എന്റെ സുഖമൂർച്ഛ പതിയെ പതിയെ അടങ്ങിയപ്പോൾ അയാൾ ബഹുമാനത്തോടെ, അതെ രാജേഷേട്ടാ ബഹുമാനത്തോടെ മുട്ടിൽ കിടന്ന ഷെഡ്ഡി മുകളിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്ന് എന്റെ പൂറ് മറച്ചു.പതിവ്പോലെ രതിമൂര്ച്ഛയ്ക്ക് ശേഷം എന്നിലേക്ക് പിന്നെയും കുറ്റബോധവും നാണക്കേടും തിരികെ വന്നു.
ഞാൻ കട്ടിലിൽ നിന്നുമിറങ്ങി വസ്ത്രങ്ങളൊക്കെ ധരിച്ചു.
എന്നിട്ട് ചാക്കോചേട്ടനോട് പോകാൻ പറഞ്ഞു.
അയാൾ തലകുലുക്കി.
അയാൾ പൊട്ടിക്കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ ഉറങ്ങാൻ ശ്രമിച്ചു.
പക്ഷെ പിന്നെയും രണ്ടുമണക്കൂറെങ്കിലും കഴിയേണ്ടിവന്നു എനിക്കൊന്നുറങ്ങാൻ.
ഇതൊക്കെയാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ നടന്നത് രാജേഷേട്ടാ.
ഇതൊക്കെയെങ്ങനെയാ ഞാൻ ഫോണിലൂടെ പറയുന്നേ?
ഞാൻ ആദ്യമായി നമ്മുടെ, നമ്മൾ ശമ്പളം കൊടുക്കുന്ന വാച്ച്മാന്റെ കുണ്ണ ഊമ്പി.
അയാളെന്റെ പൂറ് കണ്ടു.
പൂറിൽ തൊട്ടു.
വിരലിട്ട് കുത്തി എന്നെ രതിമൂര്ച്ഛയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോവുകയും ചെയ്തു.
അതും ഒരു പ്രാവശ്യമല്ല.
അന്ന് രാത്രിയ്ക്ക് ശേഷം ഇന്ന് പകൽ ഏകദേശം മൂന്ന് പ്രാവശ്യമെങ്കിലും ഞാനയാളുടെ കുണ്ണ ഊമ്പുകയും അയാളെന്റെ പൂറിൽ വിരലിടുകയും ചെയ്തു.
വല്ലാത്ത ഒരു ചുറ്റുപാടിലാണ് ഞാനിപ്പോൾ രാജേഷേട്ടാ.
ഒരു സാധാരണ വാച്ച്മാനോടൊപ്പമുള്ള എന്റെ ഈ പ്രവർത്തികളൊക്കെ എനിക്കിപ്പോൾ എത്രമാത്രം നാണക്കേടും കുറ്റബോധവും അസ്വസ്ഥതയും തരുന്നുണ്ട് എന്ന് രാജേഷേട്ടനാറിയാമോ?
അതേ സമയം, വൃത്തികേട് ചെയ്യുന്ന കാര്യത്തിൽ ഓരോ അതിരും പിന്നിടുന്തോറും വീണ്ടും വീണ്ടും അതിലേക്ക് ആണ്ടിറങ്ങാനുള്ള കൊതി കൂടുകയും ചെയ്യുന്നു!
രാജേഷേട്ടൻ പറഞ്ഞത് പോലെ ഇനി ചെയ്യാൻ ഒന്നുമാത്രമേ ബാക്കിയുള്ളൂ!
അതിലേക്ക് പോകുവാൻ ഞാനിപ്പോൾ തയാറാണോ അല്ലയോ എനിക്കറിഞ്ഞുകൂടാ.
പക്ഷെ ഒന്നെനിക്കറിയാം.
ദേവൂട്ടിയെ അയാൾ ഊക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ ഞാൻ?
ആ ചിത്രമെപ്പോഴും എന്റെ കണ്മുപിലുണ്ട്
അത് ഇപ്പോഴും ഞാൻ ഓർക്കുന്നതെന്താ?
എന്താ രാജേഷേട്ടാ?
അതിനർത്ഥം ചാക്കോച്ചേട്ടൻ എന്നെയും ഒന്നൂക്കിയിരുന്നെകിൽ എന്ന് ഞാൻ കൊതിക്കുന്നത് കൊണ്ടാണോ?
ഈശ്വരാ!!
ഇപ്പോൾ വരെ എല്ലാക്കാര്യങ്ങൾക്കും എനിക്ക് പിന്തുണയും സഹകരണവുമെല്ലാം എന്റെ രാജേഷേട്ടനെനിക്ക് തന്നു.
പക്ഷെ എനിക്കറിയാം ഈ മെയിലിൽ ഞാൻ എഴുതിയിരിക്കുന്നത് വായിച്ചിട്ട് രാജേഷേട്ടന് എന്നോട് എന്നോട് ഉറപ്പായും ദേഷ്യം വരും.
ഞാൻ ചെയ്തത് തെറ്റായി എങ്കിൽ അത് രാജേഷേട്ടനെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നു എങ്കിൽ പറയണം.
ഞാൻ നിർത്താം.
ഒരു വാക്ക് പറഞ്ഞാൽ മതി. ആ നിമിഷം ഞാൻ എല്ലാം അവസാനിപ്പിക്കാം.
കാരണം ഞാൻ ജീവനേക്കാളേറെ സ്നേഹിക്കുന്നത് രാജേഷേട്ടനെ മാത്രമാണ്.
ഒരുപാട് ഇഷ്ടത്തോടെ,
ഗീതിക.
[തുടരും]