Posted by
ആ നീക്കം പ്രതീക്ഷിച്ച ജോയല്‍ ഇടത് വശത്തേക്ക് ഒഴിഞ്ഞുമാറി അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് ഉയര്‍ന്ന് പൊങ്ങി കൈമുട്ടുകൊണ്ട് അയാളുടെ നെഞ്ചില്‍ ആഞ്ഞിടിച്ചു.
വായിലൂടെ ചോര തുപ്പി പിമ്പില്‍ നിന്ന മരത്തിന്‍റെ കൂര്‍ത്ത ചില്ലയിലേക്ക് അയാള്‍ തറഞ്ഞു വീണു.
മരച്ചില്ല പിമ്പില്‍ തറച്ചതിന്‍റെ അസഹ്യ വേദനയാല്‍ അയാള്‍ അലറിക്കരഞ്ഞു.
തന്‍റെ നേരെ കുതിച്ചുപൊങ്ങാന്‍ തുടങ്ങിയ ജോയലിന്റെ നേരെ അയാള്‍ ദയനീയമായി കൈകള്‍ കൂപ്പി.
“വേണ്ട! ഇനി എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യരുത്!”
അയാള്‍ ദയനീയമായ സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
കാടിന്‍റെ ഇരുളില്‍, തണുപ്പില്‍, വന്യജീവികളുടെ മുരളലുകള്‍ അമര്‍ത്തിയ ശബ്ദത്തില്‍ കേള്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
“ഇനി പറയെടാ!”
തോക്കുയര്‍ത്തി ജോയല്‍ ആക്രോശിച്ചു.
“ജോയല്‍ ബെന്നറ്റ്‌ എത്രപേരെ കൊന്നിട്ടുണ്ട്?”
“ര…രണ്ട് ….രണ്ടുപേരെ….”
ഗായത്രി അതിരില്ലാത്ത വിസ്മയത്തോടെ ജോയലിനെയും പോത്തന്‍ ജോസഫിനെയും മാറി മാറി നോക്കി.
“ആരെയൊക്കെ?”
“ഹവില്‍ദാര്‍ രവി, ഹവില്‍ദാര്‍ അശോക്‌!”
“എന്തിനാ ഞാനവരെ കൊന്നത്?”
“അവര്‍ …പി ..പിന്നെ ഞാനും ജോയലിന്റെ പപ്പയെ ….”
“പറയെടാ!”
തോക്കുയര്‍ത്തി ജോയല്‍ അലറി.
“പ്ലീസ് .. പ്ലീസ്….!!”
അയാള്‍ അതിദയനീയ ഭാവത്തോടെ അവനെ നോക്കി.
“ഞാന്‍ പറയാം…ഞാന്‍ പറയാം…”
പോത്തന്‍ ജോസഫ് വേദനയിലും വിയര്‍പ്പിലും ഭയത്തിലും പൂണ്ട് കിതച്ചു.
“ഞങ്ങള്‍ ..ഞങ്ങള്‍ മൂന്നും ജോയലിന്റെ പപ്പയെ കൊന്നു! അതിന്…”
“എങ്ങനെ?”