“ഞാൻ പറയട്ടെ എന്തിനാ കുട്ടന് ഇത്രയും നാണമെന്നു?
അമ്മമ്മ എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു.
“കുട്ടന് കിടക്കുന്നത് മമ്മിയുടെ കൂടെയല്ലേ? അമ്മയെ ഭാര്യയാക്കുന്നത് പതിവില്ല. കുട്ടനെപ്പോലെ യോ മമ്മിയെപ്പോലെയോ വേറാരും ലോകത്ത് ഇല്ലന്ന് കുട്ടൻ കരുതുന്നു. ഈ ചമ്മലിന്റെ കാരണം അതല്ലേ?”
ഞാൻ പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
“എന്തോ ഒരു സങ്കടമുണ്ടല്ലോ മുഖത്ത്,”
അമ്മമ്മ തുടർന്ന് പറഞ്ഞു .
“എന്താദ്?”
ഞാൻ പറയണോ വേണ്ടയോ എന്നോരുനിമിഷം സംശയിച്ചു.
“പറ കുട്ടാ,”
അമ്മമ്മ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു.
“‘മമ്മി ഇപ്പൊ എന്നെ കുട്ടൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നില്ല…”
“പിന്നെ എങ്ങനെയാ വിളിക്കുന്നെ?”
“അനിൽന്ന്,”
അത് കേട്ട് അമ്മമ്മയുടെ മുഖത്ത് ആദ്യമൊരു വിഷാദവും പിന്നെ സന്തോഷവും കടന്നുവന്നു.
“ഈശ്വരാ…”
അമ്മമ്മ ആശ്വാസത്തോടെ മന്ത്രിച്ചു.
“എന്താ അമ്മെ?”
അതുകണ്ട് ഞാൻ തിരക്കി.
“പറയാം,”
അമ്മമ്മ മേശമേൽ നിന്ന് തന്റെ മൊബൈൽ എടുത്തു.
ഒരു നമ്പർ എടുത്ത് പ്രസ്സ് ചെയ്തു.
“ആഹ് തിരുമേനി…”
മമ്മി ഫോണിലൂടെ ആരോടോ സംസാരിച്ചു.
“നന്നായിപ്പോകുന്നു …അതെ …അതെ … ഇതുവരെ എല്ലാം ഭംഗിയായിപ്പോകുന്നു…നന്ദി തിരുമേനി…”
അമ്മമ്മ ആരോടാണ് സംസാരിക്കുന്നത്?
ഇതുവരെ എല്ലാം ഭംഗിയായിപ്പോകുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞാൽ?
“എല്ലാം” എന്നുവെച്ചാൽ എന്താണ്?
ഇപ്പോൾ ഇവിടെ ഭംഗിയായിപ്പോകുന്നത് തന്റെയും മമ്മിയുടെയും കാര്യമല്ലേ?