Posted by അർമീന ഹൃദയം പിളർന്ന് കരഞ്ഞു.
പിന്നെ അവൾ അവന്റെ അധരത്തിൽ നിർത്താതെ ചുംബിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
“വാക്ക്…എനിക്ക് നിന്റെ വാക്ക് വേണം..എന്റെ ഫ്രെണ്ട്സിനെ …നീ….”
ബാക്കി പറയാൻ അർജ്ജുനായില്ല.
കുന്ദൻ മോതിരണങ്ങളണിഞ്ഞ, റോസാദളങ്ങളുടെ മൃദുലതയുള്ള, അർമീനയുടെ നീണ്ട വിരലുകളിൽ തെരുപ്പിടിച്ച അർജ്ജുന്റെ കൈ നിശ്ചലമായി.
അർജ്ജുൻ!!”
കണ്ണുനീർ നിറഞ്ഞ മുഖത്തോടെ ഷഹാന വിളിച്ചു. അവൾ അർജ്ജുന്റെ നിശ്ചലമായ നെറ്റിയിലും അർമീനയുടെ തോളിലും പിടിച്ചു.
ഫൈസലും സിദ്ധാർഥും നിലത്ത് കുനിഞ്ഞിരുന്നു.
“ജയ് ഹിന്ദ്, അർജ്ജുൻ…”
ഫൈസൽ മന്ത്രിക്കുന്നത് എല്ലാവരും കേട്ടു.
സിദ്ധാർത്ഥിന്റെ കൈ ഫൈസലിന്റെ തോളിൽ അമർന്നു.
“നമുക്ക് അർജ്ജുനെ ഇന്ത്യയിലെത്തിക്കണം…”
ഫൈസൽ പറഞ്ഞു. അവൻ സിദ്ധാർഥിന്റെ നോക്കി.
“എത്തിക്കണം..അത് വേണം!”
സിദ്ധാർഥും ഉറച്ച സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
അവർ അവന്റെ ശരീരം പായിലും തുണിയിലും പൊതിഞ്ഞു.
അർമീന അവസാനമായി അർജ്ജുൻ ചുംബിച്ചു.
കരച്ചിലടക്കാൻ പാടുപെട്ട് അവൾ അകത്തേക്ക് ഓടിപ്പോയി.
പിന്നെ സിദ്ധാർഥും ഫൈസലും അതിനെ കാറിനടുത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.
പിൻസീറ്റിൽ കിടത്തി.
ഫൈസൽ ഗൗതം ഭാസ്ക്കറിന് ഫോൺ ചെയ്തു.
“സാർ…അതെ ..കറാച്ചിയിൽ നിന്ന് ഒരു മണിക്കൂർ വെളിയിൽ ബാൽദിയ എന്ന ഗ്രാമത്തിൽ ..ഇല്ല കുഴപ്പമില്ല…പക്ഷെ …സാർ അർജ്ജുൻ …അർജ്ജുൻ റെഡ്ഢി രക്തസാക്ഷിയായി…അതെ ..കൊണ്ടുവരികയാണ്…എത്തിക്കും സാർ …തീർച്ച ..ജയ് ഹിന്ദ്!!”
“ഒരു വലിയ പ്രശ്നമുണ്ട്…”
ഫൈസൽ പറഞ്ഞു.
ഷഹാനയും സിദ്ധാർഥും അയാളെ നോക്കി.