“എന്നാ ഫിലിപ്പ് ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്‌. ഓവര്‍ ആക്റ്റിംഗ് കഴിഞ്ഞ് ഞാന്‍ പോയേക്കാം. ആ വീഡിയോ ഇന്‍റ്റെര്‍നെറ്റില്‍ ഇട്ടേക്ക്. എനിക്ക് പേടിയൊന്നുവില്ല. എനിക്കിപ്പം പതിനെട്ടേ പ്രായവൊള്ളൂ. ഞാന്‍ എന്തായാലും ഒരു ഇരുപത്തെട്ട് ഒക്കെ ആകാതെ കല്യാണം കഴിക്കത്തില്ല. ഈ വീഡിയോ ഇന്‍റ്റെര്‍നെറ്റില്‍ കൂടിവന്നാ ഒരു നാലുമാസം വൈറല്‍ ആയി ഓടും അത്രയല്ലേയുള്ളൂ?”
അത് പറഞ്ഞ് അവള്‍ തിരിഞ്ഞുനടന്നു.
“അയ്യോ, പെണ്ണേ, രാധികേ നിക്ക്,” അവന്‍ ഉച്ചത്തില്‍ വിളിച്ചു. അവള്‍ വിളികേള്‍ക്കാതെ തിരിഞ്ഞുനോക്കാതെ നടന്നു. ഫിലിപ്പ് ഡോര്‍ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി അവളുടെ പിന്നാലെ വന്നു. “എടീ നിക്ക്. നിക്കാന്‍.” അവന്‍ വീണ്ടും പലതവണ ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. അടുത്തെത്തി അവളുടെ കൈയില്‍ പിടിച്ചു.
“എന്‍റെ കര്‍ത്താവേ, നീയിത്ര തൊട്ടാവാടിപെണ്ണാണോ?” അവന്‍ കിതച്ചുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു.
“അതേയ്,” തന്‍റെ കയ്യിലെ പിടുത്തം ബലമായി വിടുവിച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു. “കാര്യം സ്റ്റാമ്പ് പേപ്പറിലൊന്നും എഴുതിയില്ലെങ്കിലും നമ്മള്‍ തമ്മില്‍ ഒരു കരാറുണ്ട്. എന്‍റെ ദേഹത്തു കൈവെക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ആ മെമ്മറി കാര്‍ഡ് എനിക്ക് തരാമെന്ന്‍.”
“ഓ, അതാണോ കാര്യം. നിന്‍റ്റേം അവള്ടേം തന്നേക്കാം. വാട്സ് ആപ്പില്‍ നിന്ന്‍ ആ വീഡിയോ ഡിലീറ്റ് ചെയ്തേക്കാം. വാ, നീ അകത്തേക്ക് വാ.”
അവള്‍ അവനെ പിന്തുടര്‍ന്നു. അവന്‍ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റില്‍ കയറി. അവള്‍ അവന്‍റെ അടുത്ത് മുന്‍സീറ്റില്‍ ഇരുന്നു. അവന്‍ ഡോര്‍ അടച്ചു. പിന്നെ സ്റ്റീയറിംഗ് വീലിനടിയില്‍ വെച്ചിരുന്ന ഒരു ബാക്ക്പാക്കറെടുത്തു. തുറന്നു. അതില്‍നിന്ന് ഒരു മൊബൈല്‍ ഫോണ്‍ എടുത്തു.
“ആ മൊബൈല്‍ ഇങ്ങു തരൂ. ഇതിലല്ലേ പ്രിന്‍സി നിന്നെ ഏല്‍പ്പിച്ച ആ മെമ്മറി കാര്‍ഡ്?”
“അതില്‍ത്തന്നെ,” അവന്‍ ആ മൊബൈല്‍ഫോണ്‍ അവള്‍ക്ക് കൈമാറിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നിന്നെ കിട്ടാന്‍ വേണ്ടിയാ ഞാനീ ഡ്രാമ ഒക്കെ കളിച്ചേ. നിന്നെ എനിക്ക് കിട്ടി. ഈ രാത്രി മൊത്തം കളിക്കണം. അത്രയേയുള്ളൂ. നിനക്കും താല്‍പ്പര്യമാണ് എന്ന് ഞാന്‍ അറിഞ്ഞില്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ വിശ്വസിക്കാം. ആ വിഷ്വല്‍ കോപ്പി ചെയ്തിട്ടില്ല.”
“നീ പറഞ്ഞത് നെരാണെങ്കി നമുക്ക് പണി തൊടങ്ങാം,” അവള്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
അവന്‍ അനല്‍പ്പമായ സന്തോഷത്തോടെ അവളെ നോക്കി. “ഓ, എന്നാ ഭാഷയാടി. മുല്ലപ്പൂ വാസന്തിപോലും ഇങ്ങനെ ഊക്ക് ഭാഷ പറയുന്നത് ഞാന്‍ കേട്ടിട്ടില്ല. എന്‍റെ അമ്മച്ചിയാണേ സത്യം, ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് നേരാ. കോപ്പി ചെയ്തിട്ടില്ല. ആ മൊബൈലില്‍ മെമ്മറി കാര്‍ഡുണ്ട്. നീ പറഞ്ഞ പോലെ ഈ വണ്ടിക്കാത്ത്‌ വെച്ച് തന്നെ പണിതുടങ്ങാം.”
അശ്വതിയുടെ കഥ 6 [Smitha]
Posted by