചി എന്നു വിളിക്കുന്നതിൽ അവള്ക്ക് ഇഷ്ട്ടമായിരുന്ന. പേര് ചൊല്ലി വിളിക്കാൻ അവളെന്നെ നിര്ബന്ധിച്ചിരുന്നു.
അവളുടെ ശാഠ്യം കൂടിയതും, പ്രഷോബ് ചേട്ടൻ കേള്ക്കാതെ മാത്രം അവളെ ഞാൻ “ഡി” കൂടി വിളിക്കാന് തുടങ്ങി. പക്ഷേ ഇതുവരെ പേര് വിളിക്കാൻ മാത്രം ഞാൻ കൂട്ടാക്കിയിരുന്നില്ല. ചേച്ചി എന്ന് തന്നെയാ വിളിക്കാറ്. അതാണ് എനിക്ക് ഇഷ്ടവും.
മൂന്ന് മാസത്തിനൊരിക്കൽ പ്രഷോബ് ചേട്ടന് കമ്പനി പതിനഞ്ചു ദിവസത്തെ ലീവ് കൊടുക്കുമായിരുന്നു. പോരാത്തതിന് ഇത്ര നല്ല സുന്ദരി പെണ്ണിനെ ഭാര്യയായി കിട്ടിയിട്ട് പോലും എന്തുകൊണ്ട് വേറെ പെണ്ണുങ്ങളെ, അതും വേശ്യകളെ, കളിക്കാന് പോകുന്നു എന്ന് എത്ര ചിന്തിച്ചിട്ടും എനിക്ക് മനസ്സിലാക്കാന് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. പോരാത്തതിന് പൂറും മുലയും തിന്നാൻ ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ഒരു പൊട്ടന്……!!
ഒരിക്കല് എന്റെ സംശയം ഞാൻ അയാളോട് ചോദിക്കുക തന്നെ ചെയ്തു.
“എന്റെ വിക്രം, പെണ്ണ് എത്ര സുന്ദരി ആണേലും അല്ലേലും അതിലൊന്നും കാര്യമില്ല. എന്റെ കുണ്ണയെ എപ്പോഴും എനിക്ക് സ്വന്തം അല്ലാത്ത വ്യത്യസ്തമായ പൂറുകളിൽ കേറ്റി കളിക്കുമ്പോൾ ലഭിക്കുന്ന സുഖം ഒരിക്കലും എന്റെ ഭാര്യയയിൽ നിന്നെനിക്ക് കിട്ടാൻ പോണില്ല.”