“അല്ലെങ്കിൽ ഷെഹ്സാദിനെ വക വരുത്തുക…!”
ജനറൽ ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു.
“ഇക്രമിനെയും…!”
മറ്റുള്ളവർ വീണ്ടും അദ്ഭുതത്തോടെ, അവിശ്വാസത്തോടെ പരസ്പ്പരം നോക്കി.
“അയാൾ രാജ്യത്തിന് ഒരു ബാധ്യതയായിരിക്കുകയാണ്…അയാൾ കാരണം എന്ത് മാത്രം ഇന്റർനാഷണൽ പ്രഷർ നമുക്ക് ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടെന്ന് എല്ലാവര്ക്കും അറിയില്ലേ?”
“പക്ഷെ സാർ..!”
റോഷൻ ചോദിച്ചു.
“രണ്ടു കാരണങ്ങളാൽ പ്രശ്നമുണ്ടാക്കും അത്…”
എല്ലാവരും അയാളെ നോക്കി.
“ഒന്ന് അയാൾ രാജ്യത്തെ ഏറ്റവും വലിയ ചാരിറ്റി ഫണ്ട് സോഴ്സ് ആണ്…പിന്നെ …”
“പിന്നെ ..അത് ഞാൻ പറയാം…”
ജനറൽ ഇടയിൽ കയറി.
“അയാളുടെ സിൻഡിക്കേറ്റ്…ലോകത്ത് .പ്രത്യേകിച്ചും പാക്കിസ്ഥാനിലും ഇന്ത്യയിലും അമേരിക്കയിലും അയാൾക്കുള്ളത്ര സ്പൈ നെറ്റ് വർക്ക് മറ്റാർക്കുമില്ല…എല്ലായിടത്തും അയാൾക്ക് ഇൻ റോഡ്സ് ഉണ്ട്. ഇൻഫോർമേഴ്സ് ഉണ്ട്…അതുകൊണ്ട് ഇത് സാധ്യമോ എന്നായിരിക്കാം; അല്ലേ?”
“എക്സാറ്റ്ലി!”
റോഷൻ പറഞ്ഞു.
“അതിന് ഒരു വഴിയുണ്ട്…”
ജനറൽ ജഹാംഗീർ ഖറാമത്ത് നെറ്റിയിൽ വിരലോടിച്ചു.
“നാളെ ഡോബ്രിയിലെ അയാളുടെ ഫാം ഹൗസിൽ വെച്ചാണ് മുടങ്ങിയ നിക്കാഹ് നടക്കുന്നത്…”
“അതെ അവിടെവെച്ചാണ്…”
റോഷൻ പറഞ്ഞു.
“ഷെറാട്ടണിൽ വെച്ച് അയാളെ പിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ച റോ ഏജന്റ്റ്സിനെ ഇതുവരെയും പിടികിട്ടിയിട്ടില്ല…”
ജനറൽ ജഹാംഗീർ ഖറാമത്ത് തുടർന്നു.