അവള് ഇയര്ഫോണിലൂടെ മന്ത്രിച്ചു.
“കം നൌ ഹിയര്…ദേര് ഈസ് എ സിറ്റുവേഷന്!”
പെട്ടെന്ന് അങ്ങോട്ട് ജോയലും ഷബ്നവും സന്തോഷും രവിചന്ദ്രന് അടക്കമുള്ള മറ്റെല്ലാവരും ഓടിയെത്തി.
അവര് മോണിട്ടറിലേക്ക് നോക്കി.
“ദ ഫൈനല് അവര് ഹാസ് കം!”
മോണിട്ടറില് നിന്നും കണ്ണുകള് മാറ്റാതെ ജോയല് പറഞ്ഞു.
“രാകേഷ് ആന്ഡ് ടീം ഏത് സമയവും ഇവിടെയെത്തും! പാക്കിംഗ് ഒക്കെ കമ്പ്ലീറ്റ് അല്ലെ?”
“യെസ്!!”
എല്ലാവരും ഒരുമിച്ച് ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“എവരിതിങ്ങ് ഇന്ക്ലൂഡിങ്ങ് യുവര് പാസ്സ്പോര്ട്ട്?”
“യെസ്!! യെസ്!!!”
സംഘം വീണ്ടും ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“എങ്കില് പ്ലാന് പോലെ നമ്മള് ഇവിടം വിടുന്നു…”
ജോയല് വീണ്ടും പറഞ്ഞു.
“പ്ലാന് പോലെ രണ്ടുപേര് വീതം…നമ്മുടെ റൂട്ട് ഡിഫറന്റ്റ്…. ഡെസ്റ്റിനേഷന് ഒന്ന്… മീറ്റ് അറ്റ് തലൈമന്നാര് പോര്ട്ട്! മീറ്റ് മുരുഗേശന്!”
“യെസ്! യെസ്!! യെസ്!!!”
മുഴുവന് സംഘവും ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ദെന് ഡിസ്പേഴ്സ്!!”
ജോയല് പറഞ്ഞു.
സംഘം അകത്തേക്ക് വീണ്ടും കയറി.
വലിയ ബാക്ക്പാക്കുമായി വന്നു.
പിന്നെ ഓരോരുത്തരായി പുറത്തേക്ക് പോയി.
“ഏട്ടാ ബീ കെയര്ഫുള്!”
സന്തോഷിനോടൊപ്പം പുറത്തേക്ക് നടക്കവേ ഷബ്നം ജോയലിനെ നോക്കി.
“നീയും മോളെ!”
അവന് ചിരിച്ചു.
റിയ വിഷ്ണുവിനോടൊപ്പം പുറത്തേക്ക് കടന്നപ്പോള് ജോയലിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
“എല്ലാം ശരിയാകും!”
അവള് പറഞ്ഞു.
പിന്നെ അവള് ഗായത്രിയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
പിന്നെ അവള് വിഷ്ണുവിനോടൊപ്പം പുറത്തേക്കിറങ്ങി.