“നോക്കച്ചാ…ഈ ഇടവകേല്‍ ഇത്രേം മുഴുത്ത, തള്ളി വിടര്‍ന്ന കുണ്ടിയൊള്ള ആരേലും ഒണ്ടോ….ഇത് പോലെ അച്ചന്‍ എന്‍റെ കുണ്ടിയേല്‍ ആ നല്ല വെളുത്ത സുന്ദരന്‍ കൈകൊണ്ട് നന്നായി ആഞ്ഞു അടിക്കുന്നത് എന്തേരെ പ്രാശം ഞാന്‍ മനസ്സി കണ്ടിട്ടൊണ്ടെന്നോ…”
അവള്‍ വീണ്ടും തന്‍റെ ചന്തികളില്‍ ആഞ്ഞടിച്ചു.
“കണ്ടോ തെരേസ് സിസ്റ്ററിനേക്കാളും എന്തോരം മുഴുതതാ എന്‍റെ കുണ്ടി…ഇനി ഇങ്ങോട്ട് നോക്കിക്കേ…”
എലിസബത്ത് രണ്ടു കൈത്തലവും കൊണ്ട് സാരിക്ക് പുറത്ത് കൂടി തുടയിടുക്കില്‍ നന്നായി അമര്‍ത്തി അദ്ധേഹത്തെ കാണിച്ചു.
“ഇവടെ…ഇവടെ നോക്ക് അച്ഛാ…ഇവടെ എന്നും ഞാന്‍ ദേ ഇങ്ങനെ വെരല്‍ ഇട്ട്….”
അവള്‍ പെരുവിരലും ചൂണ്ടുവിരലും കൊണ്ട് വളയമുണ്ടാക്കി മറ്റേക്കൈയുടെ പെരുവിരല്‍ വലയത്തില്‍ ഇട്ടുകാണിച്ചു.
“അച്ഛന്റെ അത് ഓര്‍ത്തോണ്ട്…”
പുരോഹിതന്‍റെ ളോഹയുടെ മധ്യഭാഗതെക്ക് ചുവന്ന അധരം കടിച്ച് അമര്‍ത്തി നനച്ചുകൊണ്ട് എലിസബത്ത് തുടര്‍ന്നു.
“അത് എന്‍റെ ഇവടെ കുത്തിയമര്‍ന്ന്‍…. കേറിക്കുത്തി……”
എലിസബത്ത് കൊതിയോടെ കാമക്കഴപ്പോടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് സാരിക്ക് മേലെകൂടി തന്‍റെ തുടയിടുക്കില്‍ അമര്‍ത്തിഞെക്കി.
“വെറുതെ വെള്ളമിറക്കിക്കൊണ്ട് നിക്കാതെ എന്നെ ശരിക്ക് ഒന്ന്‍ ബലാല്‍സംഘം ചെയ്യ്‌ അച്ഛാ….ബിഷപ്പ് മാരുവരെ ഇക്കാലത്ത് കണ്ണുമടച്ച് കഴപ്പ് തീര്‍ക്കുന്നു…പിന്നാ…”
അവള്‍ ഒരു ചുവടുകൂടി അദ്ധേഹത്തോട് അടുത്തു.
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ ഉല്‍പ്പത്തി പുസ്തകത്തിലെ യാക്കൊബിന്‍റെ മകന്‍ ജോസഫിനെ ഓര്‍ത്തു.
പോത്തിഫറിന്‍റെ ഭാര്യ കണ്ണുകളും മാറും കാണിച്ച് അവനെ വശീകരിക്കുന്നു.
ഉത്തരീയം താഴെയിട്ട് ജോസഫ് ഓടിയകലുന്നു.
“എലിസബത്തെ പുറത്ത് പോ നീ…”
അവിഹിത ഗര്‍ഭം [Smitha]
Posted by