ദീപക്കിനോടുള്ള ബന്ധമല്ല, മറിച്ച് പാവനമായ ക്ഷേത്രത്തിന് മുമ്പില്, ഭഗവാന്റെ രൂപത്തിന് മുമ്പില് അശുദ്ധിയാണ് താന് ചെയ്തത്.
ശ്യാമളയുടെ രൂപം കാണിച്ചു തന്നതുവഴി ഭഗവാന് കോപം വെളിപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.
പക്ഷെ ദീപക്കിനെ മറക്കാനും തനിക്കാവില്ല. ഇനി അവനെ വിട്ട് ജീവിക്കാന് തനിക്കാവില്ല. അവന് ഇപ്പോഴും തന്റെ ദേഹത്ത് സ്പര്ശമായി കടന്നുവരാറുണ്ട്. ഇന്നലെയാണ് വയനാട്ടില് നിന്ന് തിരികെയെത്തിയതെങ്കിലും വര്ഷങ്ങള്ക്ക് വര്ഷങ്ങളുടെ പഴക്കം തോന്നിക്കുന്നു ആ യാത്രയ്ക്ക്.
അവന് നാളെ വരാം എന്നാണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. ബാംഗ്ലൂര് പോയതാണ്. അവിടെ സുഖമില്ലാതെ ആശുപത്രിയില് പ്രവേശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന അമ്മാവനെ കാണുവാന്. പെട്ടെന്നിങ്ങ് വന്നാല് മതിയായിരുന്നു.
അവനോടൊത്ത് കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങള് എത്രമായികമായിരുന്നു! എത്ര മാന്ത്രികമായിരുന്നു! ഉത്സവം പോലെ. എന്തൊരു അനുഭൂതിയാണ് ആ ഓര്മ്മകള്ക്ക്!
താന് ഇതുവരെ അറിയാത്ത സുഖത്തിന്റെ ഏതൊക്കെ വഴികളിലൂടെയാണ് അവന് തന്നെ കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോയത്!
എത്രയോ ലഹരി നിറയുന്ന അനുഭവമാണ് കാമം എന്ന് ദീപക് തന്നെ പഠിപ്പിച്ചു. എത്ര അനുഭവിച്ചാലും മതിവരാത്ത അനുഭവമാണ് കാമം എന്നറിയാന് തനിക്ക് ദീപക്കിന്റെ സഹായം വേണ്ടിവന്നു.
ആ ഓര്മ്മയില് യോനിയ്ക്കകം കൊഴുത്ത് നിറഞ്ഞ് ഉറപൊട്ടി ഒലിക്കുകയാണ്. ആ ഓര്മ്മയില് അശ്വതിയുടെ വിരലുകള് നൈറ്റിയുടെ പുറത്ത്കൂടി യോനിതടം അമര്ത്തി തഴുകി.
“ഓഹ്…!!”
ലഹരി കൂടുകയാണ്!
നിയന്ത്രിക്കാന് പറ്റുന്നില്ല.
അവള് നൈറ്റി മേലേക്ക് ഉയര്ത്തി പാന്റ്റീസിനകത്ത് കോടി വിരലുകള് കടത്തി കവകള് അകത്തി വെച്ചു.
“എന്റെ ദീപു ..എന്റെ ദീപു…”
അവന്റെ സുന്ദരമായ ശരീരം, അവന്റെ ബലിഷ്ടമായ മാംസപേശികള്, അവന്റെ മോഹനമായ അരക്കെട്ട്, അരക്കെട്ടിന്റെ മദ്ധ്യത്തില് ഗോപുരം പോലെ ഉയര്ന്നു വിറയ്ക്കുന്ന കൂറ്റന് ലിംഗം….
അവളുടെ മനസ്സ് നിറയെ ദീപക്കിന്റെ വിവിധ രൂപങ്ങളുടെ കൊളാഷ് നിറഞ്ഞു. അതോടൊപ്പം വിരല് യോനിയിലെ കൊഴുപ്പില് അതിദ്രുതം ചലിച്ചു. യോനിപ്പിളര്പ്പില്, കന്തില്, ഗുദദ്വാരത്തില്, മുലകണ്ണുകളില് വിരലും നഖവും നൊന്ത്, സുഖിച്ച്, അമര്ന്ന്, ഉരഞ്ഞ് നീങ്ങി…
“ആഅഹ്…എന്റെ പൊന്നേ..ദീപക്….”
പെണ്ണൊരുമ്പെട്ടാല് 3 [അന്ത്യം] [Smitha]
Posted by