Posted by “കറാച്ചിയിൽ നിന്ന് ഒരു മണിക്കൂർ ദൂരത്ത് … കറാച്ചിക്ക് വെളിയിൽ ..സിന്ധ് പ്രവിശ്യയുടെ നേരെ വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു…”
“അയാളെങ്ങനെ?”
“അയാളെ ഡ്രഗ്ഗ് ചെയ്തിരിക്കുന്നു…ആദ്യത്തെ ഇൻജെക്ഷൻറെ എഫക്റ്റ് തീരാറാകുന്നു…”
“നെറ്റി വിയർക്കുകയോ കൈവിരലുകൾ അനങ്ങുകയോചെയ്യുന്നുണ്ടോ?”
“നോ സാർ,”
ഫൈസൽ പറഞ്ഞു.
“ഞങ്ങൾ ഇയാളെ ശരിക്കും മോണിറ്റർ ചെയ്യുന്നുണ്ട്…”
“ഗുഡ്…”
ഗൗതം ഭാസ്ക്കറിൽ നിന്നും സംതൃപ്തി നിറഞ്ഞ ശബ്ദം അവർ കേട്ടു.
“നിങ്ങൾ കാണ്ട്ല വഴി വരണ്ട! റാൻ ഓഫ് കച്ച് വഴി വരണം!”
ഫോൺ തന്റെ അടുത്തേക്ക് കൊണ്ടുവരാൻ സിദ്ധാർത്ഥ് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.
“സാർ റാൻ ഓഫ് കച്ച് വഴി വരിക അസാധ്യമാണ്! സാറിനറിയാമല്ലോ…! കാണ്ട്ലയാകുമ്പോൾ…”
“നോ സിദ്ധാർത്ഥ്!”
ഗൗതം ഭാസ്ക്കറിന്റെ ഉറച്ച ശബ്ദം അവർ കേട്ടു.
“കാണ്ട്ല റൂട്ട് നമ്മുടെ യൂഷ്വൽ റൂട്ടാണ്. പാക്കിസ്ഥാൻ ആർമിയും ഐ എസ് ഐയും സംശയിക്കും..റാൻ ഓഫ് കച്ച് ആകുമ്പോൾ ഒരു സംശയവുമുണ്ടാകില്ല…”
“പക്ഷെ സാർ…”
സിദ്ധാർത്ഥ് വീണ്ടും വിയോജിച്ചു.
“റാൻ ഓഫ് കച്ചിൽ കോർഡിനേറ്റ്സ് ആവശ്യമായി വരും…”
“രണ്ടുമണിക്കൂറിനുള്ളിൽ നിങ്ങൾക്ക് ആവശ്യമായ കോർഡിനേറ്റ്സ് ഞാൻ ലഭ്യമാക്കിയിരിക്കും…!”
“ഓക്കേ..സാർ…”
കാർ അതിവേഗം മുമ്പോട്ട് പാഞ്ഞു.
പിമ്പിൽ അർജ്ജുൻ തീർത്തും അവശനായികൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.
“അർജ്ജുൻ ഹോസ്‌പിറ്റലൈസ്‌ ചെയ്യണം!എത്രയും പെട്ടെന്ന്!”
അർജ്ജുൻ ഞരങ്ങുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ഷഹാന പറഞ്ഞു.