അത് കാരണം പലർക്കും ശശിയോട് അസൂയ വരെ തോന്നിയിട്ടുണ്ട്..”
“രഘുവേട്ടനും..??”
“ഉള്ളത് പറയാലോ തോന്നിട്ടിട്ടുണ്ട്.”
രണ്ടെണ്ണം കേറിയതിന്റെ ബലത്തിലാണ് ഇയാൾ ഈ പറയുന്നേതെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. ആ സമയം അമ്മയുടെ രമ്യ ശരീരം ഞാനൊന്നു ഓർത്തു പോയി. കൂടുതലൊന്നും കേൾക്കേണ്ടെന്ന് വച്ച് ഞാൻ ഒന്നും ചോദിച്ചും ഇല്ല അയാളൊന്നും പറഞ്ഞും ഇല്ല. നാട്ടിൽ അൽപം വൈകി എത്തിയ ശേഷം രഘുവേട്ടൻ പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് അയാളെ തോപ്പ് വരെ കൊണ്ടാക്കാൻ ഞാൻ മുതിർന്നു. അവിടെ ഒരാൾ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ തന്നെ എട്ടര മണി കഴിഞ്ഞു.
“ബിജുവേ.. ഞങ്ങൾ ഇങ്ങെത്തിയെടാ…”
വണ്ടിയിൽ നിന്നു ചാടിയിറങ്ങി അയാൾ പറഞ്ഞു. ഇരുട്ട് പടർന്നതിന്റെ മങ്ങിയ വെട്ടത്തിൽ ഞാൻ ബിജുവിനെ കണ്ട് കൈ കൊടുത്ത് ചിരിച്ചു. എന്റെ കല്യാണം കഴിയുന്ന സമയത്ത് ആളു ഗൾഫിലാണ്.
“ഹരിയെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.”
ബിജു പറഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ അൽപം സംസാരിച്ചു.
“ഹരി യേ പോവാൻ തിരക്കുണ്ടോ??”
“എന്തെ രഘുവേട്ട??”
“ഒന്നടിച്ചിട്ട് പോയ്കോട…”
ഞാൻ ഒന്ന് മടിച്ചെങ്കിലും അവിടെ തന്നെ ബൈക്കിൽ തഞ്ചി ഇരുന്നത് കൊണ്ട് അയാളൊന്ന് ഒഴിച് എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി. അപ്പോഴേക്കും ബിജുവും കൊണ്ടുവന്ന പൊതി അഴിച് മുറ്റിയ ഒരു ബീഫ് കഷണങ്ങൾ എന്റെ നേരെ നീട്ടി. കുടിയൻ മാരുടെ ഒരു സ്നേഹം മൈര്.. ഞാൻ ബൈക്കിൽ നിന്നിറങ്ങി ഗ്ലാസ് വാങ്ങി അത് വലിച്ചു. ഒരു കഷ്ണം എടുത്ത് വായിലിട്ടു. അവർ രണ്ടാളും ടപ്പേ ടപ്പേ ന്ന് രണ്ട് പെഗ്ഗ് അകത്താക്കി. ഈ നാട്ടിലെ ആസ്ഥാന കുടിയന്മാരായിരിക്കണം. എനിക്ക് നേരെ വീണ്ടും ഒന്ന് നീട്ടിയപ്പോൾ അതും ഞാൻ അകത്താക്കി. തലയിൽ ചെറുതായി ഓളം വെട്ടാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. അൽപം നല്ലൊരു മൂഡിൽ ഇളം കാറ്റു വീശുന്ന തെങ്ങിൻ തോപ്പിൽ ഞാൻ വെറുതെ ഒന്ന് നടന്നു. മനസ്സിൽ പലവിധ ചിന്തകളും കിടന്നു വടം വലി. ഷൈമ… അവൾ രാവിലെ പറഞ്ഞത് അത്ര കാര്യമാക്കേണ്ടെന്ന് മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു. സമയം വരും. നീതു… അവളുടെ രാവിലെയുള്ള നോട്ടം ഓർമ വന്നു. രേഷ്മ… അവളുടെ മിന്നലഴക് ഇപ്പോഴും മനസ്സിൽ നിന്നു പോവുന്നില്ല. അപ്പോഴാണ് ഫോണിനെ കുറിച് ഓർമ വന്നത് തന്നെ. വേഗം ഫോണെടുത്ത് നെറ്റ് ഓൺ ആക്കി. അമ്പോ… മെസ്സേജുകളുടെ പ്രവാഹം തന്നെ ആയിരുന്നു. അത് വന്നു നിറയുന്നതിനിടക്ക് ഷൈമയുടെ കാൾ സ്ക്രീനിൽ തെളിഞ്ഞു. അൽപനേരം നോക്കി നിന്ന ശേഷം കാൾ എടുത്തു.
“ഏട്ടാ എവിടെയാ??”
“ചെലപ്പോ വൈകും മോളെ ഇന്നുകൊണ്ട് പണി തീർക്കണം..”
“അതിനു ഈ രാത്രിയിലും എടുക്കണോ?”
“മ്മ്..”
“എന്നാന്ന് ഒരു മൂളൽ??”
“ഒന്നുല്ല..”
“കാലിനു മുറിഞ്ഞതല്ലേ.. വന്നോ വേഗം..”
“ആടി..”