ഇരുമുലകളും ഷര്ട്ടും ഉള്ളിലെ ബ്രായും കൂട്ടി കൈയ്യിലെടുത്ത് സാവധാനം കശക്കിത്തലോടിക്കൊണ്ട് അയാള് ചോദിച്ചു.
“മോഹന് എനിക്കിത് നാളെത്തന്നെ പ്രസന്റ് ചെയ്യണ്ടതാ. നീയിങ്ങനെ വന്ന് എന്നെ കൊതിപ്പിച്ചാ എങ്ങനെയാ…? പ്ലീസ്ഡാ…ഇന്ന് വേണ്ട ചക്കരേ…”
“ഓ…നിന്റെയൊരു കാര്യം!!”
അരക്കെട്ടില് വളര്ന്ന് നിറഞ്ഞ ദൃഡത അവളുടെ പുറത്ത് ഞെക്കിയുരച്ച് മോഹന് തന്റെ നിരാശയറിയിച്ചു.
മോഹന് അവളുടെയടുത്ത് നിന്ന് മാറി. വീണ്ടും ഒരു സിഗരെറ്റ് കത്തിച്ചു. പിന്നെ തന്റെ ഓഫീസ് മുറിയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.
“എടാ പോകുന്നേന് മുമ്പ് ഒരു പഫ് തന്നിട്ട് പോടാ…”
മോണിട്ടറില് നിന്ന് കണ്ണുകള് മാറ്റാതെ അവള് പറഞ്ഞു.
“വേണ്ട…”
അവളുടെ നേരെ പുകയൂതിപ്പറത്തി മോഹന് പറഞ്ഞു.
“ഇനി അതുംകൊടെ കണ്ടിട്ട് എന്റെ കണ്ട്രോള് മൊത്തം പോകണ്ട…വേണെങ്കി ഞാന് പോയിക്കഴിഞ്ഞിട്ട് നീ ഇതീന്ന് ഒന്നെടുത്ത് വലിച്ചോ…”
അയാള് സിഗരെറ്റ് പായ്ക്കറ്റ് അവളുടെ നേരെ എറിഞ്ഞു.
“പോടാ ഒന്ന്!”
അപ്പോഴും അവളുടെ കണ്ണുകള് മോണിട്ടറില് നിന്ന് മാറിയില്ല.
“ഞാനെ അങ്ങനെ വലികാരിയൊന്നുമല്ല. നീ വലിക്കുമ്പം ഒന്ന് രണ്ട് പഫ് അല്ലേ എടുക്കാറുള്ളൂ. അത് മതി മോനേ….”
അവളെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കാണിച്ചിട്ട് മോഹന് പോയി.
അപ്പോഴാണ് അവളുടെ മൊബൈല് ശബ്ദിച്ചത്.
“യു എന് കാളിംഗ്….”
അവള് മൊബൈല് എടുത്ത് കാതോട് ചേര്ത്തു. മോണിട്ടറില് നിന്ന് മിഴികള് മാറ്റി.
യു എന് എന്നത് ഉലഹന്നാന്. ഫാദര് ഉലഹന്നാന് തറയില്. അവള് ജോലി ചെയ്യുന്ന കോളേജിലെ പ്രിന്സിപ്പല് .
അവള് കസേരയില് നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു. ഫാദര് ഉലഹന്നനോട് സംസാരം തുടങ്ങി.
ടി വിയിലെ ന്യൂസ് അവറില് വിനു ജോണ് കത്തോലിക്കാ സഭ പ്രതിനിധിയെ ചവിട്ടി മെതിക്കുകയാണ്. മോഹന് അല്പ്പനേരം കണ്ടതിനുശേഷം ചാനല് മാറ്റാന് തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് പിമ്പില് നനുത്ത, മിനുത്ത, മൃദുവായ, പരിമളം പരക്കുന്ന, പാരിജാത ഗന്ധമുള്ള പെണ്ണിന്റെ മണം അറിയുന്നത്. തിരിഞ്ഞുനോക്കുന്നതിനു മുമ്പ് അവളുടെ നീണ്ട ഭംഗിയുള്ള മാനിക്യുവര് ചെയ്ത വിരലുകള് അയാളുടെ ഷോട്ട്സിന് മേല് അപ്പോഴും ദൃഡമായി നിന്ന് പുരുഷത്വത്തില് അമര്ന്നു.